Editörün ön notu: Sadece Hıristiyan bayramlarında din ve tanıklıkla profesyonel olarak ilgilenen kişilerin kitap raflarını incelemek faydalı değildir. Çünkü bu insanlar neredeyse her zaman mükemmel bir şekilde okunur – ve neredeyse hiçbir zaman sadece mesleklerinde. Bu özellikle Friedrich Wilhelm Graf için geçerlidir.
2014’te emekli olana kadar Münih Ludwig-Maximilians-Universität’ta öğretmenlik yapan Protestan teolog, Protestanlık ve modern zamanlarda kilise ve devlet arasındaki ilişki üzerine sayısız yazı yazdı. Graf’ın ne kadar iyi yazabildiğini henüz bilmeyen herkes, onun şu anki Ernst Troeltsch biyografisini acilen okumalı. İçinde, dinin kültürel önemi hakkında çok şey açıklayan Alman İmparatorluğu’ndan bir entelektüel figürü canlandırıyor. Aşağıda Graf’ın hayatı boyunca hangi kitaplardan öğrendiğini kendi deyimiyle açıklıyor.
Judith Kerr: Hitler Pembe Tavşanı Çaldığında
Sık sık dünyanın her yerine uçtum ve ailemi ihmal ettim. Kendimi suçlu hissederek Münih’e döndüğümde, iki çocuğumuza akşamları çocuk odasında uyuyana kadar memnuniyetle ve mutlu bir şekilde kitap okudum. O zamanlar “FAZ” için çocuk kitapları hakkında birkaç inceleme de yazmıştım. Georg-Friedrich, Marie-Sophie ve ben birlikte harika kitaplar okuyoruz.
Toplu hafızamızda bugüne kadar bir kitap göze çarpıyor: Judith Kerr’in 1971’de İngilizce olarak yayınlanan When Hitler Stole the Pink Rabbit adlı kitabı. Besteci Julia Kerr ile ünlü tiyatro eleştirmeni Alfred Kerr’in kızı, ailesinin 1933’te İsviçre üzerinden kaçışını anlatıyor. Fransa’dan İngiltere’ye. Kızı sadece çok sevdiği pembe peluş hayvanını kaybetmekle kalmıyor. Herkes çok daha fazla acı çekiyor: Berlin’deki evlerini kaybetmek.
Kaynak: Ravensburger
CW Ceram: Tanrılar, Mezarlar ve Alimler
Olağanüstü liberal bir vaftiz babası, 1963’te onaylanmam için bana “tanrılar, mezarlar ve bilginler” verdi. Yazar CW Ceram’ın kendisinin bir “arkeoloji romanı” olarak adlandırdığı 1949’da çok satan bir kitap. Tabii ki, o zamanlar CW Ceram’ın eski Nazi propagandacısı Kurt Wilhelm Marek tarafından Hitler diktatörlüğünün sona ermesinden sadece dört yıl sonra yazarlığını gizlemek için kullandığı bir takma ad olduğunu bilmiyordum – Kurt Curt ve Marek’i Turn der Sequence yaptı. harf sayısı, yine K’yi C’ye çeviriyor, seramik.
Kitap beni büyüledi ve şekillendirdi – her ne kadar insan kendi hayat hikayesindeki sürekliliğin inşası konusunda şüpheci olsa da. Winckelmann’ın eski genç erkeklere, Heinrich Schliemann gibi meraklı yabancılara olan sevgisi ve Howard Carter’ın Tutankhamun’un mezarını keşfi bana, hakim bilime karşı bile kendi yolunuza gitme isteğiyle birleşen merakın araştırmacı bir entelektüelin en önemli erdemi olduğunu öğretti. Yalnızca şüphecilik ve sorular, sözde kesinlikler değil, bilimi ilerletir.
Theodor W. Adorno: Minima Moralia
Adorno’yu Vestfalya’daki Protestan lisemin son sınıflarında okumuştum. Okul arkadaşlarımla birkaç kez onu dinlemek için Frankfurt’a gittik. “Zarar görmüş hayattan yansımalar” alt başlığıyla “Minima Moralia” beni çok etkiledi. Ama aynı zamanda büyülediler. Her şeyden önce, beni geniş kapsamlı sonuçlarla meşgul eden bir cümleydi: “Entelektüele yakışan yaşam tarzını burjuvanınkinden ayıran çok az şey var ki, burjuva çalışma ve zevk alternatifini kabul etmiyor.”
ayrıca oku
Horkheimer/Adorno’nun söz sahibi olması
İş dünyasından gelmeme rağmen biraz zavallı bir şekilde entelektüel olmaya (yani hukuk okumamaya) karar verdiğim için, entelektüel çalışmamı tamamen yorucu bir zevke dönüştürdüm. Evden asla kitapsız veya akademik bir makale olmadan çıkmam.
Thomas Mann: Dr. Faustus
Sanatçılar gibi, entelektüeller de kendine gönderme yapma eğilimindedir. Her durumda, diğer entelektüeller hakkında kitaplar okumayı severler. Bu yüzden Thomas Mann’ın “Dr. Faustus’u büyük bir heyecanla, ilk olarak lisenin üst sınıflarında Almanca öğretmenimin tavsiyesi üzerine okudum. Elbette, Mann’ın Adrian Leverkuhn’un şeytanla yaptığı anlaşmaya ördüğü tüm o berbat Alman bilimini anlamak için çok gençtim.
Ancak büyük şairin “yaşamı ve gizli eseri”, kararlı bir zihin huzuru arayışına ilham verdi. “Yalnız bir düşünür ve araştırmacı, hücresinde dünya zevki ve dünya hakimiyeti arzusuyla ruhunu şeytana teslim eden bir ilahiyatçı ve filozof” – özdeşleştirebildiğim malzeme buydu. Her halükarda sıkıcı, sağlıklı ve uyumlu Serenus Zeitblom olmak istemiyordum.
Dietrich Rössler: Dinin Nedeni
1919’da Marburglu Alman-Yahudi filozof Hermann Cohen, önemli “Yahudiliğin Kaynaklarından Aklın Dinini” yayınladı. Elbette ilahiyatçı Dietrich Rössler kitabı biliyordu. Ancak başlığı tersine çevirdi ve 1976’da yayınlanan küçük ciltsiz kitabında, dini inancın bu şekilde irrasyonel olmadığını, ancak hayata hizmet eden niyetler açısından makul olabileceğini gösterdi. Rössler mütevazı, ironik ve son derece düşünceli bir insandı, akademisyen öğretmenlerim arasında bilgelik atfettiğim tek kişiydi.
Kaynak: Friedrich Wilhelm Graf
Psikiyatri uzmanı, Tübingen’de pratik teoloji profesörü (konuları vaaz verme, pastoral bakım ve din eğitimi) ve aynı zamanda tıp fakültesinin bir üyesi olarak Alman tıp etiğinin kurucu babası oldu. İçinde doğduğumuz temel bağımlılığı kendi kaderimizi tayin etmeye ve aynı zamanda sonluluğumuzun minnettar kabulüne dönüştürürsek hayat başarılı olabilir. Din üzerine unutulmuş ama gerçekten harika bir kitap!
Karl Marx: Ekonomi Politiğin Ana Hatları
Eğitimim sırasında, birbiriyle anlaşmazlığa düşen birçok solcu öğrenci grubu, Marx’ın ana eseri olan Kapital’den bölümlerin okunduğu sözde “Kapital kursları” düzenlediler. Birinden, Marx’ın 1857 ve 1858 tarihli “Grundrisse der Politische Wirtschaft”ının “Das Kapital” için yapılan bir ön çalışmadan çok daha alakalı olduğunu ve genellikle kapitalist ekonomik faaliyetin üretim ve işlevsel mekanizmalarının eleştirel bir analizi için çok daha alakalı olduğunu duymuştum.
ayrıca oku
Bu yüzden bazı arkadaşlar ve ben haftada iki kez akşamları “Temel İlkeleri” okumak için buluştuk. O zamandan beri, kapitalist toplumların sert, çoğu zaman ahlaki açıdan skandal olan gerçeklerini daha net ve aynı zamanda daha ölçülü bir şekilde gördüm. Ahlaki öfke zalim koşulları değiştirmeyecek. Zeki bir siyasi taahhüt gereklidir.
David Friedrich Strauss: Modern bilimle mücadelede Hıristiyan inanç doktrini
Yıllarca 1840’tan bu kitapla uğraştım. Geçen yüzyılın muhtemelen en önemli teolojik kitabı olan kitabı 1835’te yayınlayan Protestan ilahiyatçı David Friedrich Strauss üzerine yazdığım tezin en önemli kaynağı buydu. Tübingen manastırındaki öğretmen, “İsa’nın Hayatı, Eleştirel Olarak Düzenlenmiş” adlı eserinde, müjdelerin büyük ölçüde sadece mitler üreten dini bir bilincin ürünleri olduğunu gösterdi.
Stuttgart hükümetinin emriyle polis, eleştirel içgörülerini öğrencilere aktarmaması için onu manastırdan aldı. “İnanç Doktrini”nde Strauss, Hıristiyan kiliselerinin dogmalarındaki birçok çelişkiyi amansız bir parlaklıkla analiz etti, ama aynı zamanda bunlarda rasyonel bir çekirdek keşfetmeye çalıştı. Kilise doktrininin yalnızca Nasıralı İsa’ya atfettiği Tanrı’nın evlatlığı, bir bireyin değil, bir bütün olarak insan türünün yüklemidir. Herkes Tanrı’nın oğlu veya kızıdır. Bu, her insanın devlet öncesi onuru için dini bir metafor.
Max Weber: Protestan Ahlakı ve Kapitalizmin Ruhu
Açıkça söylemek gerekirse, bu bir kitap değil. Bunlar, dünyanın dört bir yanından sosyal bilimcilerin her yıl 20. yüzyılın en önemli sosyolojik metni olarak alıntıladıkları “Sosyal Bilimler ve Sosyal Politika Arşivi”nden iki makale. Bu şaşırtıcı çünkü metin çok talepkar ve okunması kolay değil. İki makale neden bu kadar önemli? Dini kesinliklerin dindarların yaşam tarzını nasıl şekillendirdiğini gösteriyorlar.
Din, diğerleri arasında yalnızca bir kültürel alan olsa bile, yine de bu diğerleri üzerinde, hatta Weber’in Püritenler örneğiyle gösterdiği gibi, ekonomik yaşam üzerinde güçlü etkiler sergiliyor. “Weber tezi” üzerine binlerce kitap var. Onun “dünyevi çileciliği”, başarılı ekonomik faaliyet için gerekli olan ahlakı yarattı. Eğer bu doğruysa? Binlerce kitap ve bilimsel incelemede hala tartışılmaktadır.
Thomas Bernhard: Fiyatlarım
Bernhard’ın başka kitaplarını da sayabilirim. Ancak Bernhard’ı karakterize eden saldırgan, tavizsiz tavrı ve nefret dolu benmerkezciliğiyle “Fiyatlarım”, Almanca konuşulan kültürel sahnenin birçok yalanını şeffaf hale getiriyor. Konu kendisine kendi ülkesinde ve burada bizimle birlikte verilen dokuz ödül. “Kendi” ödüllerini veren kuruluşlar, genellikle kimi onurlandırdıklarıyla değil, kendi önemlerini sergilemekle ilgilenirler.
ayrıca oku
“Alman Endüstrileri Federasyonu kültür grubunun onur hediyesi”, artık kendisine kültürel yeterlilik atfedebilen Alman endüstrisini de onurlandırıyor. “Avusturya Federal Ticaret Odası”, “edebiyat ödülünü”, ekonomik ve siyasi seçkinlerini dayanılmaz derecede yozlaşmış olmakla alenen hor görse bile, ülkenin en önemli şairine veriyor.
Ödül töreni sadece utanç ve saçma sapan yanlış anlamalarla karakterize edilebilir. Bernhard bunu, acilen ihtiyaç duyduğu ödül parasını haklı olarak cebine attığı kendi sinizm ve ironi karışımıyla ortaya koyuyor.
Burası, üçüncü taraf içeriğini bulacağınız yerdir
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
2014’te emekli olana kadar Münih Ludwig-Maximilians-Universität’ta öğretmenlik yapan Protestan teolog, Protestanlık ve modern zamanlarda kilise ve devlet arasındaki ilişki üzerine sayısız yazı yazdı. Graf’ın ne kadar iyi yazabildiğini henüz bilmeyen herkes, onun şu anki Ernst Troeltsch biyografisini acilen okumalı. İçinde, dinin kültürel önemi hakkında çok şey açıklayan Alman İmparatorluğu’ndan bir entelektüel figürü canlandırıyor. Aşağıda Graf’ın hayatı boyunca hangi kitaplardan öğrendiğini kendi deyimiyle açıklıyor.
Judith Kerr: Hitler Pembe Tavşanı Çaldığında
Sık sık dünyanın her yerine uçtum ve ailemi ihmal ettim. Kendimi suçlu hissederek Münih’e döndüğümde, iki çocuğumuza akşamları çocuk odasında uyuyana kadar memnuniyetle ve mutlu bir şekilde kitap okudum. O zamanlar “FAZ” için çocuk kitapları hakkında birkaç inceleme de yazmıştım. Georg-Friedrich, Marie-Sophie ve ben birlikte harika kitaplar okuyoruz.
Toplu hafızamızda bugüne kadar bir kitap göze çarpıyor: Judith Kerr’in 1971’de İngilizce olarak yayınlanan When Hitler Stole the Pink Rabbit adlı kitabı. Besteci Julia Kerr ile ünlü tiyatro eleştirmeni Alfred Kerr’in kızı, ailesinin 1933’te İsviçre üzerinden kaçışını anlatıyor. Fransa’dan İngiltere’ye. Kızı sadece çok sevdiği pembe peluş hayvanını kaybetmekle kalmıyor. Herkes çok daha fazla acı çekiyor: Berlin’deki evlerini kaybetmek.
Kaynak: Ravensburger
CW Ceram: Tanrılar, Mezarlar ve Alimler
Olağanüstü liberal bir vaftiz babası, 1963’te onaylanmam için bana “tanrılar, mezarlar ve bilginler” verdi. Yazar CW Ceram’ın kendisinin bir “arkeoloji romanı” olarak adlandırdığı 1949’da çok satan bir kitap. Tabii ki, o zamanlar CW Ceram’ın eski Nazi propagandacısı Kurt Wilhelm Marek tarafından Hitler diktatörlüğünün sona ermesinden sadece dört yıl sonra yazarlığını gizlemek için kullandığı bir takma ad olduğunu bilmiyordum – Kurt Curt ve Marek’i Turn der Sequence yaptı. harf sayısı, yine K’yi C’ye çeviriyor, seramik.
Kitap beni büyüledi ve şekillendirdi – her ne kadar insan kendi hayat hikayesindeki sürekliliğin inşası konusunda şüpheci olsa da. Winckelmann’ın eski genç erkeklere, Heinrich Schliemann gibi meraklı yabancılara olan sevgisi ve Howard Carter’ın Tutankhamun’un mezarını keşfi bana, hakim bilime karşı bile kendi yolunuza gitme isteğiyle birleşen merakın araştırmacı bir entelektüelin en önemli erdemi olduğunu öğretti. Yalnızca şüphecilik ve sorular, sözde kesinlikler değil, bilimi ilerletir.
Theodor W. Adorno: Minima Moralia
Adorno’yu Vestfalya’daki Protestan lisemin son sınıflarında okumuştum. Okul arkadaşlarımla birkaç kez onu dinlemek için Frankfurt’a gittik. “Zarar görmüş hayattan yansımalar” alt başlığıyla “Minima Moralia” beni çok etkiledi. Ama aynı zamanda büyülediler. Her şeyden önce, beni geniş kapsamlı sonuçlarla meşgul eden bir cümleydi: “Entelektüele yakışan yaşam tarzını burjuvanınkinden ayıran çok az şey var ki, burjuva çalışma ve zevk alternatifini kabul etmiyor.”
ayrıca oku
Horkheimer/Adorno’nun söz sahibi olması
İş dünyasından gelmeme rağmen biraz zavallı bir şekilde entelektüel olmaya (yani hukuk okumamaya) karar verdiğim için, entelektüel çalışmamı tamamen yorucu bir zevke dönüştürdüm. Evden asla kitapsız veya akademik bir makale olmadan çıkmam.
Thomas Mann: Dr. Faustus
Sanatçılar gibi, entelektüeller de kendine gönderme yapma eğilimindedir. Her durumda, diğer entelektüeller hakkında kitaplar okumayı severler. Bu yüzden Thomas Mann’ın “Dr. Faustus’u büyük bir heyecanla, ilk olarak lisenin üst sınıflarında Almanca öğretmenimin tavsiyesi üzerine okudum. Elbette, Mann’ın Adrian Leverkuhn’un şeytanla yaptığı anlaşmaya ördüğü tüm o berbat Alman bilimini anlamak için çok gençtim.
Ancak büyük şairin “yaşamı ve gizli eseri”, kararlı bir zihin huzuru arayışına ilham verdi. “Yalnız bir düşünür ve araştırmacı, hücresinde dünya zevki ve dünya hakimiyeti arzusuyla ruhunu şeytana teslim eden bir ilahiyatçı ve filozof” – özdeşleştirebildiğim malzeme buydu. Her halükarda sıkıcı, sağlıklı ve uyumlu Serenus Zeitblom olmak istemiyordum.
Dietrich Rössler: Dinin Nedeni
1919’da Marburglu Alman-Yahudi filozof Hermann Cohen, önemli “Yahudiliğin Kaynaklarından Aklın Dinini” yayınladı. Elbette ilahiyatçı Dietrich Rössler kitabı biliyordu. Ancak başlığı tersine çevirdi ve 1976’da yayınlanan küçük ciltsiz kitabında, dini inancın bu şekilde irrasyonel olmadığını, ancak hayata hizmet eden niyetler açısından makul olabileceğini gösterdi. Rössler mütevazı, ironik ve son derece düşünceli bir insandı, akademisyen öğretmenlerim arasında bilgelik atfettiğim tek kişiydi.
Kaynak: Friedrich Wilhelm Graf
Psikiyatri uzmanı, Tübingen’de pratik teoloji profesörü (konuları vaaz verme, pastoral bakım ve din eğitimi) ve aynı zamanda tıp fakültesinin bir üyesi olarak Alman tıp etiğinin kurucu babası oldu. İçinde doğduğumuz temel bağımlılığı kendi kaderimizi tayin etmeye ve aynı zamanda sonluluğumuzun minnettar kabulüne dönüştürürsek hayat başarılı olabilir. Din üzerine unutulmuş ama gerçekten harika bir kitap!
Karl Marx: Ekonomi Politiğin Ana Hatları
Eğitimim sırasında, birbiriyle anlaşmazlığa düşen birçok solcu öğrenci grubu, Marx’ın ana eseri olan Kapital’den bölümlerin okunduğu sözde “Kapital kursları” düzenlediler. Birinden, Marx’ın 1857 ve 1858 tarihli “Grundrisse der Politische Wirtschaft”ının “Das Kapital” için yapılan bir ön çalışmadan çok daha alakalı olduğunu ve genellikle kapitalist ekonomik faaliyetin üretim ve işlevsel mekanizmalarının eleştirel bir analizi için çok daha alakalı olduğunu duymuştum.
ayrıca oku
Bu yüzden bazı arkadaşlar ve ben haftada iki kez akşamları “Temel İlkeleri” okumak için buluştuk. O zamandan beri, kapitalist toplumların sert, çoğu zaman ahlaki açıdan skandal olan gerçeklerini daha net ve aynı zamanda daha ölçülü bir şekilde gördüm. Ahlaki öfke zalim koşulları değiştirmeyecek. Zeki bir siyasi taahhüt gereklidir.
David Friedrich Strauss: Modern bilimle mücadelede Hıristiyan inanç doktrini
Yıllarca 1840’tan bu kitapla uğraştım. Geçen yüzyılın muhtemelen en önemli teolojik kitabı olan kitabı 1835’te yayınlayan Protestan ilahiyatçı David Friedrich Strauss üzerine yazdığım tezin en önemli kaynağı buydu. Tübingen manastırındaki öğretmen, “İsa’nın Hayatı, Eleştirel Olarak Düzenlenmiş” adlı eserinde, müjdelerin büyük ölçüde sadece mitler üreten dini bir bilincin ürünleri olduğunu gösterdi.
Stuttgart hükümetinin emriyle polis, eleştirel içgörülerini öğrencilere aktarmaması için onu manastırdan aldı. “İnanç Doktrini”nde Strauss, Hıristiyan kiliselerinin dogmalarındaki birçok çelişkiyi amansız bir parlaklıkla analiz etti, ama aynı zamanda bunlarda rasyonel bir çekirdek keşfetmeye çalıştı. Kilise doktrininin yalnızca Nasıralı İsa’ya atfettiği Tanrı’nın evlatlığı, bir bireyin değil, bir bütün olarak insan türünün yüklemidir. Herkes Tanrı’nın oğlu veya kızıdır. Bu, her insanın devlet öncesi onuru için dini bir metafor.
Max Weber: Protestan Ahlakı ve Kapitalizmin Ruhu
Açıkça söylemek gerekirse, bu bir kitap değil. Bunlar, dünyanın dört bir yanından sosyal bilimcilerin her yıl 20. yüzyılın en önemli sosyolojik metni olarak alıntıladıkları “Sosyal Bilimler ve Sosyal Politika Arşivi”nden iki makale. Bu şaşırtıcı çünkü metin çok talepkar ve okunması kolay değil. İki makale neden bu kadar önemli? Dini kesinliklerin dindarların yaşam tarzını nasıl şekillendirdiğini gösteriyorlar.
Din, diğerleri arasında yalnızca bir kültürel alan olsa bile, yine de bu diğerleri üzerinde, hatta Weber’in Püritenler örneğiyle gösterdiği gibi, ekonomik yaşam üzerinde güçlü etkiler sergiliyor. “Weber tezi” üzerine binlerce kitap var. Onun “dünyevi çileciliği”, başarılı ekonomik faaliyet için gerekli olan ahlakı yarattı. Eğer bu doğruysa? Binlerce kitap ve bilimsel incelemede hala tartışılmaktadır.
Thomas Bernhard: Fiyatlarım
Bernhard’ın başka kitaplarını da sayabilirim. Ancak Bernhard’ı karakterize eden saldırgan, tavizsiz tavrı ve nefret dolu benmerkezciliğiyle “Fiyatlarım”, Almanca konuşulan kültürel sahnenin birçok yalanını şeffaf hale getiriyor. Konu kendisine kendi ülkesinde ve burada bizimle birlikte verilen dokuz ödül. “Kendi” ödüllerini veren kuruluşlar, genellikle kimi onurlandırdıklarıyla değil, kendi önemlerini sergilemekle ilgilenirler.
ayrıca oku
“Alman Endüstrileri Federasyonu kültür grubunun onur hediyesi”, artık kendisine kültürel yeterlilik atfedebilen Alman endüstrisini de onurlandırıyor. “Avusturya Federal Ticaret Odası”, “edebiyat ödülünü”, ekonomik ve siyasi seçkinlerini dayanılmaz derecede yozlaşmış olmakla alenen hor görse bile, ülkenin en önemli şairine veriyor.
Ödül töreni sadece utanç ve saçma sapan yanlış anlamalarla karakterize edilebilir. Bernhard bunu, acilen ihtiyaç duyduğu ödül parasını haklı olarak cebine attığı kendi sinizm ve ironi karışımıyla ortaya koyuyor.
Burası, üçüncü taraf içeriğini bulacağınız yerdir
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.