Kültür “Köpek Kakası Saldırısı”
Kot ve sahne
16:58 itibariyle| Okuma süresi: 2 dakika
Baskıydı: Marco Goecke’nin bir eleştirmene saldırısı “Köpek Kakası Saldırısı” oyununa ilham kaynağı oldu
Kaynak: Bernd Weissbrod/dpa/picture Alliance
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Yaklaşık altı ay önce, bale yönetmeni Marco Goecke daksundunun dışkısını bir eleştirmenin yüzüne sürdü. Sanat ve eleştiri arasındaki ilişkiye dair tartışmaları alevlendiren bir skandal. Artık davanın sahneye çıkması gerekiyor. En önemli aktörler zaten bulundu.
Dbir başkası tiyatronun güncel olmadığını söylüyor. Çoğu zaman durum tam tersidir; insanlar güncel olayları körü körüne ve körü körüne takip ederler. Şimdiki gibi? Theaterhaus Jena, açıkladığı gibi gerçek bir hikayeye dayanan “Köpek Kakası Saldırısı”nı sahneye çıkarıyor. Altı ay kadar önce, ara sırasında Hannover Devlet Operası’nda bir eleştirmen o zamanki bale yönetmeni Marco Goecke tarafından saldırıya uğradı. Dachshund’unun dışkısını yüzüne sürdü – bir skandal.
Bunu sadece Goecke’nin ihraç edilmesi değil, aynı zamanda uzun metrajlı bölümlerde sanat ve eleştiri arasındaki ilişkiye dair hararetli bir tartışma izledi; Berlin Sanat Üniversitesi’nde “Sanat Bok Eleştirisi” başlıklı bir panel tartışması yapıldı. Goecke’nin eleştirilerden zulme uğradığını hissetme yanılsaması meslektaşları tarafından şaşırtıcı derecede iyi karşılandı. Sanat ve eleştiri arasında neler oluyordu? Tartışma artık sona erdi. Ya Goecke? Röportajlarda kendisinden açıkça şikayet ediyor: Baskı, tükenmişlik vb.
ayrıca oku
Theatrehaus Jena’nın hikayeyle ne yapacağı henüz bilinmiyor; eser, toplulukla birlikte geliştirilecek. Provalar önümüzdeki hafta başlayacak ve prömiyeri Ekim ayı sonunda yapılacak. Malzemenin sunabileceği çok şey var: güncel, kirli ve – sahnede çok popüler – bir kez daha tiyatronun kendisini düşünebilirsiniz.
Bu şekilde gerçek hikaye, Thüringen’deki bir tiyatro grubundaki olaylarla ilişkilendirilir ve sonuçta, gerçekte farklı olarak, koreograf ve eleştirmenin birbirini affetmesi beklenir. Birbirine göre? Sadece: eleştirmenin suçu neydi diye kendinize sorun!
Ve başka bir soru ortaya çıkıyor: Ne kadar kirleniyor? Kot ve sahne, o ayrı bir hikaye: “Viyana Aksiyonizmi”, Hermann Nitsch ve onun “Orji Gizem Tiyatrosu” bu açıdan çığır açıcıydı. Onun manevi mirasçısı Florentina Holzinger, dışkı oyunlarının feminist bir geri dönüşünü sağladı. Ve birkaç yıl önce ekstrem sanatçı Vegard Vinge, Berlin’deki izleyicilere dışkı fırlattı. Şu ana kadar Jena’dan duyduğumuz tek şey dans sahneleri için zaten bir koreograf ve bir daksund bulduklarıydı.
Kot ve sahne
16:58 itibariyle| Okuma süresi: 2 dakika
Baskıydı: Marco Goecke’nin bir eleştirmene saldırısı “Köpek Kakası Saldırısı” oyununa ilham kaynağı oldu
Kaynak: Bernd Weissbrod/dpa/picture Alliance
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Yaklaşık altı ay önce, bale yönetmeni Marco Goecke daksundunun dışkısını bir eleştirmenin yüzüne sürdü. Sanat ve eleştiri arasındaki ilişkiye dair tartışmaları alevlendiren bir skandal. Artık davanın sahneye çıkması gerekiyor. En önemli aktörler zaten bulundu.
Dbir başkası tiyatronun güncel olmadığını söylüyor. Çoğu zaman durum tam tersidir; insanlar güncel olayları körü körüne ve körü körüne takip ederler. Şimdiki gibi? Theaterhaus Jena, açıkladığı gibi gerçek bir hikayeye dayanan “Köpek Kakası Saldırısı”nı sahneye çıkarıyor. Altı ay kadar önce, ara sırasında Hannover Devlet Operası’nda bir eleştirmen o zamanki bale yönetmeni Marco Goecke tarafından saldırıya uğradı. Dachshund’unun dışkısını yüzüne sürdü – bir skandal.
Bunu sadece Goecke’nin ihraç edilmesi değil, aynı zamanda uzun metrajlı bölümlerde sanat ve eleştiri arasındaki ilişkiye dair hararetli bir tartışma izledi; Berlin Sanat Üniversitesi’nde “Sanat Bok Eleştirisi” başlıklı bir panel tartışması yapıldı. Goecke’nin eleştirilerden zulme uğradığını hissetme yanılsaması meslektaşları tarafından şaşırtıcı derecede iyi karşılandı. Sanat ve eleştiri arasında neler oluyordu? Tartışma artık sona erdi. Ya Goecke? Röportajlarda kendisinden açıkça şikayet ediyor: Baskı, tükenmişlik vb.
ayrıca oku
Theatrehaus Jena’nın hikayeyle ne yapacağı henüz bilinmiyor; eser, toplulukla birlikte geliştirilecek. Provalar önümüzdeki hafta başlayacak ve prömiyeri Ekim ayı sonunda yapılacak. Malzemenin sunabileceği çok şey var: güncel, kirli ve – sahnede çok popüler – bir kez daha tiyatronun kendisini düşünebilirsiniz.
Bu şekilde gerçek hikaye, Thüringen’deki bir tiyatro grubundaki olaylarla ilişkilendirilir ve sonuçta, gerçekte farklı olarak, koreograf ve eleştirmenin birbirini affetmesi beklenir. Birbirine göre? Sadece: eleştirmenin suçu neydi diye kendinize sorun!
Ve başka bir soru ortaya çıkıyor: Ne kadar kirleniyor? Kot ve sahne, o ayrı bir hikaye: “Viyana Aksiyonizmi”, Hermann Nitsch ve onun “Orji Gizem Tiyatrosu” bu açıdan çığır açıcıydı. Onun manevi mirasçısı Florentina Holzinger, dışkı oyunlarının feminist bir geri dönüşünü sağladı. Ve birkaç yıl önce ekstrem sanatçı Vegard Vinge, Berlin’deki izleyicilere dışkı fırlattı. Şu ana kadar Jena’dan duyduğumuz tek şey dans sahneleri için zaten bir koreograf ve bir daksund bulduklarıydı.