Şubat 1945'te müttefik hava baskınlarının 80. yıldönümü için besteci Sven Helbig, Dresden Kreuzkirche'de yeni çalışmasını “Requiem A” yaptı. İnsan uçurumları ve 2025'in neden 2025'te tarih kitaplarına gireceği hakkında bir konuşma.
Sven Helbig (1968 doğumlu) bir Alman besteci, yapımcı ve çok enstrümantalist. Elektronik unsurlarla klasik müzik birleşmesi ile bilinir. Dresden Symphonics'in ortak yöneticisi, Rammstein ve Pet Shop Boys ile işbirliği ile büyük ilgi gördü. Müttefik bombalama ile Dresden'in yok edilmesinin 80. yıldönümü vesilesiyle Helbig, 2025'te Dresden Kreuzkirche'de son çalışması “Requiem A” nı ilk kez gerçekleştirecek.
Dresden Cross Choir ve Opera şarkıcısı René Pape olan Staatskapelle Dresden ile sanatçı, trajik olayların anısına yeni bir bakmak istiyor. Viyana'da 20.000 seyircinin önünde Heldenplatz'da ve Kasım 1940'ta Alman hava saldırılarına kurban eden İngiliz Coventry'de konserler izledi.
DÜNYA: Bay Helbig, hem Dresden hem de merkezi İngiliz Coventry şehri, Hava Savaşı'nın zulmü ve İkinci Dünya Savaşı'nda sivil kurbanların trajedisi için sembol olarak kabul ediliyor. Bu sembolik doğa, işin üstesinden gelmesi için ilham verdi.
Sven Helbig: İnsanlar her zaman semboller yarattı. Bu bizim doğamızda, basitleştirmeler ve kurallarda destekleniyor. Sanat basitleştirmelere ve dar yorumlara karşı koyabilir. Dresden ve Coventry trajik bir şekilde bağlıdır. Ortak şehirler olarak bağlantıda, olası, yaşanan uzlaşmanın bir örneği haline gelirsiniz. Korkunç hikaye göz önüne alındığında, bu umut veren derinden hareketli, ilham verici bir süreçtir.
DÜNYA: Bu Glimmer of Hope bize bugünün krizlerini anlatıyor?
Tutulmuş: Savaşlara dayanarak, belirli bir sosyal ortamın her tarafta insanların acımasız, yıkıcı açığa çıkmasına yol açtığını görebilirsiniz. Tetikleyicinin ötesinde, bu çığda neredeyse hiç kimse masum kalmaz. Bir canavar her insanda yaşar ve bu uçurumları elde etmek sorumluluk olmalıdır. Böyle bir şey olduğunda bu koşulsuz görevdir.
DÜNYA: Bu büyük zorluk muydu: Savaş bağlamında insanlarda canavarı sunmak?
Tutulmuş: Zorluk farklıydı. Requiem A'ya hazırlanırken, geçen yaz beni insan uçurumuna götüren iki kitap okudum. Alex J. Kays “herhangi bir ajansın alanı” ve Grünbein “Kuyruklu Yıldız” idi. Daha sonra ne yazmak istiyorsun? Her iki kitapla Dresden Kreuzkirche'nin önünde bir kafede oturdum ve tiksinti, öfke ve hor görme ile sonsuz kederle doluydum. Özellikle, Kay'ın II.Dünya Savaşı sırasında suçları kapsamlı bir şekilde işlenmesi sadece nefesinizi kesebilir. Oradan affetme, kalkış, yeni başlangıç konularında uzun bir yol. Gerçek meydan okuma buydu.
DÜNYA: Dresden'in tahrip edilmesi Requiem A'da nasıl müzakere ediliyor?
Tutulmuş: Savaşı adlandırmadan arka plan gürültüsü olarak tasarlamak için uzun süre soyut bir yol aradım. Parçanın temeli olarak, sonunda geleneksel Requiem'in planını aldım ve yok edilmiş bir şehir gibi baktım. “Kyrie” pozisyon 2. Benim için bu, 13 Şubat'ta bombalara dayanan Kreuzkirche. Liturjik metin bu noktada kökeninde kalır. Sanctus yaklaşık olarak Dresden Frauenkirche'ye karşılık gelir. Burada orijinal metnin kısımlarını kullanıyorum ve kendi “kumtaşlarım” ile ekliyorum.
Tamamen yeni olan, şehrin kaç kısmı tarihsel olarak yeniden inşa edilmeyen metinler de var. Ayrıca “Agnus dei” i orijinalinde bıraktım. Buna ek olarak, tarihselleştirilmiş yeni binalar Requiem A'da. Burada metinlerimi Latince'ye çevirdim. Requiem cümlelerinin yedi adımına iki bassarius ekledim. Dokuz parça oluşturmak istedim. Numerolojide, dokuz çift güce atlamadan önce en yüksek sayıdır. Tamamlanmış ve dönüştürmek üzere olan daha uzun bir işlem için bir işaret.
DÜNYA: Stratejik olarak önemli saldırı, ancak sivil nüfus için yıkıcı, genellikle kendi amaçları için sağ -wing grupları tarafından araçlara ulaşır. Bir sanatçı olarak tarihin bu politik yakalanmasıyla nasıl başa çıkıyorsunuz?
Tutulmuş: İşimdeki kayıp ve yıkımın evrensel boyutunu işaret ederek büyüleme ile çelişiyorum. Sosyal tartışmalarda tehdit edici bir kutuplaşma var, sonunda sadece kaybedenleri biliyor çünkü farklılaşma ve empati kayboluyor. Burada düşünce ve hassas yansımanın açılışında sanat görevini görüyorum. Dresden'in hikayesi karmaşıktır ve bir anlatılarla kavranmamalıdır.
DÜNYA: Bu tartışmada zıt bir kutup oluşturmak için bir sanatçı olarak sorumluluğunuz olarak görüyor musunuz?
Tutulmuş: Bir kişi olarak önce bu sorumluluğunuz var. Sadece bu insan olgunluğundan ve iç derinlikten, dış tartışmalar veya beklentiler tarafından yönlendirilmeden sezgisel ve özgürce çalışabilirim. Sanat da posterlerin ötesindeki boşlukları doldurmak için orada. Ben de “çok” diyorum çünkü elbette politik, çarpıcı bir sanat var ve haklı. Benim için kişisel olarak, önce zihnin gelişimini arıyorum, bu da daha sonra daha derin, bilinçaltı duygular için bir araç haline geliyor.
DÜNYA: Tarihsel revizyonist çevrelerde, Dresden'e yapılan saldırı tamamen anlamsız barbarlık kadar yasadışı değil. Öte yandan, eğer Nazilerin suçları ile ilgiliyse, yenildi: “Suçluluk Kültürü”.
Tutulmuş: Aslında, geçmişle başa çıkmak esas olarak suçluluk konusuyla ilgilidir. Suçluluk Requiem A'da, ancak bir kelime olarak değil, resimlerde gerçekleşir. Örneğin Sanctus'ta şöyle diyor: “Oraya gittik, elimizde kan ve küller elimizde”. Requiem a geçmişi müzakere etmese bile, ancak bir başlangıç arıyor olsa bile, bu netlik olmalıdır. Bu nedenle, bu arka planın açıkça not edilmesi için net bir alan var. Başlangıçta içgörü olmalı ve sonra ilerleyebilir. Sonra suçluluk ve gurur birbirine aittir. Yaratmadığımız şeyler için değil, önümüzdeki nesiller için tarihsel gururla dolu olmayı seviyoruz. Ama aynı zamanda yapmadığımız, ancak önümüzdeki nesiller için suçluluk ile başa çıkmaya hazır olmalıyız.
DÜNYA: Sanatçının görevini siyasi bir bağlamda rahatsız edici olarak görüyor musunuz?
Tutulmuş: Sanat temel olarak birçok elbisede görünebilir. Her sanatçı perspektifi farklıdır. Bir fotoğrafçı gibi davranmalı ve çalıştığınız bir perspektif bulmalısınız. Sanat olabilir, ancak rahatsız olmak zorunda değildir. Düz, samimi, cesur olmalı. Siyasi bir tartışmanın düşmanlıklarını broke ederse, uyumlu bir şekilde rahatsız olur. Her zaman rahatsız edici değildir, bu da çatışmayı yaratır veya körükledi.
DÜNYA: Requiem a da mevcut jeopolitik gerilimler hakkında bir yorum mu?
Tutulmuş: Bu yorumlar “Requiem A” da bulunabilir. “Sanctus” da insanlar bir yürüyüşte tanımlanır. Kefaret ve özgürlük arıyorsunuz. Bu ihtiyaç kötüye kullanıldı. Vaat edilen özgürlük yine sadece farklı bir kölelikti. Birisi en üstte durup onları güvenli bir şekilde ilan ettiğinde her zaman kritik kalmalısınız. Konuyu Béla Tarrs etkileyici, 7 1/2 saatlik film “Satanstango” ile geliştirdim. Requiem A, sizi felaket yıkımının 80. yıldönümüne, ölüleri anmaya ve bu günlerde sertifika almaya davet eden bir tür kubbe binasıdır. 2025'in tarih kitaplarında demirleme bulacağından eminim. Korku ve belirsizliğin ortasında, sessiz bir tefekkür yeri, sakin, ancak açık bir mesajla olabilir. Ya barışçıl bir arada yaşama konusunda affetmeyi buluyoruz ya da geçmişin hayaletleri bizi geri alıyor.
Requiem A, 9 Şubat Pazar günü saat 17: 00'de Kreuzkirche Dresden'de gerçekleştirilecek.
Sven Helbig (1968 doğumlu) bir Alman besteci, yapımcı ve çok enstrümantalist. Elektronik unsurlarla klasik müzik birleşmesi ile bilinir. Dresden Symphonics'in ortak yöneticisi, Rammstein ve Pet Shop Boys ile işbirliği ile büyük ilgi gördü. Müttefik bombalama ile Dresden'in yok edilmesinin 80. yıldönümü vesilesiyle Helbig, 2025'te Dresden Kreuzkirche'de son çalışması “Requiem A” nı ilk kez gerçekleştirecek.
Dresden Cross Choir ve Opera şarkıcısı René Pape olan Staatskapelle Dresden ile sanatçı, trajik olayların anısına yeni bir bakmak istiyor. Viyana'da 20.000 seyircinin önünde Heldenplatz'da ve Kasım 1940'ta Alman hava saldırılarına kurban eden İngiliz Coventry'de konserler izledi.
DÜNYA: Bay Helbig, hem Dresden hem de merkezi İngiliz Coventry şehri, Hava Savaşı'nın zulmü ve İkinci Dünya Savaşı'nda sivil kurbanların trajedisi için sembol olarak kabul ediliyor. Bu sembolik doğa, işin üstesinden gelmesi için ilham verdi.
Sven Helbig: İnsanlar her zaman semboller yarattı. Bu bizim doğamızda, basitleştirmeler ve kurallarda destekleniyor. Sanat basitleştirmelere ve dar yorumlara karşı koyabilir. Dresden ve Coventry trajik bir şekilde bağlıdır. Ortak şehirler olarak bağlantıda, olası, yaşanan uzlaşmanın bir örneği haline gelirsiniz. Korkunç hikaye göz önüne alındığında, bu umut veren derinden hareketli, ilham verici bir süreçtir.
DÜNYA: Bu Glimmer of Hope bize bugünün krizlerini anlatıyor?
Tutulmuş: Savaşlara dayanarak, belirli bir sosyal ortamın her tarafta insanların acımasız, yıkıcı açığa çıkmasına yol açtığını görebilirsiniz. Tetikleyicinin ötesinde, bu çığda neredeyse hiç kimse masum kalmaz. Bir canavar her insanda yaşar ve bu uçurumları elde etmek sorumluluk olmalıdır. Böyle bir şey olduğunda bu koşulsuz görevdir.
DÜNYA: Bu büyük zorluk muydu: Savaş bağlamında insanlarda canavarı sunmak?
Tutulmuş: Zorluk farklıydı. Requiem A'ya hazırlanırken, geçen yaz beni insan uçurumuna götüren iki kitap okudum. Alex J. Kays “herhangi bir ajansın alanı” ve Grünbein “Kuyruklu Yıldız” idi. Daha sonra ne yazmak istiyorsun? Her iki kitapla Dresden Kreuzkirche'nin önünde bir kafede oturdum ve tiksinti, öfke ve hor görme ile sonsuz kederle doluydum. Özellikle, Kay'ın II.Dünya Savaşı sırasında suçları kapsamlı bir şekilde işlenmesi sadece nefesinizi kesebilir. Oradan affetme, kalkış, yeni başlangıç konularında uzun bir yol. Gerçek meydan okuma buydu.
DÜNYA: Dresden'in tahrip edilmesi Requiem A'da nasıl müzakere ediliyor?
Tutulmuş: Savaşı adlandırmadan arka plan gürültüsü olarak tasarlamak için uzun süre soyut bir yol aradım. Parçanın temeli olarak, sonunda geleneksel Requiem'in planını aldım ve yok edilmiş bir şehir gibi baktım. “Kyrie” pozisyon 2. Benim için bu, 13 Şubat'ta bombalara dayanan Kreuzkirche. Liturjik metin bu noktada kökeninde kalır. Sanctus yaklaşık olarak Dresden Frauenkirche'ye karşılık gelir. Burada orijinal metnin kısımlarını kullanıyorum ve kendi “kumtaşlarım” ile ekliyorum.
Tamamen yeni olan, şehrin kaç kısmı tarihsel olarak yeniden inşa edilmeyen metinler de var. Ayrıca “Agnus dei” i orijinalinde bıraktım. Buna ek olarak, tarihselleştirilmiş yeni binalar Requiem A'da. Burada metinlerimi Latince'ye çevirdim. Requiem cümlelerinin yedi adımına iki bassarius ekledim. Dokuz parça oluşturmak istedim. Numerolojide, dokuz çift güce atlamadan önce en yüksek sayıdır. Tamamlanmış ve dönüştürmek üzere olan daha uzun bir işlem için bir işaret.
DÜNYA: Stratejik olarak önemli saldırı, ancak sivil nüfus için yıkıcı, genellikle kendi amaçları için sağ -wing grupları tarafından araçlara ulaşır. Bir sanatçı olarak tarihin bu politik yakalanmasıyla nasıl başa çıkıyorsunuz?
Tutulmuş: İşimdeki kayıp ve yıkımın evrensel boyutunu işaret ederek büyüleme ile çelişiyorum. Sosyal tartışmalarda tehdit edici bir kutuplaşma var, sonunda sadece kaybedenleri biliyor çünkü farklılaşma ve empati kayboluyor. Burada düşünce ve hassas yansımanın açılışında sanat görevini görüyorum. Dresden'in hikayesi karmaşıktır ve bir anlatılarla kavranmamalıdır.
DÜNYA: Bu tartışmada zıt bir kutup oluşturmak için bir sanatçı olarak sorumluluğunuz olarak görüyor musunuz?
Tutulmuş: Bir kişi olarak önce bu sorumluluğunuz var. Sadece bu insan olgunluğundan ve iç derinlikten, dış tartışmalar veya beklentiler tarafından yönlendirilmeden sezgisel ve özgürce çalışabilirim. Sanat da posterlerin ötesindeki boşlukları doldurmak için orada. Ben de “çok” diyorum çünkü elbette politik, çarpıcı bir sanat var ve haklı. Benim için kişisel olarak, önce zihnin gelişimini arıyorum, bu da daha sonra daha derin, bilinçaltı duygular için bir araç haline geliyor.
DÜNYA: Tarihsel revizyonist çevrelerde, Dresden'e yapılan saldırı tamamen anlamsız barbarlık kadar yasadışı değil. Öte yandan, eğer Nazilerin suçları ile ilgiliyse, yenildi: “Suçluluk Kültürü”.
Tutulmuş: Aslında, geçmişle başa çıkmak esas olarak suçluluk konusuyla ilgilidir. Suçluluk Requiem A'da, ancak bir kelime olarak değil, resimlerde gerçekleşir. Örneğin Sanctus'ta şöyle diyor: “Oraya gittik, elimizde kan ve küller elimizde”. Requiem a geçmişi müzakere etmese bile, ancak bir başlangıç arıyor olsa bile, bu netlik olmalıdır. Bu nedenle, bu arka planın açıkça not edilmesi için net bir alan var. Başlangıçta içgörü olmalı ve sonra ilerleyebilir. Sonra suçluluk ve gurur birbirine aittir. Yaratmadığımız şeyler için değil, önümüzdeki nesiller için tarihsel gururla dolu olmayı seviyoruz. Ama aynı zamanda yapmadığımız, ancak önümüzdeki nesiller için suçluluk ile başa çıkmaya hazır olmalıyız.
DÜNYA: Sanatçının görevini siyasi bir bağlamda rahatsız edici olarak görüyor musunuz?
Tutulmuş: Sanat temel olarak birçok elbisede görünebilir. Her sanatçı perspektifi farklıdır. Bir fotoğrafçı gibi davranmalı ve çalıştığınız bir perspektif bulmalısınız. Sanat olabilir, ancak rahatsız olmak zorunda değildir. Düz, samimi, cesur olmalı. Siyasi bir tartışmanın düşmanlıklarını broke ederse, uyumlu bir şekilde rahatsız olur. Her zaman rahatsız edici değildir, bu da çatışmayı yaratır veya körükledi.
DÜNYA: Requiem a da mevcut jeopolitik gerilimler hakkında bir yorum mu?
Tutulmuş: Bu yorumlar “Requiem A” da bulunabilir. “Sanctus” da insanlar bir yürüyüşte tanımlanır. Kefaret ve özgürlük arıyorsunuz. Bu ihtiyaç kötüye kullanıldı. Vaat edilen özgürlük yine sadece farklı bir kölelikti. Birisi en üstte durup onları güvenli bir şekilde ilan ettiğinde her zaman kritik kalmalısınız. Konuyu Béla Tarrs etkileyici, 7 1/2 saatlik film “Satanstango” ile geliştirdim. Requiem A, sizi felaket yıkımının 80. yıldönümüne, ölüleri anmaya ve bu günlerde sertifika almaya davet eden bir tür kubbe binasıdır. 2025'in tarih kitaplarında demirleme bulacağından eminim. Korku ve belirsizliğin ortasında, sessiz bir tefekkür yeri, sakin, ancak açık bir mesajla olabilir. Ya barışçıl bir arada yaşama konusunda affetmeyi buluyoruz ya da geçmişin hayaletleri bizi geri alıyor.
Requiem A, 9 Şubat Pazar günü saat 17: 00'de Kreuzkirche Dresden'de gerçekleştirilecek.