AFran Lebowitz hafta sonu Berlin’de Urania sahnesine girdiğinde, New York’tan ayrılma konusunda ne kadar isteksiz olduğunu gizlemedi. “Seyahat hakkında neyden nefret ediyorsun?” diye sorulur. Cevabı: “Seyahat etmek.” Bu bir ticari marka şakası. Fran – aslında Frances Ann – Lebowitz, New York’un son züppesi, şehrin dünyanın en tehlikeli ama aynı zamanda en heyecan verici şehri olarak kabul edildiği görkemli günlerin bir kalıntısı. Cazibeyi ruhla birleştirerek, entelektüel ABD Doğu Kıyısı metropolünü benzeri olmayan bir şekilde somutlaştırıyor.
Martin Scorsese, Netflix için kamerasıyla ona eşlik edip onu büyük Netflix hiti “Pretend It’s a City”ye dönüştürdüğünden beri, Fran Lebowitz’in kısa ve öz şakaları tüm dünyada biliniyor ve seviliyor – salonun açık olduğu Berlin de dahil. son yer doldu. Artık “New York and the rest of the world” adlı Almanca yazıların olduğu bir cilt de var. Ancak Lebowitz, evlat edindiği ülkeyi terk etmek zorunda kalsa bile sahnede ve seyirci önünde özellikle etkileyici. Esas olarak, performansları sırasında Lebowitz’i sorularla rahatsız edebileceğiniz ve karşılığında esprili bir vuruş sözü bekleyebileceğiniz için.
Lebowitz izleyicilerin sorularını yanıtlamaktan hiç yorulur mu? Çınlayan kahkahalarla karşılanan kısa bir hayır. Tek bir değişmez kural vardır: salon mikrofonları yoktur. Neden? Bunu daha ilk sorudan anlıyorsunuz ki bu aslında bir soru değil ama uzun bir sunuma dönüşüyor, ta ki Lebowitz kaba bir şekilde araya girene kadar. Şimdi gerçek bir soru soruyor. Seyirciye bir mikrofon verirseniz, soru alamazsınız, cevap alırsınız diyor. Ama onlar onların işi – neyse ki.
ayrıca oku
Tipik bir orta sınıf ailede, New Jersey, Morristown’da büyüyen Lebowitz, genç bir kadın olarak New York’a taşındı. Kendini Andy Warhol’un çevrelerinde bulur (“O zamanlar tüm New York sanat ortamı bir restorana sığabilirdi.”), taksi şoförü olarak çalışır (“Nasıl hayatta kaldım? Şanslıyım.”), porno yazar (“Genç insanlar”) daha fazlasını bilmiyorum ama önce porno yazmak zorundaydın.) ve efsanevi The Village Voice gazetesi için çalışmaya başlar. Lebowitz, “O kadar çok kötü iş vardı ki, her hafta yeni bir kötü işiniz olabilirdi” diyor.
1970’lerde New York’ta yaşamak nasıldı? “20’li yaşlarda 1970’lerin New York’unda yaşamak, 70’lerde 1920’lerde New York’ta yaşamaktan daha iyidir.” New York’ta sizin için tipik bir gün nedir? “Her şeyden önce, New York’taki tipik günüm bir gece. Gündüzleri çok kalabalık ve çok fazla gün ışığı var.” Başlıca uğraşları: okumak. Bir telefon görüşmesi yap. Sinema. partiler Ve sigara. On iki yaşından beri günde en az bir paket sigara içiyor ve Lebowitz şimdi 72 yaşında.
dikkate alınmaz
Lebowitz’in mizahı da o kadar çekici çünkü belli bir insan düşmanlığı besliyor ki bu olmadan büyük şehirde hayatta kalmak pek mümkün değil. Zorlayıcı pozitiflik ona yabancı. “İnsanlar korkunç,” dedi. “Gürültü yapmadıkları sürece ne yaptıkları umurumda değil.” Sık sık “Tanrı’nın tüm çocukları güzel değildir” gibi şeyler söyler. onları kimsenin güvende hissetmemesi gereken kara mizahla da değerlendirebilir. Lebowitz’den güvenle iyi şakalar bekleyebilirsiniz, ancak aşırı dikkate alamazsınız.
Lebowitz, “İnternet üzerinden zaten iptal ettiysem, bana söylemiyor çünkü yapacak işlerim var” diyor. Lebowitz’in akıllı telefon veya bilgisayar olmadan yaşadığını bilmelisiniz, o daktilo kullanmayı bile reddetmiştir. Gazete, TV, telefon ve uyanık bir zihin yeterlidir. Yapay zeka konusunda endişeli misiniz? “Ben daha çok insan zekasıyla ilgileniyorum.” Bir başka tipik can alıcı nokta. Hızlı bir soru: “Çok spontansın, bunu nasıl yapıyorsun? – Kahve.”
“Çok spontansın, bunu nasıl yapıyorsun? – Kahve.”
Kaynak: Carsten Koall/dpa
Berlin’deki seyirci coşkulu, her fırsatta sayısız kol havaya kalkıyor. Lebowitz, süpermarketlerdeki self servis kasalar hakkında bile her konuda fikir istedi. Bununla birlikte, her şeyden önce, ABD Amerikan siyasetine de. Lebowitz, New York balonunda Trump’ın başkan seçilmesinin hayal bile edilemeyeceğini söylüyor. 2016 seçimleri dışında tahminlerinde hiç yanılmadı ve o zamandan beri ABD’deki siyasi kutuplaşma yalnızca arttı.
Şimdi Lebowitz daha da sorgulanıyor. Joe Biden’ın yeniden seçilmesi hakkında ne düşünüyorsunuz? “O çok yaşlı. O sadece çok yaşlı. Kendisi istifa etmek için çok yaşlı. O senin baban olsaydı, ondan arabanın anahtarlarını teslim etmesini isterlerdi.” Aynı zamanda rekabet edebilecek olan Ron DeSantis hakkında ne düşünüyor? “DeSantis, Florida’da Wakeness’in öleceğini söyledi. Tatlım, herkes ölmek için Florida’ya geliyor.” Peki ya Fox News’teki değişiklikler? “Tucker Carlson’ın gittiğini duydum, henüz tadını çıkaramadım.”
Politik analizleri derinlere inmek zorunda değil ama bunun için gelmediler. Kişinin deneyimlemek isteyeceği şey, Lebowitz’in bir zamanlar Oscar Wilde’ın yaptığı kadar ustaca ustalaştığı, aforist can alıcı nokta sanatıdır. Başka bir örnek: “Para ile ilişkim kötü. İhtiyacım olsa da bundan nefret ediyorum.” Veya: “Zengin insanların otomatik olarak zeki olduğunu düşünen biri, ne zengin ne de akıllı insanlarla tanışmamıştır.” Bu can alıcı noktalardan oluşan havai fişekten memnun ama biraz yorgun, ne kadar komik olması gerektiğini düşünüyorsunuz. Onunla bir partide olmak. Hangi parti olduğu önemli değil, asıl mesele Fran Lebowitz’in orada olması.
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
Martin Scorsese, Netflix için kamerasıyla ona eşlik edip onu büyük Netflix hiti “Pretend It’s a City”ye dönüştürdüğünden beri, Fran Lebowitz’in kısa ve öz şakaları tüm dünyada biliniyor ve seviliyor – salonun açık olduğu Berlin de dahil. son yer doldu. Artık “New York and the rest of the world” adlı Almanca yazıların olduğu bir cilt de var. Ancak Lebowitz, evlat edindiği ülkeyi terk etmek zorunda kalsa bile sahnede ve seyirci önünde özellikle etkileyici. Esas olarak, performansları sırasında Lebowitz’i sorularla rahatsız edebileceğiniz ve karşılığında esprili bir vuruş sözü bekleyebileceğiniz için.
Lebowitz izleyicilerin sorularını yanıtlamaktan hiç yorulur mu? Çınlayan kahkahalarla karşılanan kısa bir hayır. Tek bir değişmez kural vardır: salon mikrofonları yoktur. Neden? Bunu daha ilk sorudan anlıyorsunuz ki bu aslında bir soru değil ama uzun bir sunuma dönüşüyor, ta ki Lebowitz kaba bir şekilde araya girene kadar. Şimdi gerçek bir soru soruyor. Seyirciye bir mikrofon verirseniz, soru alamazsınız, cevap alırsınız diyor. Ama onlar onların işi – neyse ki.
ayrıca oku
Tipik bir orta sınıf ailede, New Jersey, Morristown’da büyüyen Lebowitz, genç bir kadın olarak New York’a taşındı. Kendini Andy Warhol’un çevrelerinde bulur (“O zamanlar tüm New York sanat ortamı bir restorana sığabilirdi.”), taksi şoförü olarak çalışır (“Nasıl hayatta kaldım? Şanslıyım.”), porno yazar (“Genç insanlar”) daha fazlasını bilmiyorum ama önce porno yazmak zorundaydın.) ve efsanevi The Village Voice gazetesi için çalışmaya başlar. Lebowitz, “O kadar çok kötü iş vardı ki, her hafta yeni bir kötü işiniz olabilirdi” diyor.
1970’lerde New York’ta yaşamak nasıldı? “20’li yaşlarda 1970’lerin New York’unda yaşamak, 70’lerde 1920’lerde New York’ta yaşamaktan daha iyidir.” New York’ta sizin için tipik bir gün nedir? “Her şeyden önce, New York’taki tipik günüm bir gece. Gündüzleri çok kalabalık ve çok fazla gün ışığı var.” Başlıca uğraşları: okumak. Bir telefon görüşmesi yap. Sinema. partiler Ve sigara. On iki yaşından beri günde en az bir paket sigara içiyor ve Lebowitz şimdi 72 yaşında.
dikkate alınmaz
Lebowitz’in mizahı da o kadar çekici çünkü belli bir insan düşmanlığı besliyor ki bu olmadan büyük şehirde hayatta kalmak pek mümkün değil. Zorlayıcı pozitiflik ona yabancı. “İnsanlar korkunç,” dedi. “Gürültü yapmadıkları sürece ne yaptıkları umurumda değil.” Sık sık “Tanrı’nın tüm çocukları güzel değildir” gibi şeyler söyler. onları kimsenin güvende hissetmemesi gereken kara mizahla da değerlendirebilir. Lebowitz’den güvenle iyi şakalar bekleyebilirsiniz, ancak aşırı dikkate alamazsınız.
Lebowitz, “İnternet üzerinden zaten iptal ettiysem, bana söylemiyor çünkü yapacak işlerim var” diyor. Lebowitz’in akıllı telefon veya bilgisayar olmadan yaşadığını bilmelisiniz, o daktilo kullanmayı bile reddetmiştir. Gazete, TV, telefon ve uyanık bir zihin yeterlidir. Yapay zeka konusunda endişeli misiniz? “Ben daha çok insan zekasıyla ilgileniyorum.” Bir başka tipik can alıcı nokta. Hızlı bir soru: “Çok spontansın, bunu nasıl yapıyorsun? – Kahve.”
“Çok spontansın, bunu nasıl yapıyorsun? – Kahve.”
Kaynak: Carsten Koall/dpa
Berlin’deki seyirci coşkulu, her fırsatta sayısız kol havaya kalkıyor. Lebowitz, süpermarketlerdeki self servis kasalar hakkında bile her konuda fikir istedi. Bununla birlikte, her şeyden önce, ABD Amerikan siyasetine de. Lebowitz, New York balonunda Trump’ın başkan seçilmesinin hayal bile edilemeyeceğini söylüyor. 2016 seçimleri dışında tahminlerinde hiç yanılmadı ve o zamandan beri ABD’deki siyasi kutuplaşma yalnızca arttı.
Şimdi Lebowitz daha da sorgulanıyor. Joe Biden’ın yeniden seçilmesi hakkında ne düşünüyorsunuz? “O çok yaşlı. O sadece çok yaşlı. Kendisi istifa etmek için çok yaşlı. O senin baban olsaydı, ondan arabanın anahtarlarını teslim etmesini isterlerdi.” Aynı zamanda rekabet edebilecek olan Ron DeSantis hakkında ne düşünüyor? “DeSantis, Florida’da Wakeness’in öleceğini söyledi. Tatlım, herkes ölmek için Florida’ya geliyor.” Peki ya Fox News’teki değişiklikler? “Tucker Carlson’ın gittiğini duydum, henüz tadını çıkaramadım.”
Politik analizleri derinlere inmek zorunda değil ama bunun için gelmediler. Kişinin deneyimlemek isteyeceği şey, Lebowitz’in bir zamanlar Oscar Wilde’ın yaptığı kadar ustaca ustalaştığı, aforist can alıcı nokta sanatıdır. Başka bir örnek: “Para ile ilişkim kötü. İhtiyacım olsa da bundan nefret ediyorum.” Veya: “Zengin insanların otomatik olarak zeki olduğunu düşünen biri, ne zengin ne de akıllı insanlarla tanışmamıştır.” Bu can alıcı noktalardan oluşan havai fişekten memnun ama biraz yorgun, ne kadar komik olması gerektiğini düşünüyorsunuz. Onunla bir partide olmak. Hangi parti olduğu önemli değil, asıl mesele Fran Lebowitz’in orada olması.
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.