Japon filozof Kohei Saito, en çok satan “sistemi düştüğü. Kapitalizm üzerindeki zaferi” ile eski bir düşünür için gözlerini açtı: Karl Marx. Geç parçalarında, ekolojik sefaletin kooperatif genel ekonomisinin geleceğine çıkış yolunu gösterir, “healthing” hareketini vaaz ederek (Genel Topluluk mülkü olarak sıyrılabilecek kullanılabilir ülke tarif etti; İngiliz terimi Degroth Ekonomik büyüme ve tüketimden feragat ideolojisi anlamına gelir, not d. Ed.).
Kohei Saito'da, doğanın geç'e hakim olmadığını, aynı zamanda düşüncesinde genç Marx'ı ve resminin edebi kaynaklardan doğa tarafından ne kadar beslendiğini öğrenmiyoruz. Burası, Göttingen edebi bilgin Heinrich Detering'in komünizmin manevi babasını izlediği ve okuduğu yerdir: “Dünyanın İsyanı. Karl Marx ve Ekoloji” kitabı olarak adlandırılır. Detering zaten ekolojik düşünme üzerine birkaç filolojik çalışma sunduğundan (örneğin Albrecht von Haller, Alexander von Humboldt ve Annette von Droste Hülshoff ve Friedrich Engels'in doğal teorisi), sadece şimdi Marx'ı çevirdiği mantıklı görünüyor.
Ekoloji olmadan Marx'ta ekonomi yok
Marx, Detering onu çektiği gibi, aktif sosyal değişimi bile düşünmeden önce kendisinin lirik olarak ilk çıktığı aptal bir edebiyat sevgilisi değildi. Ayrıca, geniş bir edebi spektrumdan filozof olarak argümanlarına ve dil resimlerine, özellikle de tüm duygusal dünyayla büyüdüğü romantizmden geçti. Dahası, Goethe, Shakespeare ve Dante gibi bir Avrupa dünya edebiyatının deniz fenerlerinden. Detering'in tezine göre, literatür, bilimsel olarak Dünya üzerinde bir kaynak ve yaşayan bir sebep olarak düşünmeye başlamadan önce, ekonomik teorisinin ekolojik boyutundan zaten zarar verdi. Bu aynı zamanda, ataların ekolojik düşünme serisinde zengin bir şekilde resimli ve ikna edici Marx'ın beklenmedik yumruk çizgisidir: Deting, doğa görüntülerini ve romantizmi bir tür okul öncesi olarak tanımlar ve 19. yüzyılın ilerleyen dönemlerindeki bir Charles Darwin ve Ernst Haeckel gibi ampirik doğa bilimlerini düzeltir.
Marx bir daha sadece romantizm ruhundan bir doğa devrimci olarak değil, aynı zamanda Antroposen'de, bir Goethe'nin “hassas ampirizmi” ya da bir Novognostikleri birleştiren bir düşünür olarak, sermaye birikimini sağlam bir şekilde birleştiren bir düşünür olarak anlaşılabildi. Kapitalizme yazılan büyüme Saito ile kabul edildiğinden, dünyaya yabancılaşır ve bizi sadece değişim değerine sahip bir mal olarak hareket ettirilebilecek doğaya bırakır.
Marx'ta bir kavrama ile şöyle diyor: “İnsan doğadan yaşıyor, demek: Doğa, ölmemek için sürekli bir süreçte kalması gereken bedenidir.” Detaklama, doğa ilişkisindeki rahatsızlığı şu şekilde özetler: “İşletme ekipmanlarının dönüşümü, çalışma ve çalışma ürünleri değişim değerlerine, bu kapitalizm – bu kapitalizm, aniden anlaşılabilir hale gelir. Bu yüzden, konuşmaya zorlanan bir Marx, tekrar tekrar konuşan ağaçlardan, bir modelin, dünyaya kadar olan, dünyaya geri döndüğü gibi, dünyaya geri dönen bir şekilde, dünyaya geri dönen bir şekilde, dünyaya geri döner.
Bununla birlikte, Detering'in argümanına göre, şimdiki “Dünya'nın isyanını” kapitalizme karşı çıkma vesilesiyle alıyorsak, sadece Brecht tarafından Marx ve Saito ile övülen ağaçların modeline yaklaşıyoruz. Kastedilen şey, Marx'ın toplumda incelediği sistemdir, bu kadar “ilkel” veya tarımsal kooperatifler: Dünya'dan alınan ve sadece bundan bıkmış. “Müşterekler”, 1840 civarında unsurlarda bir ilahi ve ölü ahşap toplama yasağına karşı bir polemik ile başlayan Dünya ekonomisi hakkında bir ön düşünme zincirindeki son uzuvdur.
Alman ekonomisinin şimdi üst üste üçüncü yıl için durgun olması ve tahminler karanlık kalıyor, ancak Marx ile insan olarak sosyal bir hayvan olarak insan her zaman doğa tarafından tutuklanıyor. Peki “DeGrowth”, ekonomiden önce sosyal değer sistemimize ekolojiyi nihayet ekolojiyi koymak için kendimiz için bir uyanma çağrısı mı? Heinrich Detering'in kitabı kendini eko -eksistler için bir not olarak görüyor.
Heinrich Detering: Dünyanın İsyanı. Karl Marx ve Ekoloji. Wallstein, 221 sayfa, 28 Euro
Jan Röhnert, Tu Braunschweig'de edebi çalışmalar profesörüdür. En son “Wildlay. Yazma, Yapma ve Doğa Yazma” (Arco Verlag) kitabı ortaya çıktı
Kohei Saito'da, doğanın geç'e hakim olmadığını, aynı zamanda düşüncesinde genç Marx'ı ve resminin edebi kaynaklardan doğa tarafından ne kadar beslendiğini öğrenmiyoruz. Burası, Göttingen edebi bilgin Heinrich Detering'in komünizmin manevi babasını izlediği ve okuduğu yerdir: “Dünyanın İsyanı. Karl Marx ve Ekoloji” kitabı olarak adlandırılır. Detering zaten ekolojik düşünme üzerine birkaç filolojik çalışma sunduğundan (örneğin Albrecht von Haller, Alexander von Humboldt ve Annette von Droste Hülshoff ve Friedrich Engels'in doğal teorisi), sadece şimdi Marx'ı çevirdiği mantıklı görünüyor.
Ekoloji olmadan Marx'ta ekonomi yok
Marx, Detering onu çektiği gibi, aktif sosyal değişimi bile düşünmeden önce kendisinin lirik olarak ilk çıktığı aptal bir edebiyat sevgilisi değildi. Ayrıca, geniş bir edebi spektrumdan filozof olarak argümanlarına ve dil resimlerine, özellikle de tüm duygusal dünyayla büyüdüğü romantizmden geçti. Dahası, Goethe, Shakespeare ve Dante gibi bir Avrupa dünya edebiyatının deniz fenerlerinden. Detering'in tezine göre, literatür, bilimsel olarak Dünya üzerinde bir kaynak ve yaşayan bir sebep olarak düşünmeye başlamadan önce, ekonomik teorisinin ekolojik boyutundan zaten zarar verdi. Bu aynı zamanda, ataların ekolojik düşünme serisinde zengin bir şekilde resimli ve ikna edici Marx'ın beklenmedik yumruk çizgisidir: Deting, doğa görüntülerini ve romantizmi bir tür okul öncesi olarak tanımlar ve 19. yüzyılın ilerleyen dönemlerindeki bir Charles Darwin ve Ernst Haeckel gibi ampirik doğa bilimlerini düzeltir.
Marx bir daha sadece romantizm ruhundan bir doğa devrimci olarak değil, aynı zamanda Antroposen'de, bir Goethe'nin “hassas ampirizmi” ya da bir Novognostikleri birleştiren bir düşünür olarak, sermaye birikimini sağlam bir şekilde birleştiren bir düşünür olarak anlaşılabildi. Kapitalizme yazılan büyüme Saito ile kabul edildiğinden, dünyaya yabancılaşır ve bizi sadece değişim değerine sahip bir mal olarak hareket ettirilebilecek doğaya bırakır.
Marx'ta bir kavrama ile şöyle diyor: “İnsan doğadan yaşıyor, demek: Doğa, ölmemek için sürekli bir süreçte kalması gereken bedenidir.” Detaklama, doğa ilişkisindeki rahatsızlığı şu şekilde özetler: “İşletme ekipmanlarının dönüşümü, çalışma ve çalışma ürünleri değişim değerlerine, bu kapitalizm – bu kapitalizm, aniden anlaşılabilir hale gelir. Bu yüzden, konuşmaya zorlanan bir Marx, tekrar tekrar konuşan ağaçlardan, bir modelin, dünyaya kadar olan, dünyaya geri döndüğü gibi, dünyaya geri dönen bir şekilde, dünyaya geri dönen bir şekilde, dünyaya geri döner.
Bununla birlikte, Detering'in argümanına göre, şimdiki “Dünya'nın isyanını” kapitalizme karşı çıkma vesilesiyle alıyorsak, sadece Brecht tarafından Marx ve Saito ile övülen ağaçların modeline yaklaşıyoruz. Kastedilen şey, Marx'ın toplumda incelediği sistemdir, bu kadar “ilkel” veya tarımsal kooperatifler: Dünya'dan alınan ve sadece bundan bıkmış. “Müşterekler”, 1840 civarında unsurlarda bir ilahi ve ölü ahşap toplama yasağına karşı bir polemik ile başlayan Dünya ekonomisi hakkında bir ön düşünme zincirindeki son uzuvdur.
Alman ekonomisinin şimdi üst üste üçüncü yıl için durgun olması ve tahminler karanlık kalıyor, ancak Marx ile insan olarak sosyal bir hayvan olarak insan her zaman doğa tarafından tutuklanıyor. Peki “DeGrowth”, ekonomiden önce sosyal değer sistemimize ekolojiyi nihayet ekolojiyi koymak için kendimiz için bir uyanma çağrısı mı? Heinrich Detering'in kitabı kendini eko -eksistler için bir not olarak görüyor.
Heinrich Detering: Dünyanın İsyanı. Karl Marx ve Ekoloji. Wallstein, 221 sayfa, 28 Euro
Jan Röhnert, Tu Braunschweig'de edebi çalışmalar profesörüdür. En son “Wildlay. Yazma, Yapma ve Doğa Yazma” (Arco Verlag) kitabı ortaya çıktı