ASiyah beyaz bir fotoğrafta Peter Hacks’in kibrit almak için ağzının kenarından gelişigüzel sallanan sigara ağızlığı görülüyor. Her ne kadar 1980’lerde – fotoğraf çekildiğinde – neredeyse 30 yıl önce Münih’ten Doğu Almanya’ya göç etmesine neden olan tarihsel-felsefi neşeyi kaybetmiş olsa da bakışları kameraya dönük. Bu arada şair, sosyalizmin yeni ruhuyla, devlet ve tiyatro sanatlarında çürüme belirtileri olarak gördüğü Erich Honecker ve Heiner Müller’le de anlaşmazlığa düşer. Ancak kişisel olarak onun için kendi taşra mülkünde yeni bir bölüm başlıyor.
Hacks, fotoğrafta bir kalenin efendisine benziyor, arka planda bir tuğla bina görebiliyorsunuz, siperli bir kule yükseliyor. Hacks’in 1970’lerin başında satın aldığı ve taşradaki mülküne genişlettiği efsanevi Fenne’dir. Daha sonra burası onun Berlin’in hemen dışında dinlenme yeri haline geldi ve Machiavelli gibi Floransa yakınlarındaki San Casciano’da ikamet etti. Ve gerçekten de avluda İtalyan ihtişamının bir dokunuşu var, gül kafesli duvarlar dış dünyayı uzakta tutuyor. Ve yaz sıcağında Mark Brandenburg’dan çok Toskana’yı andırıyor.
İtalya’ya bir dokunuş: Peter Hacks’in evi
Kaynak: resim-alliance/ ZB
Fenne’ye giden taş patika engebeli. Groß Machnow’un arkasında köy yolundan çıkıyor, sonunda binayı gördüğünüzden daha çok tahmin ediyorsunuz. Hacks bir keresinde “Arnavut kaldırımlı bir sokakta bir kaya olmak isterdim” diye yazmıştı, bu Fenneweg’den ilham almış olabilir. İşin can alıcı noktası şu: “Ve sanat hadımlarından biri / medya ve eleştiriden / hackleri ziyaret edebilir, örneğin / ve boynunu kırabilir.” Medyadan ve eleştiriden gelen bir sanat hadımı olarak, şimdi küçüklerin önünde duruyorsunuz. kapı sarsılmış ama boynun sağlam. Hacks ismi hala kapı zilinde, şairin kendisi de 20 yıl önce öldü.
Peter Hacks Topluluğu başkanı ve Eulenspiegel yayınevinin yöneticisi Matthias Oehme tarafından kabul edileceksiniz. Hacks, 2003 yılında, ölümünden kısa bir süre önce, Eulenspiegel’de 15 ciltlik ve 5000 sayfanın üzerinde çalışmasını istediği biçimde yayınladı. Bunu “yetkili, özgün ve değişmez kanonu” olarak adlandırdı. Oehme, çizgili yazlık gömleği ve hasır şapkasıyla o zamandan beri bu kanona dikkatle katkıda bulunuyor. Hacks ile yakın arkadaşı yazar ve dramaturg André Müller Sr. arasındaki yaklaşık 1.200 sayfalık yazışma, hayranlar ve araştırmacılar tarafından uzun süredir bekleniyordu.
Hacks’i ziyaret etmek için Batı Almanya’dan gelen Müller Sr., “Fenne, yüksek duvarları, kulesi, bozkırın önündeki bahçesi ve ana yoldan ona giden küçük yolu ile orada büyüleyici bir şekilde yatıyor” diye yazıyor. ülke mülkünde. Oßmannstedt’teki Wieland veya Carwitz’deki Hans Fallada gibi, en güzel konumda, kendi yaşamıyla daha iyi bir yaşamı öngörmeye çalışan bir şairin taşradaki ikametgahı. Ya da Hacks’in özellikle kendisini karşılaştırmayı sevdiği Weimar’daki Goethe gibi. Aslında Hacks, Goethe’nin doğum günü olan 28 Ağustos’ta öldü.
ayrıca oku
Uygun bir taşra mülkü arayışının nasıl ilerlediğini Matthias Dell’in yakın zamanda yayınlanan “Peter Hacks auf der Fenne in Groß Machnow (1974-2003)” adlı kitabında ayrıntılı olarak okuyabilirsiniz. Harap tuğla fabrikası keşfedildiğinde inşaat müdürü olarak mimar Joachim Stoff oradaydı. Dell’e ilk izlenimini şöyle anlatıyor: “Bir sürü harabe, ortasında ölü bir köpek yatıyor. Ama bu şairin hiç ilgisini çekmedi.” Yoksa tam tersine şairin güçlü fantezisinin ve güçlü hayal gücünün bir kanıtı mıdır? Sloganına göre: Sosyalist özel konut eski binanın enkazından mı yükseliyor?
Oehme’nin yanında, inşaat çalışmalarının eski fotoğrafları ve orijinal planlar da dahil olmak üzere büyük bir belge yığını var. Binaları birbirine bağlayan ve avluyu sınırlayan uzun, kavisli koridorun arasında sadece Hacks için değil, eşi Anna Elisabeth Wiede için de çalışma odaları, bir salon, oturma ve yatak odaları bulunuyor. Doğu Almanya dışında da tanınan peyzaj mimarı Hermann Göritz, dış mekan ve bahçe alanlarını tasarlamak için işe alındı, küçük bir barok bahçesi, avlu bahçesi ve göletli peyzajlı bir bahçesi vardı. Minyatür bir cennettir.
Hackerların gölette koileri vardı
Hack’ler kaydedilmedi. Hacks biyografi yazarı Ronald Weber, şairin Fenne’sine yaklaşık bir milyon mark harcadığından şüpheleniyor. D-Mark West, dikkat edin. Paris’ten gelen ipek duvar kağıtları, gölet için asil koiler ve hatta avluda caka satarak dolaşan tavus kuşları vardı. Biedermeier mobilyalarının yanında klasik heykeller duruyor. Hacks’in koleksiyonculuk tutkusu efsaneydi; Manfred Krug gibi tanıdıklarıyla birlikte, hurdaların arasındaki incileri bulmak için Doğu Almanya eyaletini dolaştı. Oehme’nin açıkladığı gibi Hacks, buluntuların yığıldığı Berlin’de ek bina bile kiralamıştı.
ayrıca oku
Manfred Krug’un günlükleri
Batı’daki başarı parayla birlikte geldi. Hacks sadece tiyatro için değil radyo için de yazdı. “Stein House’da Herr von Goethe’nin Yokluğu Hakkında Bir Konuşma” gibi oyunlar Federal Cumhuriyet’te çok sayıda sahnede sahnelendi ve dağıtımı Hacks’in çalışma şehri Münih’teki Drei Maske Verlag üstlendi. Dell’in kitabında canlı bir şekilde tanımladığı gibi, “Yoldaş Milyoner” 1981’deki “Playboy” unvanıydı. Hacks bir keresinde “komünizm ve feragat kelimelerinin aynı cümlede olmaması gerektiğini” yazmıştı. Ve Fenne’sinde hiçbir şey olmadan yapmak istemediği belliydi.
Weber’in uzun biyografisinde yazdığı gibi, Hacks “sosyalist bir züppe, Oscar Wilde’ın Doğu Almanya’dan gelen bir hayaleti” olarak ün yapmıştı. Yaşama sanatı ve Marksizm-Leninizm onun için birbirini dışlayan şeyler değildi. Hacks bunu şöyle özetliyor: “Vücudun üst kısmı gibi karnı da / Marx’ını okudu.” Fenne’deki büyük çalışma odasına gitmek isteyen herkes, Marx ve Engels’in ünlü “Mavi Ciltleri”ni okumak zorunda. Marx-Engels-Werke’nin kapısının üstündeki raftalar. Burada Hacks oyunlarını haykırıyordu; bir kat merdiven bahçeye çıkıyordu. Görüntü, yüksek bir fallusa sahip bir heykelin üzerine düşüyor. Vücudun alt kısmı üst kısmı mı?
Peter Hacks’te bahçeli kır evi
Kaynak: resim-alliance/ZB
Hacks’in bir şiirinde söylediği şekliyle “bronz bahçe tanrısı”, Manfred Salow’un antik bereket tanrısı Priapus’un bir tasviridir. Hacks onda, küçümsenen sanat hadımlarının ideal antitezini, kesintisiz yaratıcı gücün vücut bulmuş halini görmüş olmalı. “Ama sonra şişman testislerden/bahçe zeminindeki kulelerden/yorulmadan kuyruğundan. / İyi adam bizi bununla kutsasın” diyor söz konusu şiir. Toksik erkeklik şüphesi mi var? Her halükarda bir uygulamalı bilimler üniversitesinin cephesinde ve herhangi bir üniversitenin fuayesindeki Salow’un heykelinde bu tür ayetlerin bulunmaması gerekir.
İlk bakışta lüks, abartılı ve aşırı yüklülük, genellikle gri renkle ilişkilendirilen Doğu Almanya’nın büyük bir antitezi gibi görünüyor. Ancak Doğu Almanya’nın cennet kuşu Hacks, ne gecekondu komünizminin destekçisi ne de romantikti. Bolluğu ve ayrıcalıkları da seviyordu. Üretim toplumsallaştığı sürece gelişmiş bir sanayi ve tüketim toplumunda yaşamak istiyordu. Yoksulluk içten gelen büyük bir parıltı mı? Hack’ler bu kadar loş ışıkla hiçbir şey yapmak istemiyordu. Fenne, hack’leri hayal eden ve onları inşa eden küçük, ideal bir Doğu Almanya’ya benziyor – ütopyayla iç içe alternatif bir dünya.
Peter Hacks (1928-2003)
Kaynak: resim ittifakı / dpa
Hacks kapitalizmi küçümsüyordu çünkü 1990’dan sonra artık hizmetkarlarına parası yetmiyordu. Hastalık nedeniyle zayıflayan Hacks, son günlerini sevgili Fenne’de geçirdi. 28 Ağustos 2003’te öldüğünde, çalışma odasındaki büyük büyük saatin zamanı durdurulmuştu. Hacks yayıncısı Oehme’ye göre o anda tavus kuşlarının sonuncusu kapıdan çıktı ve bir daha hiç görülmedi. Peki ya koi? Oehme bunların bir gece göletten çalındığını söylüyor. Ancak hayvanlar olmasa bile bataklık, Goethe ile Ulbricht arasında bir yerde bulunan eski sahibinin inatçı hayal gücüne hâlâ anlamlı tanıklık ediyor.
Matthias Dell: Great Machnow’da Peter Hacks Fenne’de (1974-2003). Frankfurt renkli kitaplar, sayı 72. Verlag Berlin Brandenburg, 10 euro.
Hacks, fotoğrafta bir kalenin efendisine benziyor, arka planda bir tuğla bina görebiliyorsunuz, siperli bir kule yükseliyor. Hacks’in 1970’lerin başında satın aldığı ve taşradaki mülküne genişlettiği efsanevi Fenne’dir. Daha sonra burası onun Berlin’in hemen dışında dinlenme yeri haline geldi ve Machiavelli gibi Floransa yakınlarındaki San Casciano’da ikamet etti. Ve gerçekten de avluda İtalyan ihtişamının bir dokunuşu var, gül kafesli duvarlar dış dünyayı uzakta tutuyor. Ve yaz sıcağında Mark Brandenburg’dan çok Toskana’yı andırıyor.
İtalya’ya bir dokunuş: Peter Hacks’in evi
Kaynak: resim-alliance/ ZB
Fenne’ye giden taş patika engebeli. Groß Machnow’un arkasında köy yolundan çıkıyor, sonunda binayı gördüğünüzden daha çok tahmin ediyorsunuz. Hacks bir keresinde “Arnavut kaldırımlı bir sokakta bir kaya olmak isterdim” diye yazmıştı, bu Fenneweg’den ilham almış olabilir. İşin can alıcı noktası şu: “Ve sanat hadımlarından biri / medya ve eleştiriden / hackleri ziyaret edebilir, örneğin / ve boynunu kırabilir.” Medyadan ve eleştiriden gelen bir sanat hadımı olarak, şimdi küçüklerin önünde duruyorsunuz. kapı sarsılmış ama boynun sağlam. Hacks ismi hala kapı zilinde, şairin kendisi de 20 yıl önce öldü.
Peter Hacks Topluluğu başkanı ve Eulenspiegel yayınevinin yöneticisi Matthias Oehme tarafından kabul edileceksiniz. Hacks, 2003 yılında, ölümünden kısa bir süre önce, Eulenspiegel’de 15 ciltlik ve 5000 sayfanın üzerinde çalışmasını istediği biçimde yayınladı. Bunu “yetkili, özgün ve değişmez kanonu” olarak adlandırdı. Oehme, çizgili yazlık gömleği ve hasır şapkasıyla o zamandan beri bu kanona dikkatle katkıda bulunuyor. Hacks ile yakın arkadaşı yazar ve dramaturg André Müller Sr. arasındaki yaklaşık 1.200 sayfalık yazışma, hayranlar ve araştırmacılar tarafından uzun süredir bekleniyordu.
Hacks’i ziyaret etmek için Batı Almanya’dan gelen Müller Sr., “Fenne, yüksek duvarları, kulesi, bozkırın önündeki bahçesi ve ana yoldan ona giden küçük yolu ile orada büyüleyici bir şekilde yatıyor” diye yazıyor. ülke mülkünde. Oßmannstedt’teki Wieland veya Carwitz’deki Hans Fallada gibi, en güzel konumda, kendi yaşamıyla daha iyi bir yaşamı öngörmeye çalışan bir şairin taşradaki ikametgahı. Ya da Hacks’in özellikle kendisini karşılaştırmayı sevdiği Weimar’daki Goethe gibi. Aslında Hacks, Goethe’nin doğum günü olan 28 Ağustos’ta öldü.
ayrıca oku
Uygun bir taşra mülkü arayışının nasıl ilerlediğini Matthias Dell’in yakın zamanda yayınlanan “Peter Hacks auf der Fenne in Groß Machnow (1974-2003)” adlı kitabında ayrıntılı olarak okuyabilirsiniz. Harap tuğla fabrikası keşfedildiğinde inşaat müdürü olarak mimar Joachim Stoff oradaydı. Dell’e ilk izlenimini şöyle anlatıyor: “Bir sürü harabe, ortasında ölü bir köpek yatıyor. Ama bu şairin hiç ilgisini çekmedi.” Yoksa tam tersine şairin güçlü fantezisinin ve güçlü hayal gücünün bir kanıtı mıdır? Sloganına göre: Sosyalist özel konut eski binanın enkazından mı yükseliyor?
Oehme’nin yanında, inşaat çalışmalarının eski fotoğrafları ve orijinal planlar da dahil olmak üzere büyük bir belge yığını var. Binaları birbirine bağlayan ve avluyu sınırlayan uzun, kavisli koridorun arasında sadece Hacks için değil, eşi Anna Elisabeth Wiede için de çalışma odaları, bir salon, oturma ve yatak odaları bulunuyor. Doğu Almanya dışında da tanınan peyzaj mimarı Hermann Göritz, dış mekan ve bahçe alanlarını tasarlamak için işe alındı, küçük bir barok bahçesi, avlu bahçesi ve göletli peyzajlı bir bahçesi vardı. Minyatür bir cennettir.
Hackerların gölette koileri vardı
Hack’ler kaydedilmedi. Hacks biyografi yazarı Ronald Weber, şairin Fenne’sine yaklaşık bir milyon mark harcadığından şüpheleniyor. D-Mark West, dikkat edin. Paris’ten gelen ipek duvar kağıtları, gölet için asil koiler ve hatta avluda caka satarak dolaşan tavus kuşları vardı. Biedermeier mobilyalarının yanında klasik heykeller duruyor. Hacks’in koleksiyonculuk tutkusu efsaneydi; Manfred Krug gibi tanıdıklarıyla birlikte, hurdaların arasındaki incileri bulmak için Doğu Almanya eyaletini dolaştı. Oehme’nin açıkladığı gibi Hacks, buluntuların yığıldığı Berlin’de ek bina bile kiralamıştı.
ayrıca oku
Manfred Krug’un günlükleri
Batı’daki başarı parayla birlikte geldi. Hacks sadece tiyatro için değil radyo için de yazdı. “Stein House’da Herr von Goethe’nin Yokluğu Hakkında Bir Konuşma” gibi oyunlar Federal Cumhuriyet’te çok sayıda sahnede sahnelendi ve dağıtımı Hacks’in çalışma şehri Münih’teki Drei Maske Verlag üstlendi. Dell’in kitabında canlı bir şekilde tanımladığı gibi, “Yoldaş Milyoner” 1981’deki “Playboy” unvanıydı. Hacks bir keresinde “komünizm ve feragat kelimelerinin aynı cümlede olmaması gerektiğini” yazmıştı. Ve Fenne’sinde hiçbir şey olmadan yapmak istemediği belliydi.
Weber’in uzun biyografisinde yazdığı gibi, Hacks “sosyalist bir züppe, Oscar Wilde’ın Doğu Almanya’dan gelen bir hayaleti” olarak ün yapmıştı. Yaşama sanatı ve Marksizm-Leninizm onun için birbirini dışlayan şeyler değildi. Hacks bunu şöyle özetliyor: “Vücudun üst kısmı gibi karnı da / Marx’ını okudu.” Fenne’deki büyük çalışma odasına gitmek isteyen herkes, Marx ve Engels’in ünlü “Mavi Ciltleri”ni okumak zorunda. Marx-Engels-Werke’nin kapısının üstündeki raftalar. Burada Hacks oyunlarını haykırıyordu; bir kat merdiven bahçeye çıkıyordu. Görüntü, yüksek bir fallusa sahip bir heykelin üzerine düşüyor. Vücudun alt kısmı üst kısmı mı?
Peter Hacks’te bahçeli kır evi
Kaynak: resim-alliance/ZB
Hacks’in bir şiirinde söylediği şekliyle “bronz bahçe tanrısı”, Manfred Salow’un antik bereket tanrısı Priapus’un bir tasviridir. Hacks onda, küçümsenen sanat hadımlarının ideal antitezini, kesintisiz yaratıcı gücün vücut bulmuş halini görmüş olmalı. “Ama sonra şişman testislerden/bahçe zeminindeki kulelerden/yorulmadan kuyruğundan. / İyi adam bizi bununla kutsasın” diyor söz konusu şiir. Toksik erkeklik şüphesi mi var? Her halükarda bir uygulamalı bilimler üniversitesinin cephesinde ve herhangi bir üniversitenin fuayesindeki Salow’un heykelinde bu tür ayetlerin bulunmaması gerekir.
İlk bakışta lüks, abartılı ve aşırı yüklülük, genellikle gri renkle ilişkilendirilen Doğu Almanya’nın büyük bir antitezi gibi görünüyor. Ancak Doğu Almanya’nın cennet kuşu Hacks, ne gecekondu komünizminin destekçisi ne de romantikti. Bolluğu ve ayrıcalıkları da seviyordu. Üretim toplumsallaştığı sürece gelişmiş bir sanayi ve tüketim toplumunda yaşamak istiyordu. Yoksulluk içten gelen büyük bir parıltı mı? Hack’ler bu kadar loş ışıkla hiçbir şey yapmak istemiyordu. Fenne, hack’leri hayal eden ve onları inşa eden küçük, ideal bir Doğu Almanya’ya benziyor – ütopyayla iç içe alternatif bir dünya.
Peter Hacks (1928-2003)
Kaynak: resim ittifakı / dpa
Hacks kapitalizmi küçümsüyordu çünkü 1990’dan sonra artık hizmetkarlarına parası yetmiyordu. Hastalık nedeniyle zayıflayan Hacks, son günlerini sevgili Fenne’de geçirdi. 28 Ağustos 2003’te öldüğünde, çalışma odasındaki büyük büyük saatin zamanı durdurulmuştu. Hacks yayıncısı Oehme’ye göre o anda tavus kuşlarının sonuncusu kapıdan çıktı ve bir daha hiç görülmedi. Peki ya koi? Oehme bunların bir gece göletten çalındığını söylüyor. Ancak hayvanlar olmasa bile bataklık, Goethe ile Ulbricht arasında bir yerde bulunan eski sahibinin inatçı hayal gücüne hâlâ anlamlı tanıklık ediyor.
Matthias Dell: Great Machnow’da Peter Hacks Fenne’de (1974-2003). Frankfurt renkli kitaplar, sayı 72. Verlag Berlin Brandenburg, 10 euro.