“Dinliyorum” diyor müfettiş, akıllı telefonuna sadece iletişim için uygun bir cihaz gibi bakarak. Doksanlarda bir yere takılıp kalmış biri gibi. O sıralarda arabası, ona özel dikilmiş bir takım elbise gibi oturan bu kırmızı, kutu gibi İsveç arabası piyasaya çıktı.
“Duyuyorum”, Klaus Borowski’nin tuhaflıklarından biri ve şimdi duyurulduğu gibi, Kiel’den devasa garip komisyon üyesi ve ardından Axel Milberg’in de dahil olduğu neredeyse iki düzine yıl sonra 2025’te sona erdiğinde özleyeceğimiz tuhaflıklardan biri. Onunla neredeyse sarsıcı bir simbiyoz içine girdiği için hayatının ilerleyen dönemlerinde pek kurtulamayacak.
Pazar gecesi suç diyarında müfettişin adıyla imzalanacak tek dava olan bencil, empatik çocuğu nasıl da özleyeceğiz. Milberg ve sorumlu NDR editörlerinin onlarca yıl boyunca hareket alanı ve özel konumu geliştirdiği, sosyal analize olduğu kadar gerçeküstü ve tuhaf olana da açık olan tüm araştırma çalışması.
ayrıca oku
Ancak ölüm ilanları için henüz çok erken. Öyleyse davaya geri dönelim. “Duyuyorum”a geri dön. Ve “Borowski ve Büyük Öfke”ye.
Borowski yönteminden bir özet gibi her şey orada. Ve her şey telefona ve dinlemeye bağlı, sanki yazı işleri ofisindeki geliştirici duvarında, Borowski’nin umutla barışçıl sonuna kadar üzerinde çalışması gereken tuhaflıkların bir tür yapılacaklar listesi varmış gibi. Ve sonuç olarak, nihayet rehavet kaidesinin dibine geldi.
Ve Almila Bagriacık’ın gölgesinde hayatta kalmaya çalışan meslektaşlarından sonuncusu Mila Şahin’e eşit bir şekilde ona katlandı. Ancak Kiel’deki “olay mahallinin” 2025’ten sonra hep “Şahin ve…” olarak anılması beklenemez. Ama bu artık Spökenkiekerei.
Öfkeye geri dön. Aynı anda olmayan pek çok şey aynı anda oluyor. Parlak bir yaz günü (Klaus Borowski’nin normalde gri gökyüzü olma eğiliminde olan kozmosunda bu pek sık olmaz). Bir kadın – belli ki bir kadın – yeşil bir kapüşonluya gizlenmiş fiyordun kıyılarında acımasızca yürüyor. Kızgın ve bir bisikletçiyi kenara itiyor. Bir kamyonun altında kalıyor, çığlıklar duyuyorsunuz, sonra akrabalarını görüyorsunuz ama bu sefer önemli değil.
Kanlı görüntüler, titreyen görüntüler
Borowski, 60’ların sonunda bir zamanlar bir rüya olan, ancak o sıralarda bahçecilik çalışmaları rafa kaldırılan bir evin önünde duruyor. Kapıdaki bal rengi buzlu camdan onu görebilirsiniz. Sonra sokaktaki bir Kiel kliniğinin önünde yatıyor. Birisi kafatasını yarı yarıya ezdi, bu yüzden zihni, her zaman gördüğünden daha tuhaf görüntüler, anı kırıntıları görmesine izin veriyor. Kanlı görüntüler, merdiven ve banyo görüntüleri, titreyen görüntüler.
Hastanede yolunun bir melek gibi kesiştiği kadın daha sonra ona “Hipokampusun sana gülüyor” diyecektir. Ve o – Sophie von Kessel tek başına izlemeye değer – haklı. Ve sonra garip bir zil sesi duyar. Garip şeyler kokuyor. Ve sonra cep telefonu çalıyor. Sonra sırtı açık bir gecelik giydiğini ve başına güzel bir örgü bandaj giydiğini söylüyor: “Dinliyorum.” Sonra Finja ve Celina’yı duyar.
Onlar üvey kız kardeşler. Celina ehliyetini yeni aldı ve -bu “suç mahalli”nin sonuna kadar onu tek gördüğümüz titreyen videolarına bakılırsa- genç Billie Eilish’e çok benziyor. Kaçıyorsun. Gerçek şu ki, Borowski’nin banyosunda ölü bulunan korku evi ve kaza geçiren bisikletçi ile ilgisi var.
ayrıca oku
Kiel “suç mahalli” böyle olur
Ölen kadın Celina’nın büyükannesidir, bisikletçi Celina’nın büyük öfkesinin kurbanıdır, boyutu ve tetikleyicisi bu hikayenin kalbidir. Dışarısı dar ve acımasız bir dünya. Sistem korsanı Celina, onu taciz eden üvey baba ve Borowski’yi kliniğe bırakan ve aynı zamanda Celina ile uğursuz bir ortak noktası olan komşu tarafından bunalmış olan anne hâlâ oradadır. Elverişli bir şekilde, hastanede bir çeşit kapıcı.
Klinik araştırma merkezi haline gelir. Borowski, Celina’yı dinler, güvenini kazanmaya, onunla mantık yürütmeye çalışır. Telefonla danışmanlık ve flört gerçekleşir. Borowski, hastanenin bodrum katında (bu vakanın en büyük gizemlerinden biri nasıl bağlantılı olduğu) ve hastanenin çiçekçi dükkanının çalılıklarında telefonda.
Borowski (Axel Milberg) ve klinik meleği (Sophie von Kessel)
Kaynak: NDR/ARD/Thorsten Jander
Celina ile trajik, komik, çaresiz diyaloglar etrafında, bu sırada kız, Borowski’nin kendini beğenmiş yönteminin yukarıda bahsedilen, o fark etmeden kademeli olarak maskesini düşürme sürecinin bir parçası haline gelir, Eva ve Volker A. Zahn, senaryo rutinleri, dramatik ve örülmüş çok ince yan ve yan parsellerin ince çalılıkları.
Örneğin, klinik şapelinde yürek burkan ve biraz da küfür içeren bir sahnenin olduğu ve sadece Borowski’nin solmuş kendi kendine özümsemesindeki hipokampusu olan melek, onun yüzünden Borowski’den daha fazla zarar görmediğini fark etmez. merdivenlerden alkole bağlı düşme.
ayrıca oku
Telefondaki dahi Borowski’nin yapamadığı ve yapmak istemediği tüm dürüst soruşturma işlerini yapan Şahin’in, aslında kendi kibrinde kendini küçük görmesidir. Şahin’e hâlâ bazen o kadar kibirli davranan, insanın içinden ona tokat atmak geliyor ama sonunda, Şahin’in kendisine davranan bir gence kiralık hattan çok yarı yarıya mutlu sona katkıda bulunduğunu kabul etmek zorunda kaldığı kişi, eski el, güzel bir havuç yoldan çıktıktan sonra özel bir şey gibi.
Ve sonuç olarak: Borowski yeniden sağlıklı ve kendini tanıma yoluyla enkarnasyonuna büyük bir adım daha yaklaştı. Borowski’nin köşeli kırmızı arabası bozuldu. Ve güzel, eğri büğrü, garip, garip bir şekilde hafif bir akşamla daha zenginiz.
“Duyuyorum”, Klaus Borowski’nin tuhaflıklarından biri ve şimdi duyurulduğu gibi, Kiel’den devasa garip komisyon üyesi ve ardından Axel Milberg’in de dahil olduğu neredeyse iki düzine yıl sonra 2025’te sona erdiğinde özleyeceğimiz tuhaflıklardan biri. Onunla neredeyse sarsıcı bir simbiyoz içine girdiği için hayatının ilerleyen dönemlerinde pek kurtulamayacak.
Pazar gecesi suç diyarında müfettişin adıyla imzalanacak tek dava olan bencil, empatik çocuğu nasıl da özleyeceğiz. Milberg ve sorumlu NDR editörlerinin onlarca yıl boyunca hareket alanı ve özel konumu geliştirdiği, sosyal analize olduğu kadar gerçeküstü ve tuhaf olana da açık olan tüm araştırma çalışması.
ayrıca oku
Ancak ölüm ilanları için henüz çok erken. Öyleyse davaya geri dönelim. “Duyuyorum”a geri dön. Ve “Borowski ve Büyük Öfke”ye.
Borowski yönteminden bir özet gibi her şey orada. Ve her şey telefona ve dinlemeye bağlı, sanki yazı işleri ofisindeki geliştirici duvarında, Borowski’nin umutla barışçıl sonuna kadar üzerinde çalışması gereken tuhaflıkların bir tür yapılacaklar listesi varmış gibi. Ve sonuç olarak, nihayet rehavet kaidesinin dibine geldi.
Ve Almila Bagriacık’ın gölgesinde hayatta kalmaya çalışan meslektaşlarından sonuncusu Mila Şahin’e eşit bir şekilde ona katlandı. Ancak Kiel’deki “olay mahallinin” 2025’ten sonra hep “Şahin ve…” olarak anılması beklenemez. Ama bu artık Spökenkiekerei.
Öfkeye geri dön. Aynı anda olmayan pek çok şey aynı anda oluyor. Parlak bir yaz günü (Klaus Borowski’nin normalde gri gökyüzü olma eğiliminde olan kozmosunda bu pek sık olmaz). Bir kadın – belli ki bir kadın – yeşil bir kapüşonluya gizlenmiş fiyordun kıyılarında acımasızca yürüyor. Kızgın ve bir bisikletçiyi kenara itiyor. Bir kamyonun altında kalıyor, çığlıklar duyuyorsunuz, sonra akrabalarını görüyorsunuz ama bu sefer önemli değil.
Kanlı görüntüler, titreyen görüntüler
Borowski, 60’ların sonunda bir zamanlar bir rüya olan, ancak o sıralarda bahçecilik çalışmaları rafa kaldırılan bir evin önünde duruyor. Kapıdaki bal rengi buzlu camdan onu görebilirsiniz. Sonra sokaktaki bir Kiel kliniğinin önünde yatıyor. Birisi kafatasını yarı yarıya ezdi, bu yüzden zihni, her zaman gördüğünden daha tuhaf görüntüler, anı kırıntıları görmesine izin veriyor. Kanlı görüntüler, merdiven ve banyo görüntüleri, titreyen görüntüler.
Hastanede yolunun bir melek gibi kesiştiği kadın daha sonra ona “Hipokampusun sana gülüyor” diyecektir. Ve o – Sophie von Kessel tek başına izlemeye değer – haklı. Ve sonra garip bir zil sesi duyar. Garip şeyler kokuyor. Ve sonra cep telefonu çalıyor. Sonra sırtı açık bir gecelik giydiğini ve başına güzel bir örgü bandaj giydiğini söylüyor: “Dinliyorum.” Sonra Finja ve Celina’yı duyar.
Onlar üvey kız kardeşler. Celina ehliyetini yeni aldı ve -bu “suç mahalli”nin sonuna kadar onu tek gördüğümüz titreyen videolarına bakılırsa- genç Billie Eilish’e çok benziyor. Kaçıyorsun. Gerçek şu ki, Borowski’nin banyosunda ölü bulunan korku evi ve kaza geçiren bisikletçi ile ilgisi var.
ayrıca oku
Kiel “suç mahalli” böyle olur
Ölen kadın Celina’nın büyükannesidir, bisikletçi Celina’nın büyük öfkesinin kurbanıdır, boyutu ve tetikleyicisi bu hikayenin kalbidir. Dışarısı dar ve acımasız bir dünya. Sistem korsanı Celina, onu taciz eden üvey baba ve Borowski’yi kliniğe bırakan ve aynı zamanda Celina ile uğursuz bir ortak noktası olan komşu tarafından bunalmış olan anne hâlâ oradadır. Elverişli bir şekilde, hastanede bir çeşit kapıcı.
Klinik araştırma merkezi haline gelir. Borowski, Celina’yı dinler, güvenini kazanmaya, onunla mantık yürütmeye çalışır. Telefonla danışmanlık ve flört gerçekleşir. Borowski, hastanenin bodrum katında (bu vakanın en büyük gizemlerinden biri nasıl bağlantılı olduğu) ve hastanenin çiçekçi dükkanının çalılıklarında telefonda.
Borowski (Axel Milberg) ve klinik meleği (Sophie von Kessel)
Kaynak: NDR/ARD/Thorsten Jander
Celina ile trajik, komik, çaresiz diyaloglar etrafında, bu sırada kız, Borowski’nin kendini beğenmiş yönteminin yukarıda bahsedilen, o fark etmeden kademeli olarak maskesini düşürme sürecinin bir parçası haline gelir, Eva ve Volker A. Zahn, senaryo rutinleri, dramatik ve örülmüş çok ince yan ve yan parsellerin ince çalılıkları.
Örneğin, klinik şapelinde yürek burkan ve biraz da küfür içeren bir sahnenin olduğu ve sadece Borowski’nin solmuş kendi kendine özümsemesindeki hipokampusu olan melek, onun yüzünden Borowski’den daha fazla zarar görmediğini fark etmez. merdivenlerden alkole bağlı düşme.
ayrıca oku
Telefondaki dahi Borowski’nin yapamadığı ve yapmak istemediği tüm dürüst soruşturma işlerini yapan Şahin’in, aslında kendi kibrinde kendini küçük görmesidir. Şahin’e hâlâ bazen o kadar kibirli davranan, insanın içinden ona tokat atmak geliyor ama sonunda, Şahin’in kendisine davranan bir gence kiralık hattan çok yarı yarıya mutlu sona katkıda bulunduğunu kabul etmek zorunda kaldığı kişi, eski el, güzel bir havuç yoldan çıktıktan sonra özel bir şey gibi.
Ve sonuç olarak: Borowski yeniden sağlıklı ve kendini tanıma yoluyla enkarnasyonuna büyük bir adım daha yaklaştı. Borowski’nin köşeli kırmızı arabası bozuldu. Ve güzel, eğri büğrü, garip, garip bir şekilde hafif bir akşamla daha zenginiz.