“Marzahn Mon Amour”, Berlin büyük yerleşim yoluyla bir podiatrist eşlik ediyor. Ve kimsenin görmediği küçük insanların küçük hikayeleri aracılığıyla. ARD Multi-Part, oyuncu Jördi'nin sürüşü ve insan hikayesi tarafından bir zafer.
Televizyonun neredeyse sadece cinayet ve cinayet filmlerinin ötesinde alaycı için olduğu bir zaman vardı. Ya da olmak isteyenler için. Her durumda, insanları her zaman en kötü düşünen insanlar için. Ve sonra doğrulandı. Örneğin, o adamın adamı kurt.
Ancak dehşetin olduğu yerde tasarruflar da büyüyor gibi görünüyor. Her yerde bulunan aksamaların patlamalarında hala yankı gibi, kuşkusuz, tamamen farklı bir hikayeye doğru hassas bir gelişme var. Empatik bir varlık olarak bir prensip olarak insanın varlığını devam ettirmeye izin vermeye eğilimli hikayelere izin vermek.
Danimarka distopya serisi “Aileler Yalnızca Your Sizinle Seviyor”, örneğin, bir tür anlatı iklimi etkisi araştırması. İçinde, “Dogma” MIT-Inventor Thomas Vinterberg, her birimizi tehdit edebilecek tüm keskinlikte gösteriyor, iklim değişikliğini artırmalı. Bununla birlikte, Vinterberg her birimizin hangi teselli potansiyelini gösteriyor. Her halükarda, Vinterberg'in planının da uygun olacağı ve çok bölümünün hala birkaç yıl önce olabileceği kriz zamanlarında insanlığın çöküşünden bir sefalet raporu farklı görünecekti.
Birkaç yıl önce kesinlik ile, bir sefalet, insan varlığının başka bir felaket alanına da bir gezi haline gelirdi: Marzahn'dan sonra. Berlin'in en büyük büyük yerleşiminde, ruhsuz vatandaşların istiflemesinin özü, güvencesiz varoluşun velayet kurumu, plaka ve dehşet. Her şeyin uyuşturucu ve nefreti ile kirli bir şey çıkacaktı.
Önünde boyalı ayaklar
Aktris Jördi'nin sürüşü şimdi Marzahn'da büyüyen ayakta. Beyaz bir üniforma çeker ve bir zamanlar yazar olan Kathi Grabowski olur. Böylece “Marzahn Mon Amour” un hikayesi başlar, bu da Marzahn yazarının ve dramaturge Katja Oskamp'ın gerçek bir en çok satanlar olan hikayelerine dayanır. Şimdi Kathi ayaklarını kafadan çevirir (alt ekstremitelerde çok fazla metaforun önünde “Marzahn Mon Amour” ile bağlantılı olmalısınız) ve – söz konusu beyaz üniformadan etkilendim – “Güzellik Oasis Marzahn” da.
Yaz. Bu çok sıcak. Önlerinde olduğundan çok daha fazla hayatı olan insanlar Kathis'e uzanıyor. Banyo ayakları, tırnakları keser, kesilmiş kornea. Ama mesele bu değil. Jördi'nin sevgiyle sürüşü onlarsız olabileceği ayak banyosunda değişen harika eski Doğu aktörlerine ait olan az çok kötü muamele edilmiş evlerin üst üste binmesinden birkaçı. Hikayelerinde değil – hiçbiri.
Kathi Grabowski güzellik salonunu bir tür itiraf haline getiriyor. Otururlar, asla sadece müşteri olmayan müşterileri. Ve Kathi orada oturuyor ve şaşırıyor ve dinliyor (bu arada, Jördi'nin sürüşü olarak dinlerken kimse bakmayı sevmiyor). Ve yavaş yavaş her şeyi giyiyor. Kendi önyargıları ve önündeki insanların ruhları üzerindeki kornea, kimse Kathi'nin tüylü kızı Lilly'nin babası Heiko ile başarısız ilişkisinde nasıl hissetmediğini görmüyor.
Kathi'de her şeyden kurtulun ve kendiniz ve herkese karşı keşfedin. Örneğin eski blok kaleci Schimke (Hermann Beyer). En geç iki dakika sonra tırnak makası ile işkence etmek istediğiniz büyük Hagestolity'nin kaldırılmış bir sed bonze. Bu erken olurdu. Yavaş yavaş, eskisi tüm çelişkileri ile açılır. Aslında çok küçük ama temelde sevimli bir sosis pop'dan çıkıyor.
Her zaman eski şalgam
Tiz kelebekler baumüller (harika Eva Weißenborn tarafından temsil edilen) gibi çırpınır, anneler ve kızları bulunabilir, erkekler dik yürüyüşü öğrenirler. Harika Berlin olacak. Ve bir daha asla kaçırmak istemeyeceğiniz bilgeliği alıyorsunuz – bu yalnız olmak özgürlük çünkü açık bir tuvalet kapısıyla işeyebilirsiniz. Ve Bay Schimke veya Bayan Baumüller'in yaşına geldiğinizde gurur duymanıza yardımcı olan cümleler: “Hava çok bulutlu, her zaman eski pancar.”
Sonunda tramvaydaki insanları farklı gözlerle görebilirsiniz. Hepiniz onu seviyorsunuz. Ve yine de tüm Marzahn. Çok renkli sosyo-top olan panoraması, yönetmen Clara Zoe My-Linh'i, klişelerin canlı figürlere ve hikayelere dönüştürülmesinde yeni Alman şampiyonu, küçük yan manzaralar, minyatürler, ekneye sahip insanların sahneleri, snack çubukları, dans eden, satranç oyuncuları gibi, bir mozaik gibi.
Sonundaki herkesin sevgisiyle ve burada tekrar yeni insanlığın televizyonuna gitmeliyiz-Already, Arnim ve David Hadda'nın Yahudi Frankfurt Financial Poke üzerinden Clara Zoe My-Linh'in mini dizisine gitti. Ve Oliver Bukowski'nin “Bir Otobüse Bekle” nde, Felix Kramer ve Ronald Zehrfeld ile tamamen farklı bir çok yönlü, Hang End kırk olarak, kendilerini Brandenburg'da bir yerde bir dönüm çekiçinde anlatan ve tekrar tekrar otobüs şoförü olarak sürüyor.
Baş ve yaka etrafında sohbet eden yara izleri olan insanlar hakkında kısa hikayeler. Ruhu acımasızca ve güzel bir şekilde görünen. Bu sana yaklaşıyor. Potansiyel bir alaycı olarak katlanmanız gereken şey. Ancak esnekliğin güçlendirilmesine son derece katkıda bulunur.
“Marzahn Mon Amour” ARD Medya Kütüphanesinde görülebilir.
Televizyonun neredeyse sadece cinayet ve cinayet filmlerinin ötesinde alaycı için olduğu bir zaman vardı. Ya da olmak isteyenler için. Her durumda, insanları her zaman en kötü düşünen insanlar için. Ve sonra doğrulandı. Örneğin, o adamın adamı kurt.
Ancak dehşetin olduğu yerde tasarruflar da büyüyor gibi görünüyor. Her yerde bulunan aksamaların patlamalarında hala yankı gibi, kuşkusuz, tamamen farklı bir hikayeye doğru hassas bir gelişme var. Empatik bir varlık olarak bir prensip olarak insanın varlığını devam ettirmeye izin vermeye eğilimli hikayelere izin vermek.
Danimarka distopya serisi “Aileler Yalnızca Your Sizinle Seviyor”, örneğin, bir tür anlatı iklimi etkisi araştırması. İçinde, “Dogma” MIT-Inventor Thomas Vinterberg, her birimizi tehdit edebilecek tüm keskinlikte gösteriyor, iklim değişikliğini artırmalı. Bununla birlikte, Vinterberg her birimizin hangi teselli potansiyelini gösteriyor. Her halükarda, Vinterberg'in planının da uygun olacağı ve çok bölümünün hala birkaç yıl önce olabileceği kriz zamanlarında insanlığın çöküşünden bir sefalet raporu farklı görünecekti.
Birkaç yıl önce kesinlik ile, bir sefalet, insan varlığının başka bir felaket alanına da bir gezi haline gelirdi: Marzahn'dan sonra. Berlin'in en büyük büyük yerleşiminde, ruhsuz vatandaşların istiflemesinin özü, güvencesiz varoluşun velayet kurumu, plaka ve dehşet. Her şeyin uyuşturucu ve nefreti ile kirli bir şey çıkacaktı.
Önünde boyalı ayaklar
Aktris Jördi'nin sürüşü şimdi Marzahn'da büyüyen ayakta. Beyaz bir üniforma çeker ve bir zamanlar yazar olan Kathi Grabowski olur. Böylece “Marzahn Mon Amour” un hikayesi başlar, bu da Marzahn yazarının ve dramaturge Katja Oskamp'ın gerçek bir en çok satanlar olan hikayelerine dayanır. Şimdi Kathi ayaklarını kafadan çevirir (alt ekstremitelerde çok fazla metaforun önünde “Marzahn Mon Amour” ile bağlantılı olmalısınız) ve – söz konusu beyaz üniformadan etkilendim – “Güzellik Oasis Marzahn” da.
Yaz. Bu çok sıcak. Önlerinde olduğundan çok daha fazla hayatı olan insanlar Kathis'e uzanıyor. Banyo ayakları, tırnakları keser, kesilmiş kornea. Ama mesele bu değil. Jördi'nin sevgiyle sürüşü onlarsız olabileceği ayak banyosunda değişen harika eski Doğu aktörlerine ait olan az çok kötü muamele edilmiş evlerin üst üste binmesinden birkaçı. Hikayelerinde değil – hiçbiri.
Kathi Grabowski güzellik salonunu bir tür itiraf haline getiriyor. Otururlar, asla sadece müşteri olmayan müşterileri. Ve Kathi orada oturuyor ve şaşırıyor ve dinliyor (bu arada, Jördi'nin sürüşü olarak dinlerken kimse bakmayı sevmiyor). Ve yavaş yavaş her şeyi giyiyor. Kendi önyargıları ve önündeki insanların ruhları üzerindeki kornea, kimse Kathi'nin tüylü kızı Lilly'nin babası Heiko ile başarısız ilişkisinde nasıl hissetmediğini görmüyor.
Kathi'de her şeyden kurtulun ve kendiniz ve herkese karşı keşfedin. Örneğin eski blok kaleci Schimke (Hermann Beyer). En geç iki dakika sonra tırnak makası ile işkence etmek istediğiniz büyük Hagestolity'nin kaldırılmış bir sed bonze. Bu erken olurdu. Yavaş yavaş, eskisi tüm çelişkileri ile açılır. Aslında çok küçük ama temelde sevimli bir sosis pop'dan çıkıyor.
Her zaman eski şalgam
Tiz kelebekler baumüller (harika Eva Weißenborn tarafından temsil edilen) gibi çırpınır, anneler ve kızları bulunabilir, erkekler dik yürüyüşü öğrenirler. Harika Berlin olacak. Ve bir daha asla kaçırmak istemeyeceğiniz bilgeliği alıyorsunuz – bu yalnız olmak özgürlük çünkü açık bir tuvalet kapısıyla işeyebilirsiniz. Ve Bay Schimke veya Bayan Baumüller'in yaşına geldiğinizde gurur duymanıza yardımcı olan cümleler: “Hava çok bulutlu, her zaman eski pancar.”
Sonunda tramvaydaki insanları farklı gözlerle görebilirsiniz. Hepiniz onu seviyorsunuz. Ve yine de tüm Marzahn. Çok renkli sosyo-top olan panoraması, yönetmen Clara Zoe My-Linh'i, klişelerin canlı figürlere ve hikayelere dönüştürülmesinde yeni Alman şampiyonu, küçük yan manzaralar, minyatürler, ekneye sahip insanların sahneleri, snack çubukları, dans eden, satranç oyuncuları gibi, bir mozaik gibi.
Sonundaki herkesin sevgisiyle ve burada tekrar yeni insanlığın televizyonuna gitmeliyiz-Already, Arnim ve David Hadda'nın Yahudi Frankfurt Financial Poke üzerinden Clara Zoe My-Linh'in mini dizisine gitti. Ve Oliver Bukowski'nin “Bir Otobüse Bekle” nde, Felix Kramer ve Ronald Zehrfeld ile tamamen farklı bir çok yönlü, Hang End kırk olarak, kendilerini Brandenburg'da bir yerde bir dönüm çekiçinde anlatan ve tekrar tekrar otobüs şoförü olarak sürüyor.
Baş ve yaka etrafında sohbet eden yara izleri olan insanlar hakkında kısa hikayeler. Ruhu acımasızca ve güzel bir şekilde görünen. Bu sana yaklaşıyor. Potansiyel bir alaycı olarak katlanmanız gereken şey. Ancak esnekliğin güçlendirilmesine son derece katkıda bulunur.
“Marzahn Mon Amour” ARD Medya Kütüphanesinde görülebilir.