M14 Şubat 2013 Berlinale'de kötü hava koşullarının donma noktasına yaklaştığını yazacağım. İnsanlar festivalin içeriden tüyosunu almak için bir yer bulma umuduyla Kino International'ın önünde duruyor: “Gençlik” İsrail'den geliyor ve iki genç erkek kardeşin, ailelerinin evlerini kaybetmesini önlemek için nasıl çılgın bir plan yaptıklarını anlatıyor. Yönetmen Tom Shoval resepsiyondan çok etkilendi; Başrol oyuncuları Eitan ve David Cunio gelemediler, askerlik yapıyorlardı ve filmi çekebilmek için askere alınmaları zaten ertelenmişti.
David Cunio bir aktör değil, Negev Çölü'ndeki Kibbutz Nir Oz'da elektrikçi oldu. Hamas 7 Ekim'de saldırıyı başlattığında kendisi ve ailesi evlerinin bodrum katına kaçtı. Engellemenin hiçbir yolu yoktu, David kapıyı vücuduyla kapattı. Teröristler evi ateşe verip aileyi boğmakla tehdit ettiğinde pencereden dışarı çıktı. Gazze Şeridi'nde kaçırıldı.
David Cunio (solda) ve Eitan Cunio “Gençlik” filminde
Kaynak: Picture Alliance/dpa/Tom Shoval
Aralık ayı başlarında “Süddeutsche Zeitung” araştırdı ve Berlinale'de Cunio'nun akıbetinden haberdar edildi. Yönetmen Jafar Panahi ve Mohammad Rasoulof gibi İran rejimi tarafından hapsedilmiş ya da bu yılki yarışma filminde yer alan Maryam Moghaddam ve Behtash Sanaeeha gibi “sadece” pasaportları iptal edilmiş olsun, kuşatma altındaki sanatçıları desteklemekte genellikle hızlı davranır. “Keyke mahboobe man” (“En sevdiğim pasta”). Kültürden Sorumlu Devlet Bakanı Claudia Roth ve Berlin Eyalet Şansölyeliği'ne dava 6 Şubat'ta e-postayla hatırlatıldığında bile Cunio için bir dayanışma adresi yoktu.
ayrıca oku
Şu ana kadar ilgililerden hiçbiri bu konuda yorum yapmadı. Berlinale Panorama bölümünün Instagram kanalında da “Nehirden Denize Özgür Filistin” (İsrail'in yok edilmesiyle eşanlamlı) sloganı yer almıyor. Berlinale yönetimi çağrıyı sildirip suç duyurusunda bulundu ancak üzerinden üç hafta geçmesine rağmen hala bir açıklama yapılmadı. Her ne kadar sitenin dışarıdan hacklendiğinin ya da içeriden kötüye kullanıldığının tespiti teknik olarak çok büyük bir sorun yaşamadan mümkün.
Artık Berlinale'den doğrudan etkilenen olaylarla, üzerinde yalnızca sınırlı etkiye sahip olan olayları birbirinden ayırmanız gerekiyor. İkincisi, ödül kazananların elbette önceden sunulması gerekmeyen kabul konuşmalarını içerir. Ödül galasında İsrail'e karşı “soykırım” (ABD'li yönetmen Ben Russell), “apartheid” (İsrailli yönetmen Yuval Abraham) ve “katliam” (Filistinli yönetmen Basel Adra) dahil olmak üzere çeşitli suçlamalar vardı.
Ayı kazananlarından ikisi Filistin eşarbını taktı, birçoğunun gece kıyafetlerine derhal ateşkes çağrısı iliştirildi, biri (Adra) İsrail'e Alman silah sevkiyatının derhal durdurulması çağrısında bulundu ve gecenin en güçlü alkışını aldı. büyük ölçüde ödül adaylarının uluslararası ekiplerinden oluşuyordu. Kimse yuhalamadı.
Patent çözümü yok
Claudia Roth ön sırada oturuyordu ve daha sonra keşfettiği gibi Abraham'ın siyasi çözüm çağrısını alkışladı, ancak Adra'nınkini alkışlamadı. Gösterici bir şekilde salonu terk etmedi veya bir cevap vermek için sahneye fırlamadı (bu muhtemelen sanata siyasi müdahale olarak yorumlanırdı). Festival yönetiminden müdahale eden olmadı. Galanın başında, eş yönetmen Mariette Rissenbeek Hamas katliamını anlattı ve ardından sessizlik geldi. Alman yönetmen ve jüri üyesi Christian Petzold'a göre o dönemde performansı nedeniyle maske taktığı için tartışmalı açıklamaları fark etmemişti bile. Buna inanabilirsiniz ama maskeli herkes aynı zamanda sorumlu muydu?
Pazartesi akşamı Berlinale yönetimi bir rapor için denetim kuruluna atandı. Berlinale, “misafirler için bir yandan anayasal koruma çerçevesinde ifade özgürlüğünün ve sanatsal özgürlüğün garanti edildiği, diğer yandan Berlinale'nin siyasi sınıflandırma ve karşı söylemlere yer verdiği, ” dedi sonrasında. İkincisinin 76. Festivalin kritik anlarında atlanmış olması Carlo Chatrian ve Mariette Rissenbeek'in eski yönetimi yüzünden kalacak. Halefi Tricia Tuttle zaten “güçlü bir liderlik ekibi kuracağını” duyurdu, bu da henüz böyle bir ekibin olmadığı anlamına gelebilir.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Herkese uygun tek bir çözüm yok, özellikle de Almanya'daki insanların uluslararası sanatçı ortamının büyük bir kısmının Filistin çatışmasını resmi Alman siyasetinden farklı gördüğünü kabul etmesi gerekiyor. Peki ya Jonathan Glazer şu sözleri Oscar'larda değil de Berlinale'de söyleseydi? Auschwitz draması “The Zone of Interest”in yönetmeni şöyle konuştu: “Biz burada, Yahudi kimliklerinin ve Holokost'un pek çok masum insan için çatışma yaratan bir işgal tarafından ele geçirilmesine izin vermeyi reddeden insanlar olarak duruyoruz. İsrail'deki 7 Ekim kurbanları ya da Gazze'ye devam eden saldırı.”
David Cunio'nun eşi ve çocukları, ilk anlaşma kapsamında 27 Kasım'da Gazze'deki rehinelerden serbest bırakıldı. Kendisi de 200 gün boyunca hâlâ orada mahsur kaldı.
David Cunio bir aktör değil, Negev Çölü'ndeki Kibbutz Nir Oz'da elektrikçi oldu. Hamas 7 Ekim'de saldırıyı başlattığında kendisi ve ailesi evlerinin bodrum katına kaçtı. Engellemenin hiçbir yolu yoktu, David kapıyı vücuduyla kapattı. Teröristler evi ateşe verip aileyi boğmakla tehdit ettiğinde pencereden dışarı çıktı. Gazze Şeridi'nde kaçırıldı.
David Cunio (solda) ve Eitan Cunio “Gençlik” filminde
Kaynak: Picture Alliance/dpa/Tom Shoval
Aralık ayı başlarında “Süddeutsche Zeitung” araştırdı ve Berlinale'de Cunio'nun akıbetinden haberdar edildi. Yönetmen Jafar Panahi ve Mohammad Rasoulof gibi İran rejimi tarafından hapsedilmiş ya da bu yılki yarışma filminde yer alan Maryam Moghaddam ve Behtash Sanaeeha gibi “sadece” pasaportları iptal edilmiş olsun, kuşatma altındaki sanatçıları desteklemekte genellikle hızlı davranır. “Keyke mahboobe man” (“En sevdiğim pasta”). Kültürden Sorumlu Devlet Bakanı Claudia Roth ve Berlin Eyalet Şansölyeliği'ne dava 6 Şubat'ta e-postayla hatırlatıldığında bile Cunio için bir dayanışma adresi yoktu.
ayrıca oku
Şu ana kadar ilgililerden hiçbiri bu konuda yorum yapmadı. Berlinale Panorama bölümünün Instagram kanalında da “Nehirden Denize Özgür Filistin” (İsrail'in yok edilmesiyle eşanlamlı) sloganı yer almıyor. Berlinale yönetimi çağrıyı sildirip suç duyurusunda bulundu ancak üzerinden üç hafta geçmesine rağmen hala bir açıklama yapılmadı. Her ne kadar sitenin dışarıdan hacklendiğinin ya da içeriden kötüye kullanıldığının tespiti teknik olarak çok büyük bir sorun yaşamadan mümkün.
Artık Berlinale'den doğrudan etkilenen olaylarla, üzerinde yalnızca sınırlı etkiye sahip olan olayları birbirinden ayırmanız gerekiyor. İkincisi, ödül kazananların elbette önceden sunulması gerekmeyen kabul konuşmalarını içerir. Ödül galasında İsrail'e karşı “soykırım” (ABD'li yönetmen Ben Russell), “apartheid” (İsrailli yönetmen Yuval Abraham) ve “katliam” (Filistinli yönetmen Basel Adra) dahil olmak üzere çeşitli suçlamalar vardı.
Ayı kazananlarından ikisi Filistin eşarbını taktı, birçoğunun gece kıyafetlerine derhal ateşkes çağrısı iliştirildi, biri (Adra) İsrail'e Alman silah sevkiyatının derhal durdurulması çağrısında bulundu ve gecenin en güçlü alkışını aldı. büyük ölçüde ödül adaylarının uluslararası ekiplerinden oluşuyordu. Kimse yuhalamadı.
Patent çözümü yok
Claudia Roth ön sırada oturuyordu ve daha sonra keşfettiği gibi Abraham'ın siyasi çözüm çağrısını alkışladı, ancak Adra'nınkini alkışlamadı. Gösterici bir şekilde salonu terk etmedi veya bir cevap vermek için sahneye fırlamadı (bu muhtemelen sanata siyasi müdahale olarak yorumlanırdı). Festival yönetiminden müdahale eden olmadı. Galanın başında, eş yönetmen Mariette Rissenbeek Hamas katliamını anlattı ve ardından sessizlik geldi. Alman yönetmen ve jüri üyesi Christian Petzold'a göre o dönemde performansı nedeniyle maske taktığı için tartışmalı açıklamaları fark etmemişti bile. Buna inanabilirsiniz ama maskeli herkes aynı zamanda sorumlu muydu?
Pazartesi akşamı Berlinale yönetimi bir rapor için denetim kuruluna atandı. Berlinale, “misafirler için bir yandan anayasal koruma çerçevesinde ifade özgürlüğünün ve sanatsal özgürlüğün garanti edildiği, diğer yandan Berlinale'nin siyasi sınıflandırma ve karşı söylemlere yer verdiği, ” dedi sonrasında. İkincisinin 76. Festivalin kritik anlarında atlanmış olması Carlo Chatrian ve Mariette Rissenbeek'in eski yönetimi yüzünden kalacak. Halefi Tricia Tuttle zaten “güçlü bir liderlik ekibi kuracağını” duyurdu, bu da henüz böyle bir ekibin olmadığı anlamına gelebilir.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Herkese uygun tek bir çözüm yok, özellikle de Almanya'daki insanların uluslararası sanatçı ortamının büyük bir kısmının Filistin çatışmasını resmi Alman siyasetinden farklı gördüğünü kabul etmesi gerekiyor. Peki ya Jonathan Glazer şu sözleri Oscar'larda değil de Berlinale'de söyleseydi? Auschwitz draması “The Zone of Interest”in yönetmeni şöyle konuştu: “Biz burada, Yahudi kimliklerinin ve Holokost'un pek çok masum insan için çatışma yaratan bir işgal tarafından ele geçirilmesine izin vermeyi reddeden insanlar olarak duruyoruz. İsrail'deki 7 Ekim kurbanları ya da Gazze'ye devam eden saldırı.”
David Cunio'nun eşi ve çocukları, ilk anlaşma kapsamında 27 Kasım'da Gazze'deki rehinelerden serbest bırakıldı. Kendisi de 200 gün boyunca hâlâ orada mahsur kaldı.