KUwe Johnson bu kadar erken ölmeseydi, 1984'te 49 yaşındaydı; belki de Doğu Almanya'nın ortadan kaybolmasıyla ilgili olarak anne ve babasıyla kavga eden, sınırdaki bir ormancı kulübesine taşınan Mecklenburg'lu bir adam hakkında bir roman yazardı. Ormandan ayrıldı, dünya edebiyatı okudu ve Yeni Almanya'da televizyonda, sinemada ve tiyatro sahnesinde ünlü bir oyuncu oldu. Rostock'un “polis çağrısı”nda Doğu'yu somutlaştırdı ve Batı'da yaşadı, burada Hamburg'da bir oda kiraladı ve kahramanları hakkında kitaplar yazdı. Lemmy Kilmister ve Motörhead hakkında ilki. Uwe Johnson ve kendisi ile ilgili ikincisi: “'Ne bildiğimi bilseydin…' – Hayatımın yazarı” başlığını taşıyor ve bir tiyatro salonunun kapağında Charly Hübner'ı, Johnson'ın “Jakob Hakkında Varsayımlar”ını gösteriyor. ellerinde.
Geçtiğimiz yıl Charly Hübner, Johnson'ın klasiği “Yıldönümleri”ni Caren Miosga ile birlikte sesli kitap olarak 74 saat boyunca ve “Achim Hakkında Üçüncü Kitap”ı okudu. Kimse dalgaları, rüzgârı ve bulutları ve şöyle cümleleri kabul etmekten hoşlanmaz: “Böyle bir yağmurun ardından Baltık Denizi hafif, neredeyse eşit bir şekilde karayı sildi.” Hübner, kendi Johnson kitabında 120 sayfa boyunca kendi kendine neden bu yağmurun yağdığını sorguluyor. 40 yıldır ölü olan garip yazar, hayatının yazarıdır. Ve yazarı 20 Temmuz 2024 Cumartesi günü 90 yaşına girmiş olsaydı bugün ne ve nasıl yazardı.
Charly Hübner, oyuncu ve yazar
Kaynak: Jens Kalaene/picture Alliance/dpa
Nedeni: Hübner'in ailesiyle arası bozulduğunda, babası Feldberg'in belediye başkan yardımcısıydı ve resmi olarak sisteme sadıktı, Johnson'ın “yıldönümleri” ormandaki inziva yerindeki bir kitap kulübü aracılığıyla geliyordu. Aile destanı, Neustrelitz'li lise mezununun kolayca keşfettiği Gneetz, Jerichow ve Wendisch-Burg gibi kurgusal doğu bölgelerinde, bölgede gerçekleşti. Ve punk rock'ın ana şehri New York'ta çalındı: “Evden dünya edebiyatı.” Johnson Anklam'dan geldi, Güstrow'da büyüdü ve üniversiteyi Rostock'ta bitirdi, 1959'da Batı'ya, 1966'da New York'a gitti. ve 1974'te İngiltere'nin güneyindeki -on-Sea'de Sheerness'e gitti ve sonunda orada öldü. Hübner'in diğer iki kahramanı, rock'n'roll yeraltı dünyasından Lemmy ve Hübner'lar gibi Feldberg'den Hans Fallada gibi, Uwe Johnson da epik bir içiciydi.
Johnson için üç gerçek vardı
Hübner, genç Charly'nin, zamandan ve ülkesinden umudunu kesen Mecklenburg'lu adamı Johnson'ı nasıl yarattığını anlatıyor. Yazar, düzyazısının okunmasıyla ilgili talimatları 1961'de kendisi verdi; “Achim” adlı eseri Duvar'ın inşa edildiği gün yayınlandı: “Kitabı, sanki insanlar da benim yazdığım kadar yavaş okuyacakmış gibi yazdım: “Kapalı.” Mektuplar yakın çekimlere, kelimeler sokaklara, cümleler panoramalara dönüşüyor.” Johnson'ın Cresspahl ailesinin öyküsü “Yıldönümleri”, çağdaş Alman tarihinin iki panoramasını açıyor. 1933'te NSDAP, Gneez ve Jerichow'da iktidarı ele geçirdi ve kurbanlarını talep etti; 1968 yılında, kötü ruhlar, Yahudi karşıtları ve ırkçılar, yabancı ülkelerde, New York'ta, hatta çok uzaklarda hâlâ ortalıkta dolaşıyorlardı. O zamanlar özel olan her şeyin politik olduğu söyleniyordu. Johnson bunu şöyle görüyordu: “Çağdaş tarihten ayrı yaşamak pek mümkün değil.” Bu nedenle: “Yazarak gerçeği bulmak istiyorum.” Ona göre üç gerçek vardı; biri öznel, biri nesnel, biri kısmi. Kısa ömrü boyunca üçüncünün acısını çekmişti.
ayrıca oku
Charly Hübner kendi hikayesini Johnson'ın “yıldönümlerine” paralel olarak anlatıyor. Doğu Almanya'daki Mecklenburg'da metal ve punk dinlemek, spor yapmak ve içki içmek için kurdukları bir gençlik çetesi olan Lost Boys'tan. Sistem, devlet, okul ve eski Hübner'lar Kayıp Oğlanlar'ı karşı-devrimci bir çete olarak görüyordu. Küçük kasabadaki gençler için çatışma, otoriter günlük yaşamda ve partizan hakikatte hızlandırılmış bir süreç haline geldi ve kısa bir süre sonra Doğu Almanya'nın ve ebeveynlerinin dünyasının çökmesine neden oldu. “Ben şimdi bu açık umutsuzluğa sürüklendim, yüksek sesle tezahürat yapan genç oğlunuz, tarihi ilerlemesinden dolayı dünyayı tebrik ediyor ve önümde açılan sınırsız olasılıklara seviniyor.”
Johnson her şey hakkında, “sözde geri dönüş” (Hübner), yeniden doğallaşan sınır ve Alman birliği hakkında ne düşünürdü, ne yazardı ve söylerdi? Hübner soruyu açık bırakıyor ve Johnson'ın 1962'deki bir röportajından alıntı yapıyor: “Yeniden birleşme fikri bana, kendimizi iyice ve sabırla, yani anlamaya ve not almaya çalışarak hazırlamamızı gerektiriyor gibi görünüyor.” ama aynı zamanda 1990'daki Almanlardan da daha akıllıydı. Sonrasında Hübner çok eğlendi: “Benim gibi biri, hayatı boyunca özel ve özel-ekonomik sorunlar dışında kalıcı bir güvenlik duygusu içinde yaşayabilmiş, Federal Almanya Cumhuriyeti/AB/Nato sisteminin korunduğuna güvenebilmişti. kendi hayatı ve kendisi, her şeyden önce kendi işini halledebilirdi.”
ayrıca oku
Şimdi “Yıldönümleri” üzerine yaptığı yeni çalışma ona, Johnson'ın, Sovyet işgalcileri tarafından özetle emredilen tüm Doğu Almanların Nazilerden arındırılması hakkında yazdıklarını da hatırlatıyor: Bu bir saçmalıktı. Doğu Almanya'daki resmi anti-faşizm ona yetişti ve şöyle diyor: “Ama diğerleri için değil.” “Benim hayatımda, Doğu Almanya'nın sona ermesinden bu yana, sözde 'yeni sağa kayma' yaşandı. ' dört kez.” Hübner bu yıl için şunları sıralıyor: “2024 – Johnson'ın kışın kırkıncı ölüm yıldönümü, Johnson'ın yazın doksanıncı doğum günü. 2024 – süper seçim yılı. Thüringen, Saksonya ve Brandenburg'da eyalet seçimleri. Sağcı popülist AfD tüm anketlerde önde gidiyor.”
Bir de Batı'da kayıtsız bir cehalet var. Hübner kendi kendine, 2024'te herhangi birinin neden Johnson'ı ve “Achim Hakkında Üçüncü Kitap” ve Duvar Hakkında romanlarını okuması gerektiğini soruyor. Cevabını Doğu'nun en çok satan kitaplarından birinde buluyor: “Edebiyatçı Dirk Oschmann'ın yazdığı 'Doğu: Bir Batı Alman icadı', Johnson'ın romanının geçmişten değil, daha ziyade yakıcı bir şeyler anlattığını gösteriyor; 'Achim Hakkında Üçüncü Kitap'ın yayınlanmasından yıllar sonra Doğu ile Batı arasındaki farklılıklara dikkat çekmek istiyor.” Ve orantısız birlik. Dizileri ve sosyal medyayı günümüzün dünya edebiyatı olarak gören televizyondan biri, Uwe Johnson için Charly Hübner'e “Ossi'ydi değil mi?” diyor.
Charly Hübner: “'Benim bildiklerimi bilseydin…' – Hayatımın yazarı” (Suhrkamp, 125 sayfa, 20 €)
Geçtiğimiz yıl Charly Hübner, Johnson'ın klasiği “Yıldönümleri”ni Caren Miosga ile birlikte sesli kitap olarak 74 saat boyunca ve “Achim Hakkında Üçüncü Kitap”ı okudu. Kimse dalgaları, rüzgârı ve bulutları ve şöyle cümleleri kabul etmekten hoşlanmaz: “Böyle bir yağmurun ardından Baltık Denizi hafif, neredeyse eşit bir şekilde karayı sildi.” Hübner, kendi Johnson kitabında 120 sayfa boyunca kendi kendine neden bu yağmurun yağdığını sorguluyor. 40 yıldır ölü olan garip yazar, hayatının yazarıdır. Ve yazarı 20 Temmuz 2024 Cumartesi günü 90 yaşına girmiş olsaydı bugün ne ve nasıl yazardı.
Charly Hübner, oyuncu ve yazar
Kaynak: Jens Kalaene/picture Alliance/dpa
Nedeni: Hübner'in ailesiyle arası bozulduğunda, babası Feldberg'in belediye başkan yardımcısıydı ve resmi olarak sisteme sadıktı, Johnson'ın “yıldönümleri” ormandaki inziva yerindeki bir kitap kulübü aracılığıyla geliyordu. Aile destanı, Neustrelitz'li lise mezununun kolayca keşfettiği Gneetz, Jerichow ve Wendisch-Burg gibi kurgusal doğu bölgelerinde, bölgede gerçekleşti. Ve punk rock'ın ana şehri New York'ta çalındı: “Evden dünya edebiyatı.” Johnson Anklam'dan geldi, Güstrow'da büyüdü ve üniversiteyi Rostock'ta bitirdi, 1959'da Batı'ya, 1966'da New York'a gitti. ve 1974'te İngiltere'nin güneyindeki -on-Sea'de Sheerness'e gitti ve sonunda orada öldü. Hübner'in diğer iki kahramanı, rock'n'roll yeraltı dünyasından Lemmy ve Hübner'lar gibi Feldberg'den Hans Fallada gibi, Uwe Johnson da epik bir içiciydi.
Johnson için üç gerçek vardı
Hübner, genç Charly'nin, zamandan ve ülkesinden umudunu kesen Mecklenburg'lu adamı Johnson'ı nasıl yarattığını anlatıyor. Yazar, düzyazısının okunmasıyla ilgili talimatları 1961'de kendisi verdi; “Achim” adlı eseri Duvar'ın inşa edildiği gün yayınlandı: “Kitabı, sanki insanlar da benim yazdığım kadar yavaş okuyacakmış gibi yazdım: “Kapalı.” Mektuplar yakın çekimlere, kelimeler sokaklara, cümleler panoramalara dönüşüyor.” Johnson'ın Cresspahl ailesinin öyküsü “Yıldönümleri”, çağdaş Alman tarihinin iki panoramasını açıyor. 1933'te NSDAP, Gneez ve Jerichow'da iktidarı ele geçirdi ve kurbanlarını talep etti; 1968 yılında, kötü ruhlar, Yahudi karşıtları ve ırkçılar, yabancı ülkelerde, New York'ta, hatta çok uzaklarda hâlâ ortalıkta dolaşıyorlardı. O zamanlar özel olan her şeyin politik olduğu söyleniyordu. Johnson bunu şöyle görüyordu: “Çağdaş tarihten ayrı yaşamak pek mümkün değil.” Bu nedenle: “Yazarak gerçeği bulmak istiyorum.” Ona göre üç gerçek vardı; biri öznel, biri nesnel, biri kısmi. Kısa ömrü boyunca üçüncünün acısını çekmişti.
ayrıca oku
Charly Hübner kendi hikayesini Johnson'ın “yıldönümlerine” paralel olarak anlatıyor. Doğu Almanya'daki Mecklenburg'da metal ve punk dinlemek, spor yapmak ve içki içmek için kurdukları bir gençlik çetesi olan Lost Boys'tan. Sistem, devlet, okul ve eski Hübner'lar Kayıp Oğlanlar'ı karşı-devrimci bir çete olarak görüyordu. Küçük kasabadaki gençler için çatışma, otoriter günlük yaşamda ve partizan hakikatte hızlandırılmış bir süreç haline geldi ve kısa bir süre sonra Doğu Almanya'nın ve ebeveynlerinin dünyasının çökmesine neden oldu. “Ben şimdi bu açık umutsuzluğa sürüklendim, yüksek sesle tezahürat yapan genç oğlunuz, tarihi ilerlemesinden dolayı dünyayı tebrik ediyor ve önümde açılan sınırsız olasılıklara seviniyor.”
Johnson her şey hakkında, “sözde geri dönüş” (Hübner), yeniden doğallaşan sınır ve Alman birliği hakkında ne düşünürdü, ne yazardı ve söylerdi? Hübner soruyu açık bırakıyor ve Johnson'ın 1962'deki bir röportajından alıntı yapıyor: “Yeniden birleşme fikri bana, kendimizi iyice ve sabırla, yani anlamaya ve not almaya çalışarak hazırlamamızı gerektiriyor gibi görünüyor.” ama aynı zamanda 1990'daki Almanlardan da daha akıllıydı. Sonrasında Hübner çok eğlendi: “Benim gibi biri, hayatı boyunca özel ve özel-ekonomik sorunlar dışında kalıcı bir güvenlik duygusu içinde yaşayabilmiş, Federal Almanya Cumhuriyeti/AB/Nato sisteminin korunduğuna güvenebilmişti. kendi hayatı ve kendisi, her şeyden önce kendi işini halledebilirdi.”
ayrıca oku
Şimdi “Yıldönümleri” üzerine yaptığı yeni çalışma ona, Johnson'ın, Sovyet işgalcileri tarafından özetle emredilen tüm Doğu Almanların Nazilerden arındırılması hakkında yazdıklarını da hatırlatıyor: Bu bir saçmalıktı. Doğu Almanya'daki resmi anti-faşizm ona yetişti ve şöyle diyor: “Ama diğerleri için değil.” “Benim hayatımda, Doğu Almanya'nın sona ermesinden bu yana, sözde 'yeni sağa kayma' yaşandı. ' dört kez.” Hübner bu yıl için şunları sıralıyor: “2024 – Johnson'ın kışın kırkıncı ölüm yıldönümü, Johnson'ın yazın doksanıncı doğum günü. 2024 – süper seçim yılı. Thüringen, Saksonya ve Brandenburg'da eyalet seçimleri. Sağcı popülist AfD tüm anketlerde önde gidiyor.”
Bir de Batı'da kayıtsız bir cehalet var. Hübner kendi kendine, 2024'te herhangi birinin neden Johnson'ı ve “Achim Hakkında Üçüncü Kitap” ve Duvar Hakkında romanlarını okuması gerektiğini soruyor. Cevabını Doğu'nun en çok satan kitaplarından birinde buluyor: “Edebiyatçı Dirk Oschmann'ın yazdığı 'Doğu: Bir Batı Alman icadı', Johnson'ın romanının geçmişten değil, daha ziyade yakıcı bir şeyler anlattığını gösteriyor; 'Achim Hakkında Üçüncü Kitap'ın yayınlanmasından yıllar sonra Doğu ile Batı arasındaki farklılıklara dikkat çekmek istiyor.” Ve orantısız birlik. Dizileri ve sosyal medyayı günümüzün dünya edebiyatı olarak gören televizyondan biri, Uwe Johnson için Charly Hübner'e “Ossi'ydi değil mi?” diyor.
Charly Hübner: “'Benim bildiklerimi bilseydin…' – Hayatımın yazarı” (Suhrkamp, 125 sayfa, 20 €)