DBasel Sanat Haftası altı yıldır Zürih'te sürüyor. Koleksiyon jet sosyetesi Art Basel ticaret fuarına inmeden önce pek çok kişi Zürih Sanat Hafta Sonu'na katılıyor. Bu tür hafta sonları (Berlin Galeri Hafta Sonu, artık dünya çapında ihraç edilen formatın mucidi olarak kabul ediliyor) yalnızca ticaret açısından önemli değil, aynı zamanda şehirlerin kültürel imajlarını geliştirmelerine de hizmet ediyor.
Ancak geçen hafta sonu Zürih'te İsrail karşıtı bir saldırıyla başladı. 1916'da Dada hareketinin ortaya çıktığı Kabare Voltaire ve üç galeri, 6-7 Haziran 2024 gecesi Filistin yanlısı sloganlarla doldu. Yahudi bir aileden gelen Maria Bernheim, Ebecho Muslimova'nın burlesk resimlerini sergilediği galerisini buldu, üzerine şu yazılar yazıldı: “Özgür Filistin” mağazaların vitrinlerine ve ön kaldırıma da “soykırım için sanat yok!”
Yerel medyanın aktardığına göre Bernheim “İsviçre'de böyle bir şeyin olabileceğini hiç düşünmemiştim”; Faillerin Zürih sanat ortamı hakkında iyi bilgi sahibi olduğu anlaşılıyor. İsviçre Yahudi Cemaatleri Birliği Genel Sekreteri Jonathan Kreutner, bunu “İsrail Devleti'nin sorumlusu olarak Yahudi işletmelerini ve yurttaşlarını suçlamayı saf bir anti-Semitizm” olarak değerlendirdi. Boyanın hızla kaldırılmasına rağmen vandalizmin gölgeleri Pazar günü hâlâ görülebiliyordu.
Philip Guston sıra dışı olanı seviyor
Zürih aslında sergilerden ilgi görmeyi umuyordu. Eva Presenhuber galerisi, devasa salonunu resim yapmak için bir ibadet alanına dönüştüren endüstriyel Maag bölgesindeki Tobias Pils'in figüratif, mavi tonlu tablolarını sunuyor. İki kat yukarıda Peter Kilchmann, yağlıboya ve akrilik boyayı baskı teknikleriyle birleştirerek etkili motiflerini yaratan Haiti doğumlu Didier William'ı gösteriyor.
ayrıca oku
Hauser & Wirth'in birkaç katı doldurduğu Lowenbräu bölgesinde birkaç blok ötede Philip Guston'ın bir müze sergisi var. Esrarengiz görüntülerin önünde ressamın bir sözü yer alıyor: “Ben yalnızca sıra dışı olanı seviyorum.”
ayrıca oku
Yakın zamanda David Chipperfield tarafından genişletilen Kunsthaus yakınındaki eski kentte evler daha eski, galeriler daha küçük; Presenhuber ve Kilchmann'ın ve genç galeri sahibi Fabian Lang'ın da burada odaları var. Elena Alonso'nun ikna edici bir sergisini sunuyor: grafik resimler esnek deri heykellerle buluşuyor. İspanyol, tasarım ve Art Deco'dan alıntılarla oynuyor; resimleri geometrik olarak soyut, ta ki onlara baktığınızda aniden figüratif hale geliyorlar.
Zürih'teki Fabian Lang Galerisinde Elena Alonso'nun “Nazik ve Keskin” Sergisi
Kaynak: Sanatçının ve Galerie Fabian Lang'ın izniyle
Basel'de Fabian Lang'la tekrar buluşabilirsin. Daha spesifik olarak, şehrin dışındaki Bruderholz tepelerindeki bir tarlada. Kilian Rüthemann'ın yansıtıcı kum torbalarından inşa ettiği üç metre yüksekliğinde bir kule var. Lang, “Geçime”nin sadece sallantılı göründüğünü ama depreme dayanıklı olduğunu söylüyor ve sanatçının mülteci barınaklarında bu tür çantalarla inşa edilen binalardan bahsettiğini açıklıyor.
Basel Sosyal Kulübü risk alıyor
Çalışma “Basel Sosyal Kulübü” kapsamında sergilenecek. Yaratıcıların girişimi, 2023'te bir mayonez fabrikasında binlerce insanı çılgın bir sanat gösterisine çekti; bu gösteri, genellikle son derece ciddi ticaret fuarı dünyasına gecikmiş bir denge unsuru olarak kutlandı. Bu başarı, radikal konum değişikliği nedeniyle artık risk altında çünkü sergilerin çoğu doğada kendini göstermekte zorlanıyor ve ziyaretçiler tarla yolları ve sebze bahçeleri arasında kayboluyor. Ancak Basel şehri bu gösteriyi finansal olarak destekledi ve riski güvenle alıyor.
Ülke -en azından mecazi anlamda- şehrin ortasına dönüştü. Sergi alanlarında geleneksel olarak büyük bir sanat enstalasyonu kuruluyor. Art Basel'in yeni direktörü Maike Cruse, şimdi Agnes Denes'in ikonik bir arazi sanatı eserine saygı duruşunda bulunuyor. “Ekolojik sanatın” öncüsü, 1982 yılında Manhattan'ın çorak arazisine bir buğday tarlası ekti ve şimdi sergi salonlarının önündeki yükseltilmiş bir yataktan filizleniyor.
ayrıca oku
Yaz sonuna kadar kalmalı ve pazarlama niteliği taşımalı. Pek çok ziyaretçi yeşil sapların arasında ve her yerde bulunan Art Basel logosunun önünde selfie çekiyor. “Buğday Tarlasını Onurlandırmak – Bir Yüzleşme” aynı zamanda ticaret fuarının ve şehrin birbirini ortak olarak daha fazla görmek istediği ve ihtiyaç duyduğu sosyal fikri de aktarıyor. Çünkü henüz genç olan Art Basel Paris'in Ekim ayında koleksiyonerlerin ilgisini çekmek için yarıştığı bir mekân olarak Basel'in başına neler geleceğine dair tedirginlik hissediliyor. Ardından dünyanın en güzel sergi salonu olarak kabul edilen Grand Palais'te ilk kez gerçekleştirilecek.
Art Basel sınırsız
Basel'de Sınırsız bölümü kalabalıkları cezbediyor: Salon 1 büyük ve büyük boy sanat eserlerine ayrılmış. Girişte genellikle siyasi bir mesaj gönderilir. Bu yıl “Progetto per la tempo”: Toprak yığınlarının üzerinden, üzerlerine beyaz bayraklar sarkan ahşap çıta demetleri yükseliyor. İtalyan heykeltıraş Mario Ceroli'ye ait (Cardi Gallery tarafından sunulan) eser 1968 tarihlidir; bir barış jesti mi, yoksa bir teslimiyet fantezisi mi?
Kırmızı ipliklerden yapılmış geniş bir oda enstalasyonunda yüzen beyaz kağıtlar, barış güvercinleri olarak yorumlanabilir. Ancak Japon sanatçı Chiharu Shiota (Templon) da bunu ciddi bir hastalık deneyimini işlemek için kullanıyor.
“Genişletilmiş Hat”: Art Basel 2024 Sınırsız bölümünde Chiharu Shiota'nın yerleştirmesi
Kaynak: AFP
Sam Falls (303 Galeri, Franco Noero, Eva Presenhuber), parlak pigmentlerden ve bitkilerin ana hatlarından oluşan inanılmaz derecede estetik, görünüşte hiç bitmeyen bir duvar resmi yarattı; muhtemelen sanatçı ve galerileri, eserler sağlayabileceklerini söylemek istedikleri şey. Talep üzerine herhangi bir odada sanat eseri Büyüklük yaratabilir. Öte yandan Keith Haring'in (Gladstone, Martos) tipik bir grafitisinin yarıya kadar kısaltılması gerekiyordu. 1984 yılında New York sokak sınırına püskürtülen orijinal 100 metre uzunluğundaki friz, Unlimited'ın en etkileyici eserlerinden biridir.
Clarastrasse'de vahşi parkur
Sanatı kamusal alanlara taşıyan Parcours bölümü aslında herkese açık (yani biletsiz ziyaret edilebiliyor). Bu, bu yıl olduğu kadar nadiren yapıldı. New York'taki ünlü İsviçre Enstitüsü'nün başkanı olan küratör Stefanie Henssler, 22 eseri Clarastrasse ve çevresine konumlandırdı. Großbasel'in eski kentinden Ren Nehri'ni geçtiğiniz Orta Köprü'den Ren Nehri'nin sağ kıyısındaki Kleinbasel'deki sergi merkezine kadar uzanır.
500 metre son derece canlı ama aynı zamanda biraz köhne, işlevsel binalar, boş dükkanlar ve Gotik St. Clara Cemaati ile kaplı. Uyuşturucu kullanımını, evsizliği ve fuhuşu ve ticari ziyaretçileri görebilirsiniz. fuar ziyareti için uygun şekilde “sanatsal” bir yol hızla devreye giriyor. Ancak Henssler'in ücra yerleri bile fethetmesi sayesinde Clarastrasse artık Basel'in en avangard sergi alanı.
Art Basel Parkours'daki video: Nina Canell ve Robin Watkins, “Enerji Bütçesi”, 2024
Kaynak: Nina Canell ve Robin Watkins Barbara Wien Galerisi'nin izniyle
Nina Canell ve Robin Watkins'in (sunumcuları 303 Gallery, Mendes Wood DM, Kaufmann Repetto ve Barbara Wien tarafından sunulan) bir video projeksiyonunu deneyimlemek için, bir rampadan aşağıya, karanlık bir yer altı otoparkına inmeniz gerekiyor. Fabrikalarda araba gövdelerinin dişi devekuşlarının tüyleriyle sıvandığı biliniyor. Şu anda yenilenmekte olan bir fırında, Peng Zuqiang'ın (Antenna Space) şiirsel 3 kanallı film enstalasyonu, geçiş halindeki yaşamı ve sanatçının Çin düşük tempolu müziğine olan hayranlığını anlatıyor.
Clarastrasse şeridinde, uluslararası sanat yalnızca tezgahlarda mevcut değil (parkur eserleri de elbette satın alınabilir), aynı zamanda doğrudan insanlar arasında da mevcut. Örneğin, ressam ve heykeltıraş Pol Taburet'in (Balice Hertling ve Mendes Wood DM tarafından temsil edilen) eski bir eczaneyi Karayipler'de bir anıt tapınağa dönüştürdüğü yer.
Bir Afrika gıda ve kozmetik mağazasında Alvaro Barrington'un (Sadie Coles HQ, Massimodecarlo ve Thaddaeus Ropac) soyut resimlerinden oluşan bir enstalasyonunu buluyorsunuz ve köprüde Rirkrit Tiravanija'nın (Neugerriemschneider) korsan bayrakları altında dolaşıyorsunuz. Piyasa bağlamında ironik olarak da okunabilirler. Özel kişiler nihayetinde tahsisat ve mülkiyet sorunlarına oldukça gevşek bir şekilde baktılar.
Basel Köprüsündeki Bayraklar: Rirkrit Tiravanija, İsimsiz 2024 (Siyah Bayraklar), 2024
Kaynak: © Rirkrit Tiravanija/Sanatçının ve neugerriemschneider'ın izniyle/fotoğraf: sebastiano pellion di persano
Basel-Stadt kantonunun hisselerinin üçte birini elinde bulundurduğu ticaret fuarı şirketi Art Basel için önemli olan zorlu satışlardır. Davetli konuklara yönelik açılış akşamında fuar ilk rakamları yayınladı: Berlin galerisi Sprüth Magers, George Condo'nun stüdyoda yeni çıkan “Rosemary's Baby” tablosuna 1,95 milyon dolara alıcı buldu. Salzburg'dan Thaddaeus Ropac, Baselitz'in “Dresden Kadınları – Elbe” eserinin birkaç bronz edisyonuna her biri iki milyon avro karşılığında aracılık etmeyi başardı; New York'tan David Zwirner ise Yayoi Kusama'nın Sınırsız balkabağı eserini beş milyon dolara sattı.
İsviçreli galeri sahibi Iwan Wirth de kötü ruh hali hakkında hiçbir şey bilmek istemiyordu; sanat sektörü geçen yıl satışlarda yüzde dört düşüş yaşadı. Hatta “piyasanın daha insani bir tempoya dönmesinin” faydalarını bile görüyor. Dünya çapında 21 lokasyonu (biri iki haftalığına Basel'de olmak üzere) bulunan Hauser & Wirth şirketinin başkanı, satışların ilk gününden sonra en az 40 milyon avroluk bir satıştan rahatlıkla söz edebiliyor.
Art Basel, 16 Haziran 2024'e kadar
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları da bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Ancak geçen hafta sonu Zürih'te İsrail karşıtı bir saldırıyla başladı. 1916'da Dada hareketinin ortaya çıktığı Kabare Voltaire ve üç galeri, 6-7 Haziran 2024 gecesi Filistin yanlısı sloganlarla doldu. Yahudi bir aileden gelen Maria Bernheim, Ebecho Muslimova'nın burlesk resimlerini sergilediği galerisini buldu, üzerine şu yazılar yazıldı: “Özgür Filistin” mağazaların vitrinlerine ve ön kaldırıma da “soykırım için sanat yok!”
Yerel medyanın aktardığına göre Bernheim “İsviçre'de böyle bir şeyin olabileceğini hiç düşünmemiştim”; Faillerin Zürih sanat ortamı hakkında iyi bilgi sahibi olduğu anlaşılıyor. İsviçre Yahudi Cemaatleri Birliği Genel Sekreteri Jonathan Kreutner, bunu “İsrail Devleti'nin sorumlusu olarak Yahudi işletmelerini ve yurttaşlarını suçlamayı saf bir anti-Semitizm” olarak değerlendirdi. Boyanın hızla kaldırılmasına rağmen vandalizmin gölgeleri Pazar günü hâlâ görülebiliyordu.
Philip Guston sıra dışı olanı seviyor
Zürih aslında sergilerden ilgi görmeyi umuyordu. Eva Presenhuber galerisi, devasa salonunu resim yapmak için bir ibadet alanına dönüştüren endüstriyel Maag bölgesindeki Tobias Pils'in figüratif, mavi tonlu tablolarını sunuyor. İki kat yukarıda Peter Kilchmann, yağlıboya ve akrilik boyayı baskı teknikleriyle birleştirerek etkili motiflerini yaratan Haiti doğumlu Didier William'ı gösteriyor.
ayrıca oku
Hauser & Wirth'in birkaç katı doldurduğu Lowenbräu bölgesinde birkaç blok ötede Philip Guston'ın bir müze sergisi var. Esrarengiz görüntülerin önünde ressamın bir sözü yer alıyor: “Ben yalnızca sıra dışı olanı seviyorum.”
ayrıca oku
Yakın zamanda David Chipperfield tarafından genişletilen Kunsthaus yakınındaki eski kentte evler daha eski, galeriler daha küçük; Presenhuber ve Kilchmann'ın ve genç galeri sahibi Fabian Lang'ın da burada odaları var. Elena Alonso'nun ikna edici bir sergisini sunuyor: grafik resimler esnek deri heykellerle buluşuyor. İspanyol, tasarım ve Art Deco'dan alıntılarla oynuyor; resimleri geometrik olarak soyut, ta ki onlara baktığınızda aniden figüratif hale geliyorlar.
Zürih'teki Fabian Lang Galerisinde Elena Alonso'nun “Nazik ve Keskin” Sergisi
Kaynak: Sanatçının ve Galerie Fabian Lang'ın izniyle
Basel'de Fabian Lang'la tekrar buluşabilirsin. Daha spesifik olarak, şehrin dışındaki Bruderholz tepelerindeki bir tarlada. Kilian Rüthemann'ın yansıtıcı kum torbalarından inşa ettiği üç metre yüksekliğinde bir kule var. Lang, “Geçime”nin sadece sallantılı göründüğünü ama depreme dayanıklı olduğunu söylüyor ve sanatçının mülteci barınaklarında bu tür çantalarla inşa edilen binalardan bahsettiğini açıklıyor.
Basel Sosyal Kulübü risk alıyor
Çalışma “Basel Sosyal Kulübü” kapsamında sergilenecek. Yaratıcıların girişimi, 2023'te bir mayonez fabrikasında binlerce insanı çılgın bir sanat gösterisine çekti; bu gösteri, genellikle son derece ciddi ticaret fuarı dünyasına gecikmiş bir denge unsuru olarak kutlandı. Bu başarı, radikal konum değişikliği nedeniyle artık risk altında çünkü sergilerin çoğu doğada kendini göstermekte zorlanıyor ve ziyaretçiler tarla yolları ve sebze bahçeleri arasında kayboluyor. Ancak Basel şehri bu gösteriyi finansal olarak destekledi ve riski güvenle alıyor.
Ülke -en azından mecazi anlamda- şehrin ortasına dönüştü. Sergi alanlarında geleneksel olarak büyük bir sanat enstalasyonu kuruluyor. Art Basel'in yeni direktörü Maike Cruse, şimdi Agnes Denes'in ikonik bir arazi sanatı eserine saygı duruşunda bulunuyor. “Ekolojik sanatın” öncüsü, 1982 yılında Manhattan'ın çorak arazisine bir buğday tarlası ekti ve şimdi sergi salonlarının önündeki yükseltilmiş bir yataktan filizleniyor.
ayrıca oku
Yaz sonuna kadar kalmalı ve pazarlama niteliği taşımalı. Pek çok ziyaretçi yeşil sapların arasında ve her yerde bulunan Art Basel logosunun önünde selfie çekiyor. “Buğday Tarlasını Onurlandırmak – Bir Yüzleşme” aynı zamanda ticaret fuarının ve şehrin birbirini ortak olarak daha fazla görmek istediği ve ihtiyaç duyduğu sosyal fikri de aktarıyor. Çünkü henüz genç olan Art Basel Paris'in Ekim ayında koleksiyonerlerin ilgisini çekmek için yarıştığı bir mekân olarak Basel'in başına neler geleceğine dair tedirginlik hissediliyor. Ardından dünyanın en güzel sergi salonu olarak kabul edilen Grand Palais'te ilk kez gerçekleştirilecek.
Art Basel sınırsız
Basel'de Sınırsız bölümü kalabalıkları cezbediyor: Salon 1 büyük ve büyük boy sanat eserlerine ayrılmış. Girişte genellikle siyasi bir mesaj gönderilir. Bu yıl “Progetto per la tempo”: Toprak yığınlarının üzerinden, üzerlerine beyaz bayraklar sarkan ahşap çıta demetleri yükseliyor. İtalyan heykeltıraş Mario Ceroli'ye ait (Cardi Gallery tarafından sunulan) eser 1968 tarihlidir; bir barış jesti mi, yoksa bir teslimiyet fantezisi mi?
Kırmızı ipliklerden yapılmış geniş bir oda enstalasyonunda yüzen beyaz kağıtlar, barış güvercinleri olarak yorumlanabilir. Ancak Japon sanatçı Chiharu Shiota (Templon) da bunu ciddi bir hastalık deneyimini işlemek için kullanıyor.
“Genişletilmiş Hat”: Art Basel 2024 Sınırsız bölümünde Chiharu Shiota'nın yerleştirmesi
Kaynak: AFP
Sam Falls (303 Galeri, Franco Noero, Eva Presenhuber), parlak pigmentlerden ve bitkilerin ana hatlarından oluşan inanılmaz derecede estetik, görünüşte hiç bitmeyen bir duvar resmi yarattı; muhtemelen sanatçı ve galerileri, eserler sağlayabileceklerini söylemek istedikleri şey. Talep üzerine herhangi bir odada sanat eseri Büyüklük yaratabilir. Öte yandan Keith Haring'in (Gladstone, Martos) tipik bir grafitisinin yarıya kadar kısaltılması gerekiyordu. 1984 yılında New York sokak sınırına püskürtülen orijinal 100 metre uzunluğundaki friz, Unlimited'ın en etkileyici eserlerinden biridir.
Clarastrasse'de vahşi parkur
Sanatı kamusal alanlara taşıyan Parcours bölümü aslında herkese açık (yani biletsiz ziyaret edilebiliyor). Bu, bu yıl olduğu kadar nadiren yapıldı. New York'taki ünlü İsviçre Enstitüsü'nün başkanı olan küratör Stefanie Henssler, 22 eseri Clarastrasse ve çevresine konumlandırdı. Großbasel'in eski kentinden Ren Nehri'ni geçtiğiniz Orta Köprü'den Ren Nehri'nin sağ kıyısındaki Kleinbasel'deki sergi merkezine kadar uzanır.
500 metre son derece canlı ama aynı zamanda biraz köhne, işlevsel binalar, boş dükkanlar ve Gotik St. Clara Cemaati ile kaplı. Uyuşturucu kullanımını, evsizliği ve fuhuşu ve ticari ziyaretçileri görebilirsiniz. fuar ziyareti için uygun şekilde “sanatsal” bir yol hızla devreye giriyor. Ancak Henssler'in ücra yerleri bile fethetmesi sayesinde Clarastrasse artık Basel'in en avangard sergi alanı.
Art Basel Parkours'daki video: Nina Canell ve Robin Watkins, “Enerji Bütçesi”, 2024
Kaynak: Nina Canell ve Robin Watkins Barbara Wien Galerisi'nin izniyle
Nina Canell ve Robin Watkins'in (sunumcuları 303 Gallery, Mendes Wood DM, Kaufmann Repetto ve Barbara Wien tarafından sunulan) bir video projeksiyonunu deneyimlemek için, bir rampadan aşağıya, karanlık bir yer altı otoparkına inmeniz gerekiyor. Fabrikalarda araba gövdelerinin dişi devekuşlarının tüyleriyle sıvandığı biliniyor. Şu anda yenilenmekte olan bir fırında, Peng Zuqiang'ın (Antenna Space) şiirsel 3 kanallı film enstalasyonu, geçiş halindeki yaşamı ve sanatçının Çin düşük tempolu müziğine olan hayranlığını anlatıyor.
Clarastrasse şeridinde, uluslararası sanat yalnızca tezgahlarda mevcut değil (parkur eserleri de elbette satın alınabilir), aynı zamanda doğrudan insanlar arasında da mevcut. Örneğin, ressam ve heykeltıraş Pol Taburet'in (Balice Hertling ve Mendes Wood DM tarafından temsil edilen) eski bir eczaneyi Karayipler'de bir anıt tapınağa dönüştürdüğü yer.
Bir Afrika gıda ve kozmetik mağazasında Alvaro Barrington'un (Sadie Coles HQ, Massimodecarlo ve Thaddaeus Ropac) soyut resimlerinden oluşan bir enstalasyonunu buluyorsunuz ve köprüde Rirkrit Tiravanija'nın (Neugerriemschneider) korsan bayrakları altında dolaşıyorsunuz. Piyasa bağlamında ironik olarak da okunabilirler. Özel kişiler nihayetinde tahsisat ve mülkiyet sorunlarına oldukça gevşek bir şekilde baktılar.
Basel Köprüsündeki Bayraklar: Rirkrit Tiravanija, İsimsiz 2024 (Siyah Bayraklar), 2024
Kaynak: © Rirkrit Tiravanija/Sanatçının ve neugerriemschneider'ın izniyle/fotoğraf: sebastiano pellion di persano
Basel-Stadt kantonunun hisselerinin üçte birini elinde bulundurduğu ticaret fuarı şirketi Art Basel için önemli olan zorlu satışlardır. Davetli konuklara yönelik açılış akşamında fuar ilk rakamları yayınladı: Berlin galerisi Sprüth Magers, George Condo'nun stüdyoda yeni çıkan “Rosemary's Baby” tablosuna 1,95 milyon dolara alıcı buldu. Salzburg'dan Thaddaeus Ropac, Baselitz'in “Dresden Kadınları – Elbe” eserinin birkaç bronz edisyonuna her biri iki milyon avro karşılığında aracılık etmeyi başardı; New York'tan David Zwirner ise Yayoi Kusama'nın Sınırsız balkabağı eserini beş milyon dolara sattı.
İsviçreli galeri sahibi Iwan Wirth de kötü ruh hali hakkında hiçbir şey bilmek istemiyordu; sanat sektörü geçen yıl satışlarda yüzde dört düşüş yaşadı. Hatta “piyasanın daha insani bir tempoya dönmesinin” faydalarını bile görüyor. Dünya çapında 21 lokasyonu (biri iki haftalığına Basel'de olmak üzere) bulunan Hauser & Wirth şirketinin başkanı, satışların ilk gününden sonra en az 40 milyon avroluk bir satıştan rahatlıkla söz edebiliyor.
Art Basel, 16 Haziran 2024'e kadar
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları da bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.