BEN2015 yılında, Deutsche Kinemathek Mütevelli Heyeti ilk kez, Alman film tarihinin en önemli bekçisinin Berlin’deki Potsdamer Platz’daki kira kontratının 2025’te sona ereceği konusunda bilgilendirildi. Ve bir takip sözleşmesinin artık bu kadar elverişli koşullar sunmaması beklenebilir. Olaydan on yıl önce böyle bir alarm biraz erken değil miydi?
Mayıs 2023’teki duruma bakalım. Kaçınılmaz göçten bir buçuk yıl önce, kimse sinematekinin sonunun nereye varacağını bilemez. 1963’te kurulduğundan bu yana Berlin’deki üçüncü taşınma olacak – Schlueterstraße’den Theodor-Heuss-Platz’a, ardından Potsdamer Platz’a, kısa süre sonra bilinmeyene.
Şimdi bu yer zaten dahili olarak biliniyor gibi değil. O henüz belirlenmedi. BImA (Federal Emlak Görevleri Ajansı) bakıyor ve BImA olmadan işe yaramaz çünkü Kinemathek kamu tarafından finanse edilen bir kurumdur. Hepsi Berlin S-Bahn ringi içinde, tüm mevcut binalarda olmak üzere dört lokasyonlu bir ön seçim listesi olmalı, ancak bu yaz bir karar verilse bile, önce sinemateklere uygun hale getirilmeleri gerekecek.
ayrıca oku
O zaman, diyor sinematek yönetmeni Rainer Rother, herkesin hasretini çektiği dördüncü hamleden önce, “yeni film evi”ne gidene kadar, bunun yalnızca “ara bir çeyrek” olacağını söylüyor. Potsdamer Platz’daki Sony Center’daki eskisi yakında tarih olacak, oradaki Arsenal sineması, Silent Green kültürel mahallesindeki Wedding’e zor bir mahalle değişikliği ile karşı karşıya ve DFFB film ve televizyon okulu daha sonra bir sanayi sitesine taşınacak. Friedrich-Krause-Ufer, Moabit bölgesinin ıssız bir yerinde, et pazarları ile eyalet polis merkezi arasında.
Ve Kinemathek, sergi tapınağı Martin-Gropius-Bau’nun otoparkında, eskisinden kuş uçuşu sadece 300 metre uzaklıkta yeni bir film evinin hayalini kuruyor. Fikir 1900’lerin sonlarında ortaya çıktı ve beş yıl sonra çınar ağacı ormanı hala otoparkta duruyor ve şüpheciler bundan beş yıl sonra da orada olacağından korkuyor. İnşa edilmemiş yeni sinema evinin hikayesi daha fazla araştırma gerektirecek, muhtemelen yetkinlik karmaşası ve kararlılık eksikliği ile karşılaşılacak ve evet, pandeminin de payı olacaktır.
Kararlılık farklı görünüyor
Eski Berlinale direktörü Dieter Kosslick, bir tür proje yöneticisi olmayı teklif etti, ancak teklifi sağır kulaklara düştü; Monika Grütters muhtemelen az önce görevden aldığı Berlinale patronunun arka planda ipleri eline almasına izin vermek istemedi. Gropius fikri, alan gereksinimleri ve fizibilite çalışmalarından oluşan bir nirvana ile sonuçlandı. Evde kimler olmalı? Tüm müstakbel kiracılar için yeterli alan yok muydu?
Mevcut duruma göre, film müzesini içeren sinematek, Berlinale ofisleri (Potsdamer Platz’da kira sözleşmesi) 2027’nin sonunda) ve “Vision Kino” devreye girecek. Çocuk ve gençlik filmlerinin ilgi alanları için merkezi temas noktası olan ikincisi, geçen yaza kadar Hackescher Markt’ta Film Tanıtım Ajansı’nın bir alt kiracısıydı. Sonra Potsdamer Platz’daki kiralık ofislere taşındı.
Elbette biri diğerine bağlıdır, ancak kimse projeyi kararlılıkla ilerletmeye istekli görünmüyordu. Bugün kesin olarak söylenebilecek tek şey, federal hükümetin otoparkı Berlin eyaletinden satın aldığıdır; ne de olsa federal hükümet, film evinin finansmanından da sorumlu olacaktı.
ayrıca oku
Kinemathek, Şubat ayında 60. yılını kutlamak isterdi. Özel bir bütçe sağlayabilecek tek kaynak, yani kançılaryadaki kültür görevlisi Monika Grütters’tan Claudia Roth’a geçmek üzereydi.
Sonbaharda “ArchiVistas” serisinde küçük bir takip kutlaması olacak, Kinemathek çalışanları koleksiyonlardan filmleri seçecek ve onları kendi bakış açılarından bağlamsallaştıracak, “Personenarchiv” ilk kez çevrimiçi bir genel bakış sunacak. arşivdeki miraslar ve mülkler. “Kadın Filmleri” veya “Berlin’de Yaz” gibi bir konudaki filmlere üç ay boyunca ücretsiz olarak erişilebilir.
Kinemathek, film tarihiyle ilgili yaklaşık bir milyon malzemeye ev sahipliği yapıyor; bu, önümüzdeki yıllarda belirli bir evsizliğe mahkum olacak devasa bir envanter; Dijital faaliyetlerin yaygınlaşmasının da nedeni budur. Ara çeyrekte kalıcı bir sergi için yer olmayacak.
ayrıca oku
Werner Herzog sergisi Amsterdam’daki Film Müzesi’ne taşınacak, “Weimar Female” şimdiden Frankfurt am Main’deki DFF’ye taşındı ve Ekim ayından itibaren Kinemathek, şimdiye kadarki en büyük Almanca sergisiyle Völklinger Hütte’nin hayran salonunu kullanacak sinema verdi.
Ancak yeni film evi faaliyete geçtiğinde her şey yoluna girecek. Kalıcı bir sergi için yer olacak. Orada sinematek sonunda kendine ait iki sinemaya sahip olacak; dünyadaki tüm sinemateklerin sineması var, sadece Berlin’dekilerin yok. Orada şehrin merkezine geri döneceksiniz. Oraya varmak ne kadar sürer? O zaman artık görevde olmayacak olan Rainer Rother, “On yıl” diyor. Kinemathek Potsdamer Platz’dan ayrıldığında durur.
Mayıs 2023’teki duruma bakalım. Kaçınılmaz göçten bir buçuk yıl önce, kimse sinematekinin sonunun nereye varacağını bilemez. 1963’te kurulduğundan bu yana Berlin’deki üçüncü taşınma olacak – Schlueterstraße’den Theodor-Heuss-Platz’a, ardından Potsdamer Platz’a, kısa süre sonra bilinmeyene.
Şimdi bu yer zaten dahili olarak biliniyor gibi değil. O henüz belirlenmedi. BImA (Federal Emlak Görevleri Ajansı) bakıyor ve BImA olmadan işe yaramaz çünkü Kinemathek kamu tarafından finanse edilen bir kurumdur. Hepsi Berlin S-Bahn ringi içinde, tüm mevcut binalarda olmak üzere dört lokasyonlu bir ön seçim listesi olmalı, ancak bu yaz bir karar verilse bile, önce sinemateklere uygun hale getirilmeleri gerekecek.
ayrıca oku
O zaman, diyor sinematek yönetmeni Rainer Rother, herkesin hasretini çektiği dördüncü hamleden önce, “yeni film evi”ne gidene kadar, bunun yalnızca “ara bir çeyrek” olacağını söylüyor. Potsdamer Platz’daki Sony Center’daki eskisi yakında tarih olacak, oradaki Arsenal sineması, Silent Green kültürel mahallesindeki Wedding’e zor bir mahalle değişikliği ile karşı karşıya ve DFFB film ve televizyon okulu daha sonra bir sanayi sitesine taşınacak. Friedrich-Krause-Ufer, Moabit bölgesinin ıssız bir yerinde, et pazarları ile eyalet polis merkezi arasında.
Ve Kinemathek, sergi tapınağı Martin-Gropius-Bau’nun otoparkında, eskisinden kuş uçuşu sadece 300 metre uzaklıkta yeni bir film evinin hayalini kuruyor. Fikir 1900’lerin sonlarında ortaya çıktı ve beş yıl sonra çınar ağacı ormanı hala otoparkta duruyor ve şüpheciler bundan beş yıl sonra da orada olacağından korkuyor. İnşa edilmemiş yeni sinema evinin hikayesi daha fazla araştırma gerektirecek, muhtemelen yetkinlik karmaşası ve kararlılık eksikliği ile karşılaşılacak ve evet, pandeminin de payı olacaktır.
Kararlılık farklı görünüyor
Eski Berlinale direktörü Dieter Kosslick, bir tür proje yöneticisi olmayı teklif etti, ancak teklifi sağır kulaklara düştü; Monika Grütters muhtemelen az önce görevden aldığı Berlinale patronunun arka planda ipleri eline almasına izin vermek istemedi. Gropius fikri, alan gereksinimleri ve fizibilite çalışmalarından oluşan bir nirvana ile sonuçlandı. Evde kimler olmalı? Tüm müstakbel kiracılar için yeterli alan yok muydu?
Mevcut duruma göre, film müzesini içeren sinematek, Berlinale ofisleri (Potsdamer Platz’da kira sözleşmesi) 2027’nin sonunda) ve “Vision Kino” devreye girecek. Çocuk ve gençlik filmlerinin ilgi alanları için merkezi temas noktası olan ikincisi, geçen yaza kadar Hackescher Markt’ta Film Tanıtım Ajansı’nın bir alt kiracısıydı. Sonra Potsdamer Platz’daki kiralık ofislere taşındı.
Elbette biri diğerine bağlıdır, ancak kimse projeyi kararlılıkla ilerletmeye istekli görünmüyordu. Bugün kesin olarak söylenebilecek tek şey, federal hükümetin otoparkı Berlin eyaletinden satın aldığıdır; ne de olsa federal hükümet, film evinin finansmanından da sorumlu olacaktı.
ayrıca oku
Kinemathek, Şubat ayında 60. yılını kutlamak isterdi. Özel bir bütçe sağlayabilecek tek kaynak, yani kançılaryadaki kültür görevlisi Monika Grütters’tan Claudia Roth’a geçmek üzereydi.
Sonbaharda “ArchiVistas” serisinde küçük bir takip kutlaması olacak, Kinemathek çalışanları koleksiyonlardan filmleri seçecek ve onları kendi bakış açılarından bağlamsallaştıracak, “Personenarchiv” ilk kez çevrimiçi bir genel bakış sunacak. arşivdeki miraslar ve mülkler. “Kadın Filmleri” veya “Berlin’de Yaz” gibi bir konudaki filmlere üç ay boyunca ücretsiz olarak erişilebilir.
Kinemathek, film tarihiyle ilgili yaklaşık bir milyon malzemeye ev sahipliği yapıyor; bu, önümüzdeki yıllarda belirli bir evsizliğe mahkum olacak devasa bir envanter; Dijital faaliyetlerin yaygınlaşmasının da nedeni budur. Ara çeyrekte kalıcı bir sergi için yer olmayacak.
ayrıca oku
Werner Herzog sergisi Amsterdam’daki Film Müzesi’ne taşınacak, “Weimar Female” şimdiden Frankfurt am Main’deki DFF’ye taşındı ve Ekim ayından itibaren Kinemathek, şimdiye kadarki en büyük Almanca sergisiyle Völklinger Hütte’nin hayran salonunu kullanacak sinema verdi.
Ancak yeni film evi faaliyete geçtiğinde her şey yoluna girecek. Kalıcı bir sergi için yer olacak. Orada sinematek sonunda kendine ait iki sinemaya sahip olacak; dünyadaki tüm sinemateklerin sineması var, sadece Berlin’dekilerin yok. Orada şehrin merkezine geri döneceksiniz. Oraya varmak ne kadar sürer? O zaman artık görevde olmayacak olan Rainer Rother, “On yıl” diyor. Kinemathek Potsdamer Platz’dan ayrıldığında durur.