Dario Argento ile röportaj: “Yapımcılar yumurta kabukları üzerinde yürüyor”

Peace Hug

New member
PAZAR GÜNÜ DÜNYA: Geçmişin büyük yönetmenleri avangart yazarlar ve kitleleri çeken kişilerdi. Bunuel veya Jodorowsky gibi sanatçılar tuvale öznel vizyonlar getirdi. Günümüz sinemasını nasıl görüyorsunuz? Şimdi gişe rekorları kıran iki film başladı, Greta Gerwig’in yönettiği “Barbie” ve Christopher Nolan’ın yönettiği “Oppenheimer”.

Dario Argento: Geçmişin kişisel filmleri ile bugünün kişisel filmleri arasında hiçbir benzerlik görmüyorum. Buñuel’in filmlerinin özellikle Fransa’da halk nezdinde büyük başarı elde ettiği doğrudur. Sessiz film döneminde başladı ve 70’lerin sonlarına kadar uzun süre çalıştı. Yatak odamda Bunuel’in “Viridiana”, “Yok Edici Melek”, “Özgürlüğün Hayaleti”, “Burjuvazinin Gizli Büyüsü”, “Belle de Jour” filmlerinin posterleri var. Ama aynı zamanda Meksika döneminden erken dönem sürrealist eseri “Endülüs Köpeği”. Bunuel, diğer sanatçılarla bağlantılı Dalí ile yazarlarla birlikte çalıştı. Bu kişisel, sanat dolu sinema artık yok. Yapımcılar artık sanatla ilgilenmiyor. Resim ve heykellerle ilgilenmezler, gerçekçi hikayelerle yönlendirilirler.

PAZAR GÜNÜ DÜNYA: Belki de bunun korkunç, şiddetli uçurumlara karşı duyarlı olma eğilimiyle de ilgisi var. Bütün bir nesil, anahtar kelime “uyarıları tetikleme” olan onlara ulaşmalarına izin vermemeyi tercih eder. Tüm çalışmaları tam tersine, kişinin kendi ahlaki sınırlarının ötesine geçmek için koşulsuz istekliliğine dayanıyor.