N“Megalopolis” filmini çekmek Francis Ford Coppola'nın ömrünün yarısından azını aldı; Coppola şu anda 85 yaşında olduğundan bu bir şeyler söylüyor. 1977'de “Apocalypse Now”dan sonra, tıpkı Joseph Conrad'ın “Heart of Darkness” adlı eserini Amerika'dan uzaklaştırdığı gibi, modern Amerika'ya da aktarmak istediği, antik Roma benzeri yeni bir destan, drama fikri aklına geldi. sömürge Afrika'yı sömürge sonrası Afrika'ya Vietnam nakletmişti.
Coppola'nın “Megalopolis”i “Yeni Roma” olarak adlandırılır ve New York olarak kolaylıkla tanımlanabilir; sürekli olarak gökdelenlerle birleştirilmiş sözde Roma sütun mimarisini görürsünüz. Bir tür kapalı mekan Circus Maximus'ta araba yarışları (atlı) ve gladyatör dövüşleri (güreşçilerle) vardır, ancak her şeyden önce sonsuz zevk peşinde koşan bir üst sınıf vardır.
ayrıca oku
Laurence Fishburne'ün anlatıcı sesi, “Amerikan cumhuriyetimiz antik Roma cumhuriyetinden pek farklı değil” diyor, yönetmeni zenginlerin çöküşünü ayrıntılı olarak gösteriyor ve bir dünya imparatorluğunun ne zaman çökmesi gerektiği sorusunu soruyor: “İnsanlar artık BT.”
“Dünyanın Geleceği”
İsimlerde paralellik çok açık: Mucit olarak Adam Driver'ın adı Cesar Catilina (Catilina, Roma Cumhuriyeti'ni devirmeye çalışan bir politikacıydı), para çantası Hamilton Crassus III olarak Jon Voight. Antik Roma'nın en kötü vurguncusu Crassus'u ima ediyor ve Giancarlo Esposito'nun Franklyn Cicero'su, “devam et!” sözüne güvenen Yeni Roma'nın belediye başkanı.
Yönetmen Francis Ford Coppola
Kaynak: Picture Alliance/dpa/Lehtikuva/Emmi Korhonen
Ancak Cesar Catilina bunu hiç istemiyor. Julia (kadın başroldeki İngiliz Nathalie Emmanuel) onu görmeye gidiyor: “Dr. Catiline,” diyor. Catiline'in sekreteri “Ne hakkında?” diye soruyor. Julia, “Dünyanın geleceği hakkında” diye yanıtlıyor. “Ah, bu konuda,” diye yanıtladı sekreter ve onu içeri aldı.
Daha azı değil. Catiline, yalnızca yırtılmaz kıyafetlerin değil, aynı zamanda yıkılmaz evlerin de yapılabileceği bir malzeme icat etti. Kendisi aslında, Ayn Rand'ın Coppola'nın filmini etkileyen “Ebedi Kaynak” adlı romanının baş kahramanı gibi, aynı zamanda reform yapmak istemeyen düzen ile uzlaşmayı reddeden bir mimar. Rand, dizginsiz kapitalizmin temel azizlerinden biridir ve Cesar Catiline, Rand'ın bireyciliğin kolektivizmden üstün olduğu inancının nihai vücut bulmuş halidir; Catiline Batı uygarlığının kurtarıcısıdır ve Elon Musk onun içinde kendisini memnuniyetle tanıyacaktır.
Coppola'nın vizyonu
Ancak Coppola'nın karşıt gücü kolektivizm değil, Batı dünyasının rahat koşulları değiştirme konusundaki kolektif isteksizliğidir. “Megalopolis”in sonu, Coppola'nın bir sonraki büyük modeli Fritz Lang'in “Metropolis”inde olduğu gibi, işçilerin el ele verdiği tarihsel bir uzlaşmadan ibarettir. Cennet Bahçesi burada, Yeni Roma silüetinin önünde yaratılmıştır.
Bu, yarım yamalak düşüncelerin bolluğunda boğulma tehlikesi yaratan fikirlerle dolup taşan bir filmin damıtılmasından başka bir şey değil. “Megalopolis” projesi başından beri mega hırslarla doluydu. Coppola'nın vizyonu, yakın bir arkadaşının tarif ettiği gibi, Amerika Birleşik Devletleri'nin coğrafi merkezinde bir yerde arka arkaya dört gece sahnelenecek ve Wagnercilerin her yönden akın edeceği dört bölümlük devasa bir film operasıydı. Bayreuth'a.
ayrıca oku
“Furiosa – Bir Mad Max Destanı”
1983'te Coppola 400 sayfalık bir senaryo yazdı (“normal bir film”de 120 sayfa vardır) ve 1990'da Roman Cinecittà stüdyolarında çekimler yakın görünüyordu, ancak Coppola “One from the Heart”ın başarısızlığından sonra ertelendiği için ertelendi. ve “Tucker” borçlarını ödemek için “Dracula” ve “The Rainmaker” gibi reklam filmlerinden para kazanmak zorunda kaldı.
Cannes şaşkına döndü
2001 yılında senaryonun masa okumaları Brooklyn'de Russell Crowe, Robert De Niro, Leonardo DiCaprio, Paul Newman, Al Pacino, Kevin Spacey ve Uma Thurman gibi önde gelen aktörlerin katılımıyla gerçekleştirildi. Bu girişim de başarısızlıkla sonuçlandı ve Coppola sonraki yirmi yıl boyunca somut hiçbir şey olmadan vücut ve mide projesinden tekrar tekrar bahsetti.
Hollywood uzun zamandan beri “Megalopolis”i asla gerçekleşmeyecek bir hayalet film olarak görmezden gelmeye başlamıştı. Çekimler 1 Kasım 2022'de başladığında inançsızlık daha da büyüktü; Coppola, 100 milyon dolarlık bütçeyi artırmak için Kaliforniya şarap imparatorluğunun bir kısmını satmıştı; Çekimler “Apocalypse Now”a benzer şekilde skandallarla çevriliydi. Ancak zamanlar farklı: İngiliz Guardian'da, diğerlerinin yanı sıra, Coppola'nın aktrislerle olan ilişkilerinde de iddialar ortaya atıldı.
Ve şimdi Cannes'da, Coppola'nın hikâyesinin pek çok asi bölümünü ehlileştirmeyi başarmış olmasındaki şaşkınlık daha da büyük. Daha doğrusu: bir dereceye kadar.
Coppola'nın “Megalopolis”i “Yeni Roma” olarak adlandırılır ve New York olarak kolaylıkla tanımlanabilir; sürekli olarak gökdelenlerle birleştirilmiş sözde Roma sütun mimarisini görürsünüz. Bir tür kapalı mekan Circus Maximus'ta araba yarışları (atlı) ve gladyatör dövüşleri (güreşçilerle) vardır, ancak her şeyden önce sonsuz zevk peşinde koşan bir üst sınıf vardır.
ayrıca oku
Laurence Fishburne'ün anlatıcı sesi, “Amerikan cumhuriyetimiz antik Roma cumhuriyetinden pek farklı değil” diyor, yönetmeni zenginlerin çöküşünü ayrıntılı olarak gösteriyor ve bir dünya imparatorluğunun ne zaman çökmesi gerektiği sorusunu soruyor: “İnsanlar artık BT.”
“Dünyanın Geleceği”
İsimlerde paralellik çok açık: Mucit olarak Adam Driver'ın adı Cesar Catilina (Catilina, Roma Cumhuriyeti'ni devirmeye çalışan bir politikacıydı), para çantası Hamilton Crassus III olarak Jon Voight. Antik Roma'nın en kötü vurguncusu Crassus'u ima ediyor ve Giancarlo Esposito'nun Franklyn Cicero'su, “devam et!” sözüne güvenen Yeni Roma'nın belediye başkanı.
Yönetmen Francis Ford Coppola
Kaynak: Picture Alliance/dpa/Lehtikuva/Emmi Korhonen
Ancak Cesar Catilina bunu hiç istemiyor. Julia (kadın başroldeki İngiliz Nathalie Emmanuel) onu görmeye gidiyor: “Dr. Catiline,” diyor. Catiline'in sekreteri “Ne hakkında?” diye soruyor. Julia, “Dünyanın geleceği hakkında” diye yanıtlıyor. “Ah, bu konuda,” diye yanıtladı sekreter ve onu içeri aldı.
Daha azı değil. Catiline, yalnızca yırtılmaz kıyafetlerin değil, aynı zamanda yıkılmaz evlerin de yapılabileceği bir malzeme icat etti. Kendisi aslında, Ayn Rand'ın Coppola'nın filmini etkileyen “Ebedi Kaynak” adlı romanının baş kahramanı gibi, aynı zamanda reform yapmak istemeyen düzen ile uzlaşmayı reddeden bir mimar. Rand, dizginsiz kapitalizmin temel azizlerinden biridir ve Cesar Catiline, Rand'ın bireyciliğin kolektivizmden üstün olduğu inancının nihai vücut bulmuş halidir; Catiline Batı uygarlığının kurtarıcısıdır ve Elon Musk onun içinde kendisini memnuniyetle tanıyacaktır.
Coppola'nın vizyonu
Ancak Coppola'nın karşıt gücü kolektivizm değil, Batı dünyasının rahat koşulları değiştirme konusundaki kolektif isteksizliğidir. “Megalopolis”in sonu, Coppola'nın bir sonraki büyük modeli Fritz Lang'in “Metropolis”inde olduğu gibi, işçilerin el ele verdiği tarihsel bir uzlaşmadan ibarettir. Cennet Bahçesi burada, Yeni Roma silüetinin önünde yaratılmıştır.
Bu, yarım yamalak düşüncelerin bolluğunda boğulma tehlikesi yaratan fikirlerle dolup taşan bir filmin damıtılmasından başka bir şey değil. “Megalopolis” projesi başından beri mega hırslarla doluydu. Coppola'nın vizyonu, yakın bir arkadaşının tarif ettiği gibi, Amerika Birleşik Devletleri'nin coğrafi merkezinde bir yerde arka arkaya dört gece sahnelenecek ve Wagnercilerin her yönden akın edeceği dört bölümlük devasa bir film operasıydı. Bayreuth'a.
ayrıca oku
“Furiosa – Bir Mad Max Destanı”
1983'te Coppola 400 sayfalık bir senaryo yazdı (“normal bir film”de 120 sayfa vardır) ve 1990'da Roman Cinecittà stüdyolarında çekimler yakın görünüyordu, ancak Coppola “One from the Heart”ın başarısızlığından sonra ertelendiği için ertelendi. ve “Tucker” borçlarını ödemek için “Dracula” ve “The Rainmaker” gibi reklam filmlerinden para kazanmak zorunda kaldı.
Cannes şaşkına döndü
2001 yılında senaryonun masa okumaları Brooklyn'de Russell Crowe, Robert De Niro, Leonardo DiCaprio, Paul Newman, Al Pacino, Kevin Spacey ve Uma Thurman gibi önde gelen aktörlerin katılımıyla gerçekleştirildi. Bu girişim de başarısızlıkla sonuçlandı ve Coppola sonraki yirmi yıl boyunca somut hiçbir şey olmadan vücut ve mide projesinden tekrar tekrar bahsetti.
Hollywood uzun zamandan beri “Megalopolis”i asla gerçekleşmeyecek bir hayalet film olarak görmezden gelmeye başlamıştı. Çekimler 1 Kasım 2022'de başladığında inançsızlık daha da büyüktü; Coppola, 100 milyon dolarlık bütçeyi artırmak için Kaliforniya şarap imparatorluğunun bir kısmını satmıştı; Çekimler “Apocalypse Now”a benzer şekilde skandallarla çevriliydi. Ancak zamanlar farklı: İngiliz Guardian'da, diğerlerinin yanı sıra, Coppola'nın aktrislerle olan ilişkilerinde de iddialar ortaya atıldı.
Ve şimdi Cannes'da, Coppola'nın hikâyesinin pek çok asi bölümünü ehlileştirmeyi başarmış olmasındaki şaşkınlık daha da büyük. Daha doğrusu: bir dereceye kadar.