Christian Kracht'ın “Faserland” adlı romanının ilk sayfasında Barbour ceketlerini mavi mi yoksa yeşil mi almanız gerektiği sorusu ele alınıyor. Birinci şahıs anlatıcının bir arkadaşı, mavi renkte, çünkü daha yıpranmış görüneceklerini söylüyor, ancak birinci şahıs anlatıcı şöyle diyor: “Yeşil Barbour'umu daha çok seviyorum. Eskimiş Barbour ceketleri hiçbir şeye yol açmaz.”
Kracht'ın “Faserland”ı 1995'te yayımlandığında pek çok okur ve edebiyat eleştirmeni hakarete uğradığını hissetti. Bu nasıl bir sözde romandı? Bir züppe Almanya'yı dolaşıyor ve markalı ürünler için bir fetiş yaşıyor, ki bu o zamanlar kaba bir şekilde isim düşürmek olarak anlaşıldı.
Barbour ceketin geri dönüşünün çok konuşulduğu bu günlerde aklınıza hemen “Faserland” geliyor. Hiç gitmiş miydi? Tabii ki değil. Ancak patlama yaşıyor: 19. yüzyılın sonlarından bu yana her türlü hava koşuluna uygun balmumu kaplama üreten İskoç şirketi Barbour, Ekim ayının sonunda şirket tarihindeki en iyi yılı bildirdi. Milano'daki defilelerde Barbour ceketi sergileniyor. Ve şimdi “Vogue”un patronu büyük ruhun yorumunu kendisi yaptı: Barbour ceketi “istikrar özlemimizi” tatmin ediyor.
Kültürel bağlamda Barbour ceketi diyen herkes Kracht'ın ilk romanından da bahsediyor olmalı çünkü bu kitap birçok açıdan edebiyat tarihine geçti. “Pop edebiyatının” büyük patlaması olarak kabul ediliyor ve 30 yıl sonra yazarları etkilemeye devam ediyor.
“Faserland” devrim niteliğindeydi çünkü edebi bir araç olarak marka adı söylemini, yani karakterleri fiiller ve niteliklerle değil, klasik eğitim materyali gibi kültürel açıdan yüklü isimlerle karakterize etme fikrini icat etti. Aşağıda italik olarak gösterilen bu kodlanmış terimlerin yoğunluğu, romanın ilk cümlelerinde dikkat çekicidir: “Eh, bu benim… Balık Tanrım listede Sylt dur ve bir Jever şişeden iç. … Hava biraz soğuk olduğundan ve batı rüzgarı estiğinden giyiyorum Barbour ceketi iç astarlı. … Daha önce Karin'le tekrar tanıştım. Hala birbirimizi tanıyoruz SalemHer ne kadar o zamanlar birbirimizle konuşmamış olsak da ve onunla birkaç kez tanışmış olsak da Traxx Hamburg'da görüldü ve P1 Münih'te.”
Yani: atıştırmalık büfesi, lüks ada, bira türü, Konstanz Gölü'ndeki elit yatılı okul ve ünlülerin diskoları: Filologlar, “Faserland”da, neredeyse 30'da bahsedilen söz konusu cekete benzer anlamsal işleve sahip yüzlerce terim tespit ettiler. romanda zamanlar. Bu arada dış ceplerinde dört salamlı rulo, altı Ballisto ve Ehrmann'dan iki yoğurt taşıması gerekiyor. Daha sonra birinci şahıs anlatıcı, Frankfurt havaalanında Barbour ceketini yakmaya çalışır ve bir sonraki fırsatta bir arkadaşının ceketini çalar.
Edebiyat akademisyenleri uzun süredir çeşitli makalelerde ve podcast'lerde tüm bunların ne anlama geldiğini bulmaya çalışıyorlar. Kracht hayranları ayrıca, Kracht'ın 2021'de yayınlanan “Faserland”ın devamı olan “Eurotrash” adlı romanının bir zamanlar Barbour ceketini bir kıyafet parçası olarak sinsice alıntıladığını da olumlu bir şekilde belirtmişlerdir: “Daha önce Barbour ceketinle her zaman çok terbiyeli görünüyordun ” diyor anne, bu kez cızırtılı, çevre dostu bir kazak giyen oğluna. Şunu asla unutmayın: Kracht güvenilmez bir anlatıcıdır. Bu aynı zamanda Barbour ceketi sembolü için de geçerlidir.
Kracht'ın “Faserland”ı 1995'te yayımlandığında pek çok okur ve edebiyat eleştirmeni hakarete uğradığını hissetti. Bu nasıl bir sözde romandı? Bir züppe Almanya'yı dolaşıyor ve markalı ürünler için bir fetiş yaşıyor, ki bu o zamanlar kaba bir şekilde isim düşürmek olarak anlaşıldı.
Barbour ceketin geri dönüşünün çok konuşulduğu bu günlerde aklınıza hemen “Faserland” geliyor. Hiç gitmiş miydi? Tabii ki değil. Ancak patlama yaşıyor: 19. yüzyılın sonlarından bu yana her türlü hava koşuluna uygun balmumu kaplama üreten İskoç şirketi Barbour, Ekim ayının sonunda şirket tarihindeki en iyi yılı bildirdi. Milano'daki defilelerde Barbour ceketi sergileniyor. Ve şimdi “Vogue”un patronu büyük ruhun yorumunu kendisi yaptı: Barbour ceketi “istikrar özlemimizi” tatmin ediyor.
Kültürel bağlamda Barbour ceketi diyen herkes Kracht'ın ilk romanından da bahsediyor olmalı çünkü bu kitap birçok açıdan edebiyat tarihine geçti. “Pop edebiyatının” büyük patlaması olarak kabul ediliyor ve 30 yıl sonra yazarları etkilemeye devam ediyor.
“Faserland” devrim niteliğindeydi çünkü edebi bir araç olarak marka adı söylemini, yani karakterleri fiiller ve niteliklerle değil, klasik eğitim materyali gibi kültürel açıdan yüklü isimlerle karakterize etme fikrini icat etti. Aşağıda italik olarak gösterilen bu kodlanmış terimlerin yoğunluğu, romanın ilk cümlelerinde dikkat çekicidir: “Eh, bu benim… Balık Tanrım listede Sylt dur ve bir Jever şişeden iç. … Hava biraz soğuk olduğundan ve batı rüzgarı estiğinden giyiyorum Barbour ceketi iç astarlı. … Daha önce Karin'le tekrar tanıştım. Hala birbirimizi tanıyoruz SalemHer ne kadar o zamanlar birbirimizle konuşmamış olsak da ve onunla birkaç kez tanışmış olsak da Traxx Hamburg'da görüldü ve P1 Münih'te.”
Yani: atıştırmalık büfesi, lüks ada, bira türü, Konstanz Gölü'ndeki elit yatılı okul ve ünlülerin diskoları: Filologlar, “Faserland”da, neredeyse 30'da bahsedilen söz konusu cekete benzer anlamsal işleve sahip yüzlerce terim tespit ettiler. romanda zamanlar. Bu arada dış ceplerinde dört salamlı rulo, altı Ballisto ve Ehrmann'dan iki yoğurt taşıması gerekiyor. Daha sonra birinci şahıs anlatıcı, Frankfurt havaalanında Barbour ceketini yakmaya çalışır ve bir sonraki fırsatta bir arkadaşının ceketini çalar.
Edebiyat akademisyenleri uzun süredir çeşitli makalelerde ve podcast'lerde tüm bunların ne anlama geldiğini bulmaya çalışıyorlar. Kracht hayranları ayrıca, Kracht'ın 2021'de yayınlanan “Faserland”ın devamı olan “Eurotrash” adlı romanının bir zamanlar Barbour ceketini bir kıyafet parçası olarak sinsice alıntıladığını da olumlu bir şekilde belirtmişlerdir: “Daha önce Barbour ceketinle her zaman çok terbiyeli görünüyordun ” diyor anne, bu kez cızırtılı, çevre dostu bir kazak giyen oğluna. Şunu asla unutmayın: Kracht güvenilmez bir anlatıcıdır. Bu aynı zamanda Barbour ceketi sembolü için de geçerlidir.