DKadın peçenin altında oturuyor, yarı çıplak, kaslı adam taşlaşmış görünüyor. Garip bir çift, açık renkli ahşap duvarlar ve aynı renkteki bir sahne çerçevesiyle sınırlandırılmış üçgen bir oyun yüzeyinde tek başına duran mor bir kanepede yerlerini almıştır.
Yasında bir koza haline geldi, aslında henüz orada değil, bu yüzden sadece yedek bir heykel olarak mevcut. İkisi, Barrie Kosky’nin bir prodüksiyonunda ilk kez Frankfurt Operası’nda sahnelenen aynı adlı Handel oratoryosunun kahramanları Dejanira ve kocası Hercules. Burada evliliklerinin sonu müzakere ediliyor – ve kötü bitecek.
ayrıca oku
“Neoklasik” yıldız Max Richter
Yunan yarı tanrı Herkül, Georg Friedrich Handel’in gösterişli opera ve oratoryolarında üç kez yer aldı: 1727’de prömiyeri yapılan “Admeto”da, Kraliçe Alceste’yi cehennem köpeği Cerberus’a karşı rustik-komik, sadece kaslı olarak savunmasına izin verildi. Deus eski Machina.
1750’de “Herkül’ün Seçimi” adlı “Müzikal Ara” da tekrar belirir. Beş yıl önce Handel, kısaca Herkül olarak adlandırılan kahramana tam uzunlukta bir oratoryo bile adadı ve bu oldukça başarısız oldu. Dünyevi bir içeriği ve oldukça kısa bir koro bölümü olduğu için -Semele gibi- opera sahnesine de kesinlikle uygun olan “müzikli drama”lardan biridir.
2004 yılından bu yana Aix-en-Provence’tan uluslararası turneye çıkan, Luc Bondy ve William Christie’nin Joyce DiDonato ile yaptığı muhteşem bir prodüksiyonun ardından, ender görülen ancak müzikal açıdan sert olduğu kadar sürükleyici olan eser, son olarak İstanbul’da seslendirildi. 2022’de Karlsruhe Devlet Tiyatrosu’ndaki Handel Festivali – bir ABD başkanlığının karmaşık bir siyasi yorumu olarak.
savaştan dönüş
“Herkül” de kabarık uvertür, muhteşem olaylar üzücü olsa da Laurence Cummings altında sürmeye ve büyülemeye devam eden parlak, gergin, ritmik olarak gürleyen bir Handel sesine sahip. Handel ve librettisti Thomas Broughton karanlık, son Herkül bölümünü anlatıyor.
Yine bir savaştan döner ama Penelope’nin aksine karısı Dejanira savaş yolcusunun dönüşünü sabırla beklemez, kıskançlıktan kudurur. Özellikle Herkül, Dejanira’nın rakip olduğundan şüphelendiği, yakalanan kralın kızı Iole’yi önceden gönderdiği için.
Son bir çare olarak, Herakles’in peşine düştüğü centaur Nessus’un kendisine tavsiye ettiği bir aşk büyüsü gelir aklına: Bir giysiye damlayan kan, yorgun erkeği canlandırır. Ne yazık ki intikam için bir yalan: Herkül, ısırgan otlarının arasında pelerinine oturur, aşındırıcı şeyi ve vücudunun derisini yüzer ve ıstırap içinde ölür, babası Zeus tarafından kartal olarak Olimpos’a getirilir. Dejanira bunun üzerine çıldırır. Bundan sonra oğlu Hyllus, çok sevdiği Iole ile birlikte hüküm sürecektir.
Birbirlerini öpüp dövdüler: Frankfurt’ta Handel
Kaynak: Frankfurt Operası
Ovid, Sofokles ve Seneca’dan esinlenen “Herkül” kısa aryalar, duygusal anlatımlar ve basit, güzel korolarla zengin bir eser. Dramdaki gibi net, keskin, incelikli ve çok çağdaş. Barrie Kosky, mitolojik dramayı neredeyse dansa benzer koro ünlemleri ve cesaretlendirmesiyle bir evlilik savaşına yoğunlaştırarak bunu çabucak netleştirdi. Ama bu son derece dar, ustaca belirsiz bir yönde.
Eve dönüş yapan Herkül (güçlü bas, ancak tek renkli: Anthony Robin Schneider) dayanılmaz bir maçodur, ancak önce matem siyahı, sonra aggro çiçek rengi giyinmiş Dejanira, ihmal edilmiş bir kadın olarak ekmeğinden tereyağının çıkarılmasına izin vermez. Burada işaretler kavgaya işaret ediyor, insanlar birbirlerini öpüyor ve dövüyor.
ayrıca oku
Özellikle ikinci çift, başlangıçta isteksiz olan Iole’ye (sinsi: Elena Villalón) aşık olan şımarık oğul Hyllus’un (alaycı: Michael Porter) beri, önce tiksinti ve şefkat arasında bir denge kurmak zorundadır. Herkül’ün kız kardeşi Lichas (Kelsey Lauritano) duygusal ateşi körükler.
Bunların hepsi çok yoğun bir şekilde işlenmiş ve zekice aydınlatılmış, ancak parçanın başlangıçtaki statik karakterinden dolayı sıcaklığa ulaşması zaman alıyor. Ancak Kosky’nin Frankfurt’ta üçüncü kez burada birlikte çalışmayı kesinlikle istediği enerjik Paula Murrihy, Dejanira’yı mezzolar için büyük bir kabus rolü olarak kabul ediyor.
Eşlerini özleyenlerin özlem dolu korkularından nefes kesen, iyi yapılandırılmış Scena di Follia’ya kadar hem virtüöz hem de duygusal olarak kendilerine meydan okumalarına izin veren çelişkili duygu yelpazesinde muhteşem bir şekilde tasarlanmış. eşlik eden anlatım, bazen güzel tonu olumsuzlayan korkutucu bir çılgın sahneye yükselir.
Bir kahraman için bir aşk hediyesi olarak sahneleme – ayrıca güzel. Ve finalde aptalca buharı bırakan Herkül heykeli dışında başarılı oldu.
Yasında bir koza haline geldi, aslında henüz orada değil, bu yüzden sadece yedek bir heykel olarak mevcut. İkisi, Barrie Kosky’nin bir prodüksiyonunda ilk kez Frankfurt Operası’nda sahnelenen aynı adlı Handel oratoryosunun kahramanları Dejanira ve kocası Hercules. Burada evliliklerinin sonu müzakere ediliyor – ve kötü bitecek.
ayrıca oku
“Neoklasik” yıldız Max Richter
Yunan yarı tanrı Herkül, Georg Friedrich Handel’in gösterişli opera ve oratoryolarında üç kez yer aldı: 1727’de prömiyeri yapılan “Admeto”da, Kraliçe Alceste’yi cehennem köpeği Cerberus’a karşı rustik-komik, sadece kaslı olarak savunmasına izin verildi. Deus eski Machina.
1750’de “Herkül’ün Seçimi” adlı “Müzikal Ara” da tekrar belirir. Beş yıl önce Handel, kısaca Herkül olarak adlandırılan kahramana tam uzunlukta bir oratoryo bile adadı ve bu oldukça başarısız oldu. Dünyevi bir içeriği ve oldukça kısa bir koro bölümü olduğu için -Semele gibi- opera sahnesine de kesinlikle uygun olan “müzikli drama”lardan biridir.
2004 yılından bu yana Aix-en-Provence’tan uluslararası turneye çıkan, Luc Bondy ve William Christie’nin Joyce DiDonato ile yaptığı muhteşem bir prodüksiyonun ardından, ender görülen ancak müzikal açıdan sert olduğu kadar sürükleyici olan eser, son olarak İstanbul’da seslendirildi. 2022’de Karlsruhe Devlet Tiyatrosu’ndaki Handel Festivali – bir ABD başkanlığının karmaşık bir siyasi yorumu olarak.
savaştan dönüş
“Herkül” de kabarık uvertür, muhteşem olaylar üzücü olsa da Laurence Cummings altında sürmeye ve büyülemeye devam eden parlak, gergin, ritmik olarak gürleyen bir Handel sesine sahip. Handel ve librettisti Thomas Broughton karanlık, son Herkül bölümünü anlatıyor.
Yine bir savaştan döner ama Penelope’nin aksine karısı Dejanira savaş yolcusunun dönüşünü sabırla beklemez, kıskançlıktan kudurur. Özellikle Herkül, Dejanira’nın rakip olduğundan şüphelendiği, yakalanan kralın kızı Iole’yi önceden gönderdiği için.
Son bir çare olarak, Herakles’in peşine düştüğü centaur Nessus’un kendisine tavsiye ettiği bir aşk büyüsü gelir aklına: Bir giysiye damlayan kan, yorgun erkeği canlandırır. Ne yazık ki intikam için bir yalan: Herkül, ısırgan otlarının arasında pelerinine oturur, aşındırıcı şeyi ve vücudunun derisini yüzer ve ıstırap içinde ölür, babası Zeus tarafından kartal olarak Olimpos’a getirilir. Dejanira bunun üzerine çıldırır. Bundan sonra oğlu Hyllus, çok sevdiği Iole ile birlikte hüküm sürecektir.
Birbirlerini öpüp dövdüler: Frankfurt’ta Handel
Kaynak: Frankfurt Operası
Ovid, Sofokles ve Seneca’dan esinlenen “Herkül” kısa aryalar, duygusal anlatımlar ve basit, güzel korolarla zengin bir eser. Dramdaki gibi net, keskin, incelikli ve çok çağdaş. Barrie Kosky, mitolojik dramayı neredeyse dansa benzer koro ünlemleri ve cesaretlendirmesiyle bir evlilik savaşına yoğunlaştırarak bunu çabucak netleştirdi. Ama bu son derece dar, ustaca belirsiz bir yönde.
Eve dönüş yapan Herkül (güçlü bas, ancak tek renkli: Anthony Robin Schneider) dayanılmaz bir maçodur, ancak önce matem siyahı, sonra aggro çiçek rengi giyinmiş Dejanira, ihmal edilmiş bir kadın olarak ekmeğinden tereyağının çıkarılmasına izin vermez. Burada işaretler kavgaya işaret ediyor, insanlar birbirlerini öpüyor ve dövüyor.
ayrıca oku
Özellikle ikinci çift, başlangıçta isteksiz olan Iole’ye (sinsi: Elena Villalón) aşık olan şımarık oğul Hyllus’un (alaycı: Michael Porter) beri, önce tiksinti ve şefkat arasında bir denge kurmak zorundadır. Herkül’ün kız kardeşi Lichas (Kelsey Lauritano) duygusal ateşi körükler.
Bunların hepsi çok yoğun bir şekilde işlenmiş ve zekice aydınlatılmış, ancak parçanın başlangıçtaki statik karakterinden dolayı sıcaklığa ulaşması zaman alıyor. Ancak Kosky’nin Frankfurt’ta üçüncü kez burada birlikte çalışmayı kesinlikle istediği enerjik Paula Murrihy, Dejanira’yı mezzolar için büyük bir kabus rolü olarak kabul ediyor.
Eşlerini özleyenlerin özlem dolu korkularından nefes kesen, iyi yapılandırılmış Scena di Follia’ya kadar hem virtüöz hem de duygusal olarak kendilerine meydan okumalarına izin veren çelişkili duygu yelpazesinde muhteşem bir şekilde tasarlanmış. eşlik eden anlatım, bazen güzel tonu olumsuzlayan korkutucu bir çılgın sahneye yükselir.
Bir kahraman için bir aşk hediyesi olarak sahneleme – ayrıca güzel. Ve finalde aptalca buharı bırakan Herkül heykeli dışında başarılı oldu.