Zengin hiciv “parazit” ile yönetmen Bong Joon-ho, yeni bilim kurgu hiciv “Mickey 17” ile Oscar'ları temizledi. Filmin en önemli özelliği çifte bir Robert Pattinson. Gerisi oldukça yarım şey.
D Ölüm aynı zamanda kayıp ve kurtuluş olabilir. Kendi varlığınız geri dönüşü olmayan bir şekilde sona erer – normalde üzücü bir görüş. Ancak hangi kartların size dünyamızda sosyal eşitsizlik ile karakterize edilen ayrıcalık piyangosunu verdiğine bağlı olarak, en azından biri dünyevi varoluşun acısının nihayet ölümle bittiğini bilir. “Parazit” yönetmeni Bong Joon-ho'nun yeni filminin kahramanı için, Ölüm, tekrar tekrar ölmeksizin tekrarlayan bir çile, tekrar tekrar ve tekrar tekrar vücudu tekrar vahşice ölmek için “basılıyor”.
2020'de ye-zengin hiciv “paraziti” için dört Oscar kazanan Koreli film yapımcısı, yeni bilim kurgu filmi “Mickey 17” deki tüm sınıfla savaşan kayıtları, insanlığın yerleştirici bir direnişte sömürülmesini göstermek için: Mickey Barnes, kronik bir şanssız olan Mickey Barnes, dünyadaki borçlardan kaynaklanıyor. Uzak bir gezegenin “harcanabilir” (Almanca: daha gereksiz) olarak yerleşmesi için bir uzay gemisinde işe almak zorunda kaldı-ve bir tür insan kaza testi kuklası haline gelir. Filmin sadece gösterdiği değil, aynı zamanda açıkça gösterdiği bir karşılaştırma.
Araştırma amacıyla, Mickey kozmik radyasyon ile keçeleşir, ölümcül virüslerde yok olur veya deneysel ilaçları deneyin. Düzenli ölümü kimseyi rahatsız etmez, çünkü yeni bir teknoloji bunu tekrar yaratmanıza izin verir. Yenilenmiş bir Mickey her zaman manyetik rezonans görüntülemeye benzeyen bir insan yazıcıdan gelir.
Sadece x Kez ölüyorsun
Bong'un “Snowpiercer”, “Okja” veya “Ev Sahibi” filmlerini de şekillendiren mizah ısırığı, belirsiz ayrıntılarda kanıtlıyor. Yeni Mickey, 90'lı bir yazıcı gibi seslerle cihazlardan gerizekalı. Bazen, uzay gemisindeki bilim adamları, yazıcının önüne bir kanepeyi itmeyi unutmayı unuturlar, böylece çıplak klon yeni doğmuş bir zürafa bebek gibi yere plope yaparlar.
Robert Pattinson tarafından oynanan Mickey hayatını bir kez değil, aynı zamanda birkaç kez satıyor – ölüm işgücünün sömürüsünü sona erdirmiyor, aynı zamanda ayrılmaz bir parçası. Bunun için kaderini açık bir şekilde kabul ediyor. Vücudunuzu bir yakıt fırına atmak ve hala hayatta olduğunu fark etmek istediğinizde, Mickey şöyle diyor: “Her şey yolunda” – ve cenaze kesesinde atılabilir. Sadece bir adaletsizlik geliştirmeyen bilim adamları değil, aynı zamanda Mickey'nin kendisi de kurbanı olan istismar hakkında bir farkındalık geliştirmez. Onun pasifliği rahatsız edici.
Bong Joon-Ho'nun buraya gelmesi biraz düz bir kapitalizm eleştirisi olabilir, ancak yine de felsefi olarak ilginç. Çalışan bir tıkaç, örneğin, uzay gemisi engebeli sorusudur, Mickey'nin ilk başta başa çıkmayı tercih ettiği bir soru.
Pattinson 17, Pattinson 18
Biri, “harcanabilir” modelin etik sonuçlarıyla başa çıkmak için bırakabilirdi, ancak eylemi ilerletmek için Bong sonunda Mickey 17'nin öldüğüne inanan ikinci bir Mickey (18 numara) görünecek. Ölümcül, bir arkadaşım onu bir buz gezegeninde bıraktıktan sonra soğuk ölüme verildiğine inanıldığında, kimlik, benzersizlik ve benzeri klasik “klonlarla filmler” sorusu.
Senaryo bilinen ve bilim kurguda sayılmış gibi görünüyor, ancak Bong mizahının vahşi koşmasına ve yeni perspektifler bulmasına izin veriyor. Örneğin, Mickey'nin kız arkadaşı şaşırtıcı derecede rahat bir şekilde alıyor ve hemen her ikisiyle de bir ménage à trois istiyor. Bir rakip, mickeylerin ayrıldığını gösteriyor. Ve Pattinson, farklı lehçeler, yüz ifadeleri ve kişilikleri ile “katlar” (yani basılı “harcanabilirler”) oynar – çift rolü filmin bir vurgularıdır.
Uzay gemisinin geri kalanı, 17 numaranın eşzamanlı varlığının ve 18 sayısının attığı etik ikilem konusunda daha az heveslidir. Bir yasa, “katlar” ın silinmesi gerektiğini öngörüyor – her iki mickeyler de yeniden doğmadan ölümle tehdit ediyor. Umut verici bir fikir, ancak maalesef yönetmen tarafından önceki filmlerin parlaklığı için erişilemez.
Uzaylılardan Öğrenme
Bong Joon-ho, sosyal eleştirilerini oldukça açık bir şekilde heceleyen yıllardır yönetmen olarak biliniyor. Zavallı temizlikçi ve “parazit” deki zengin vatandaşların ailesi, kıyamet sonrası “karpercin” içindeki yarı kontrollü yolcuların ön vagondaki çökmekte olan gezginlere karşı uzanması: Bongs sahneleme, Bert Brecht'in parçalarını sol ABD siyasetçisi bernie kumu tarafından bir kampanya konuşmasından daha az hatırlatıyor. Bununla birlikte, “Mickey 17” de, karakterler onlarla pek özdeşleşebileceğiniz şekilde abartılıyor – bu yüzden film gerçekten atlamak istemiyor.
Örneğin, kötü adam (iklim değişikliği hicivine benzer şekilde “Don't Arama”). Takipçileri doğal olarak kırmızı beyzbol kapakları giyen Mark Ruffalo tarafından canlandırılan bilinçli kültürel rehber Kenneth Marshall, uzay gemisini despotik ve kendi merkezli yönetiyor. Bu arada, Marshall filmde iki seçimi kaybetti. Görünüşe göre, film yapımcıları Demokratik aday Kamala Harris tarafından bir seçim zaferi üretimi sırasında ABD'deki cumhurbaşkanlığı seçimlerinden çıktılar. Bu bağlamda, “Mickey 17” aynı zamanda sol -liberal benlik güvenliğinde istemsiz bir hicivdir.
Marshall ve takipçilerinin kolonileşmek istedikleri gezegende, korkutucu görünümlü uzaylı hayvanlar yaşıyor, bu da akranları o kadar önemlidir ki, tüm türler insanlar tarafından kaçırılan tek bir uzaylı bebeği kurtarmak için patlar. Kimse onlar için gereksiz değil. Biraz çok şiddetli büyükelçilik olan vahşi hayvanlar, hümanist değerleri insanların kendilerinden daha fazla somutlaştırır.
“Mickey 17” ü sevmeniz, bu sanatsal sosyal eleştiriyi çekici bulup bulmadığınızın – ya da filmin sonunu kurtuluş olarak hissettiğinize bağlıdır, çünkü tekrar tekrar geçmeniz gerekmediği için mutlu olursunuz.
D Ölüm aynı zamanda kayıp ve kurtuluş olabilir. Kendi varlığınız geri dönüşü olmayan bir şekilde sona erer – normalde üzücü bir görüş. Ancak hangi kartların size dünyamızda sosyal eşitsizlik ile karakterize edilen ayrıcalık piyangosunu verdiğine bağlı olarak, en azından biri dünyevi varoluşun acısının nihayet ölümle bittiğini bilir. “Parazit” yönetmeni Bong Joon-ho'nun yeni filminin kahramanı için, Ölüm, tekrar tekrar ölmeksizin tekrarlayan bir çile, tekrar tekrar ve tekrar tekrar vücudu tekrar vahşice ölmek için “basılıyor”.
2020'de ye-zengin hiciv “paraziti” için dört Oscar kazanan Koreli film yapımcısı, yeni bilim kurgu filmi “Mickey 17” deki tüm sınıfla savaşan kayıtları, insanlığın yerleştirici bir direnişte sömürülmesini göstermek için: Mickey Barnes, kronik bir şanssız olan Mickey Barnes, dünyadaki borçlardan kaynaklanıyor. Uzak bir gezegenin “harcanabilir” (Almanca: daha gereksiz) olarak yerleşmesi için bir uzay gemisinde işe almak zorunda kaldı-ve bir tür insan kaza testi kuklası haline gelir. Filmin sadece gösterdiği değil, aynı zamanda açıkça gösterdiği bir karşılaştırma.
Araştırma amacıyla, Mickey kozmik radyasyon ile keçeleşir, ölümcül virüslerde yok olur veya deneysel ilaçları deneyin. Düzenli ölümü kimseyi rahatsız etmez, çünkü yeni bir teknoloji bunu tekrar yaratmanıza izin verir. Yenilenmiş bir Mickey her zaman manyetik rezonans görüntülemeye benzeyen bir insan yazıcıdan gelir.
Sadece x Kez ölüyorsun
Bong'un “Snowpiercer”, “Okja” veya “Ev Sahibi” filmlerini de şekillendiren mizah ısırığı, belirsiz ayrıntılarda kanıtlıyor. Yeni Mickey, 90'lı bir yazıcı gibi seslerle cihazlardan gerizekalı. Bazen, uzay gemisindeki bilim adamları, yazıcının önüne bir kanepeyi itmeyi unutmayı unuturlar, böylece çıplak klon yeni doğmuş bir zürafa bebek gibi yere plope yaparlar.
Robert Pattinson tarafından oynanan Mickey hayatını bir kez değil, aynı zamanda birkaç kez satıyor – ölüm işgücünün sömürüsünü sona erdirmiyor, aynı zamanda ayrılmaz bir parçası. Bunun için kaderini açık bir şekilde kabul ediyor. Vücudunuzu bir yakıt fırına atmak ve hala hayatta olduğunu fark etmek istediğinizde, Mickey şöyle diyor: “Her şey yolunda” – ve cenaze kesesinde atılabilir. Sadece bir adaletsizlik geliştirmeyen bilim adamları değil, aynı zamanda Mickey'nin kendisi de kurbanı olan istismar hakkında bir farkındalık geliştirmez. Onun pasifliği rahatsız edici.
Bong Joon-Ho'nun buraya gelmesi biraz düz bir kapitalizm eleştirisi olabilir, ancak yine de felsefi olarak ilginç. Çalışan bir tıkaç, örneğin, uzay gemisi engebeli sorusudur, Mickey'nin ilk başta başa çıkmayı tercih ettiği bir soru.
Pattinson 17, Pattinson 18
Biri, “harcanabilir” modelin etik sonuçlarıyla başa çıkmak için bırakabilirdi, ancak eylemi ilerletmek için Bong sonunda Mickey 17'nin öldüğüne inanan ikinci bir Mickey (18 numara) görünecek. Ölümcül, bir arkadaşım onu bir buz gezegeninde bıraktıktan sonra soğuk ölüme verildiğine inanıldığında, kimlik, benzersizlik ve benzeri klasik “klonlarla filmler” sorusu.
Senaryo bilinen ve bilim kurguda sayılmış gibi görünüyor, ancak Bong mizahının vahşi koşmasına ve yeni perspektifler bulmasına izin veriyor. Örneğin, Mickey'nin kız arkadaşı şaşırtıcı derecede rahat bir şekilde alıyor ve hemen her ikisiyle de bir ménage à trois istiyor. Bir rakip, mickeylerin ayrıldığını gösteriyor. Ve Pattinson, farklı lehçeler, yüz ifadeleri ve kişilikleri ile “katlar” (yani basılı “harcanabilirler”) oynar – çift rolü filmin bir vurgularıdır.
Uzay gemisinin geri kalanı, 17 numaranın eşzamanlı varlığının ve 18 sayısının attığı etik ikilem konusunda daha az heveslidir. Bir yasa, “katlar” ın silinmesi gerektiğini öngörüyor – her iki mickeyler de yeniden doğmadan ölümle tehdit ediyor. Umut verici bir fikir, ancak maalesef yönetmen tarafından önceki filmlerin parlaklığı için erişilemez.
Uzaylılardan Öğrenme
Bong Joon-ho, sosyal eleştirilerini oldukça açık bir şekilde heceleyen yıllardır yönetmen olarak biliniyor. Zavallı temizlikçi ve “parazit” deki zengin vatandaşların ailesi, kıyamet sonrası “karpercin” içindeki yarı kontrollü yolcuların ön vagondaki çökmekte olan gezginlere karşı uzanması: Bongs sahneleme, Bert Brecht'in parçalarını sol ABD siyasetçisi bernie kumu tarafından bir kampanya konuşmasından daha az hatırlatıyor. Bununla birlikte, “Mickey 17” de, karakterler onlarla pek özdeşleşebileceğiniz şekilde abartılıyor – bu yüzden film gerçekten atlamak istemiyor.
Örneğin, kötü adam (iklim değişikliği hicivine benzer şekilde “Don't Arama”). Takipçileri doğal olarak kırmızı beyzbol kapakları giyen Mark Ruffalo tarafından canlandırılan bilinçli kültürel rehber Kenneth Marshall, uzay gemisini despotik ve kendi merkezli yönetiyor. Bu arada, Marshall filmde iki seçimi kaybetti. Görünüşe göre, film yapımcıları Demokratik aday Kamala Harris tarafından bir seçim zaferi üretimi sırasında ABD'deki cumhurbaşkanlığı seçimlerinden çıktılar. Bu bağlamda, “Mickey 17” aynı zamanda sol -liberal benlik güvenliğinde istemsiz bir hicivdir.
Marshall ve takipçilerinin kolonileşmek istedikleri gezegende, korkutucu görünümlü uzaylı hayvanlar yaşıyor, bu da akranları o kadar önemlidir ki, tüm türler insanlar tarafından kaçırılan tek bir uzaylı bebeği kurtarmak için patlar. Kimse onlar için gereksiz değil. Biraz çok şiddetli büyükelçilik olan vahşi hayvanlar, hümanist değerleri insanların kendilerinden daha fazla somutlaştırır.
“Mickey 17” ü sevmeniz, bu sanatsal sosyal eleştiriyi çekici bulup bulmadığınızın – ya da filmin sonunu kurtuluş olarak hissettiğinize bağlıdır, çünkü tekrar tekrar geçmeniz gerekmediği için mutlu olursunuz.