eKaranlık ve soğuk olduğu kadar aydınlık ve sıcak, zor olduğu kadar şefkatli de olan bu filmde ne olursa olsun içinden çıkamayacağınız bir koral var bu “Polis Çağrısı”nda. Johann Sebastian Bach bunu org kitapçığı için yazdı.
Yıldızsız gecede Halle'nin üzerinde sendeleyerek yürüdüğü “Şişman Adam Seviyor”da Igor Levit, sekiz yaşındaki Inka'nın bir uçurumun kenarında terk edilmiş ve istismara uğramış halde bulunmasının ardından ortalarda bir yerde onu piyanoda çalıyor. prefabrik toplu konut. Ve müfettişler – dindar alkolik Henry Koitzsch rolünde Peter Kurth ve dindar Christian Michi Lehmann rolünde Peter Schneider – esasen sonsuz empatilerinin sınırına itiliyorlar.
ayrıca oku
“Sana sesleniyorum, Rab İsa Mesih” sloganıdır. Metinde – kimin yazdığını veya melodiyi kimin yazdığını bilmiyoruz – bir kişi İsa'dan yardım istiyor. Güç için, umut için, düşmanların affedilmesi için, alay konusu olmaya devam etmemesi için.
Şimdi birileri, bir Pazar akşamı polisiye gerilim filmi bağlamında inanç, sevgi, umut, Hıristiyan değerleri ve metaforlardan neden bu kadar çok bahsedildiğini merak ediyorsa – “Şişman Adam Seviyor”, diğer şeylerin yanı sıra, bir Haç Yolu. Aslında birkaç tane.
Yazar Clemens Meyer ve yönetmen Thomas Stuber – Alman sinemasının sinemasal-edebi rüya ekibi gibi, sözde Doğu'nun ruhunu aydınlatan departman – yazdılar. “Şişman Adam Seviyor”un kökeni Meyer'in “Gece, Işıklar” adlı öykü cildinden bir hikayeydi.
Sevimli oyuncakların mezarlığında: Sascha Nathan öğretmen Kerin'dir
Kaynak: MDR/filmpool kurgusu/Felix Abrah
Ayrıca pedagojik anlayışı yanlış anlaşılma noktasına gelen kapsamlı bir öğretmen de vardı. Kim alay konusu olur? Kimin yardıma ihtiyacı var? Ve umut ve sevgi. Cinayet yoktu.
Öğretmenin adı Krein. Terleyen bir adam, sürekli acil doktoru aramak istiyorsunuz, tansiyonu yüzünü o kadar kızartıyor (Sascha Nathan Krein, o çaresiz). Mafyanın saldırganlığını nereye yönlendireceğini bilmediği ve sonunda Krein'e saldıracağı bir ruh silosında yaşıyor. Krein'in evi doldurulmuş hayvanlarla dolu. Ama kimse bunu bilmiyor.
İnka'ya ders verdi. O da onunla dondurma yemeye çıktı. Kimse kızın umurunda değildi. Patoloji, Inka'nın öldüğü kişinin zor bir insan olduğunu söylüyor. Dindar sarhoş Koitzsch, dindar baba Lehmann'ın kendisi gibi araştırmacı bir zombiye dönüşmemesi için tüm soruşturmayı üstlenmek ister.
Halkın Polis Günü
Koitzsch ve Lehmann birbirlerine destek oluyorlar, kendilerini koruyorlar, bu hikayeden bir şekilde kurtulmaları gerekiyor. Bu yavaş, doygunluğu azaltılmış film yalnızlık hakkındadır. Sadece sıcaklığı ve aşırı ısınmayı bilen bir ülkede insanlığın kaybı, masumiyet ve masumiyet karinesi hakkında. Halkın Polis Günü'nde (1 Temmuz), Doğu Almanya'nın kriminoloji tarihinden (kesinlikle söylemek gerekirse, yeni sosyalist kişinin komşusunun kurdu olmasına asla izin verilmediği için bu durumun hiç var olmaması gerekirdi) önemli bir ipucunu öğreniyorlar.
Clemens Meyer birkaç gün önce bir röportaj verdi. Bir noktada kırgın yazarın ruhu ondan çıkar. 1977 yılında Halle'de doğan Meyer, Stuber'in Baden-Württemberg Film Akademisi'ndeki mezuniyet filmi “Köpekler ve Atlara Dair”den bu yana kendisinden dört yaş küçük olan Stuber ile birlikte filmler çekiyor. Yeniden birleşme sonrası unutulmuş insanların ruhlarına ve hallerine dair renkli, empatik ve analitik aydınlatması, Franz Rogowski ve Sandra Hülser'in rol aldığı forklift komedisi “Koridorlarda” ve Martina Gedeck ve Nastassja'nın rol aldığı tren istasyonu efsanesi “Silent Trabants”ın ortaya çıkmasına neden oldu. Kinski.
ayrıca oku
“Sessiz Uydular”
Meyer, film festivali adı verilen kişisel düşünme makinesinde olmaktansa kitap fuarında olmayı tercih ettiğini itiraf etti. Bunu çok iyi anlayabilirsiniz. Stuber ile arasındaki masa örtüsünün kesilmiş olması pek olası değil. Seçkin edebi karizması nedeniyle muhtemelen ülkede en çok bahsedilen senarist ve ilham kaynağı olan Meyer (2008'de Leipzig Kitap Ödülü'nü ve ülkenin tüm sponsorluk ödüllerini aldı), artık gerçek mucit olmakla ilgilenmiyor. Sinemanın özellikle dünyada kamuoyu algısında sürekli unutulması.
Orada gördüğünüz onun karakterleri, diyalogları, hikayeleri. Birçok senaristte de durum böyledir. Bu zaten birçok senaristin (Andreas Pflüger gibi) film çalışmalarından vazgeçmesine neden oldu. Thomas Stuber'ın elinde değil. Ve eğer ikisi, Halle ya da Hiddensee'den insanlar ve sözde AfD müşterisi hakkındaki zaten marjinalleştirilmiş film anlatısından vazgeçerse, bu sonsuza kadar utanç verici olurdu. Hiç kimse bunu daha iyi, daha empatik, daha analitik bir şekilde yapamaz.
ayrıca oku
“Kruso” romanının film uyarlaması
Bu bir felaket olurdu. Belki de acilen kurulması gereken bir kamuya açık senaryo yönetmeni takas odasını aramalılar.
Bu arada, “Dicken”ın sonunda Ella Fitzgerald, Gershwin'in “Summertime” şarkısını söylüyor. Halle'nin üzerinde kurşun gibi bir gökyüzü var. Ve Henry hapishanedeki arkadaşını ziyaret eder. Ona kutsal içici Jack London'ın hoşuna gidecek bir şişe getirir ve dışarısının gerçekten içerisinden çok daha iyi olup olmadığını merak eder. “Şişman Adam Seviyor” ve Clemens Meyer’in açıklamalarından sonra zaten pek yaz havasını hissetmiyorsunuz.
Yıldızsız gecede Halle'nin üzerinde sendeleyerek yürüdüğü “Şişman Adam Seviyor”da Igor Levit, sekiz yaşındaki Inka'nın bir uçurumun kenarında terk edilmiş ve istismara uğramış halde bulunmasının ardından ortalarda bir yerde onu piyanoda çalıyor. prefabrik toplu konut. Ve müfettişler – dindar alkolik Henry Koitzsch rolünde Peter Kurth ve dindar Christian Michi Lehmann rolünde Peter Schneider – esasen sonsuz empatilerinin sınırına itiliyorlar.
ayrıca oku
“Sana sesleniyorum, Rab İsa Mesih” sloganıdır. Metinde – kimin yazdığını veya melodiyi kimin yazdığını bilmiyoruz – bir kişi İsa'dan yardım istiyor. Güç için, umut için, düşmanların affedilmesi için, alay konusu olmaya devam etmemesi için.
Şimdi birileri, bir Pazar akşamı polisiye gerilim filmi bağlamında inanç, sevgi, umut, Hıristiyan değerleri ve metaforlardan neden bu kadar çok bahsedildiğini merak ediyorsa – “Şişman Adam Seviyor”, diğer şeylerin yanı sıra, bir Haç Yolu. Aslında birkaç tane.
Yazar Clemens Meyer ve yönetmen Thomas Stuber – Alman sinemasının sinemasal-edebi rüya ekibi gibi, sözde Doğu'nun ruhunu aydınlatan departman – yazdılar. “Şişman Adam Seviyor”un kökeni Meyer'in “Gece, Işıklar” adlı öykü cildinden bir hikayeydi.
Sevimli oyuncakların mezarlığında: Sascha Nathan öğretmen Kerin'dir
Kaynak: MDR/filmpool kurgusu/Felix Abrah
Ayrıca pedagojik anlayışı yanlış anlaşılma noktasına gelen kapsamlı bir öğretmen de vardı. Kim alay konusu olur? Kimin yardıma ihtiyacı var? Ve umut ve sevgi. Cinayet yoktu.
Öğretmenin adı Krein. Terleyen bir adam, sürekli acil doktoru aramak istiyorsunuz, tansiyonu yüzünü o kadar kızartıyor (Sascha Nathan Krein, o çaresiz). Mafyanın saldırganlığını nereye yönlendireceğini bilmediği ve sonunda Krein'e saldıracağı bir ruh silosında yaşıyor. Krein'in evi doldurulmuş hayvanlarla dolu. Ama kimse bunu bilmiyor.
İnka'ya ders verdi. O da onunla dondurma yemeye çıktı. Kimse kızın umurunda değildi. Patoloji, Inka'nın öldüğü kişinin zor bir insan olduğunu söylüyor. Dindar sarhoş Koitzsch, dindar baba Lehmann'ın kendisi gibi araştırmacı bir zombiye dönüşmemesi için tüm soruşturmayı üstlenmek ister.
Halkın Polis Günü
Koitzsch ve Lehmann birbirlerine destek oluyorlar, kendilerini koruyorlar, bu hikayeden bir şekilde kurtulmaları gerekiyor. Bu yavaş, doygunluğu azaltılmış film yalnızlık hakkındadır. Sadece sıcaklığı ve aşırı ısınmayı bilen bir ülkede insanlığın kaybı, masumiyet ve masumiyet karinesi hakkında. Halkın Polis Günü'nde (1 Temmuz), Doğu Almanya'nın kriminoloji tarihinden (kesinlikle söylemek gerekirse, yeni sosyalist kişinin komşusunun kurdu olmasına asla izin verilmediği için bu durumun hiç var olmaması gerekirdi) önemli bir ipucunu öğreniyorlar.
Clemens Meyer birkaç gün önce bir röportaj verdi. Bir noktada kırgın yazarın ruhu ondan çıkar. 1977 yılında Halle'de doğan Meyer, Stuber'in Baden-Württemberg Film Akademisi'ndeki mezuniyet filmi “Köpekler ve Atlara Dair”den bu yana kendisinden dört yaş küçük olan Stuber ile birlikte filmler çekiyor. Yeniden birleşme sonrası unutulmuş insanların ruhlarına ve hallerine dair renkli, empatik ve analitik aydınlatması, Franz Rogowski ve Sandra Hülser'in rol aldığı forklift komedisi “Koridorlarda” ve Martina Gedeck ve Nastassja'nın rol aldığı tren istasyonu efsanesi “Silent Trabants”ın ortaya çıkmasına neden oldu. Kinski.
ayrıca oku
“Sessiz Uydular”
Meyer, film festivali adı verilen kişisel düşünme makinesinde olmaktansa kitap fuarında olmayı tercih ettiğini itiraf etti. Bunu çok iyi anlayabilirsiniz. Stuber ile arasındaki masa örtüsünün kesilmiş olması pek olası değil. Seçkin edebi karizması nedeniyle muhtemelen ülkede en çok bahsedilen senarist ve ilham kaynağı olan Meyer (2008'de Leipzig Kitap Ödülü'nü ve ülkenin tüm sponsorluk ödüllerini aldı), artık gerçek mucit olmakla ilgilenmiyor. Sinemanın özellikle dünyada kamuoyu algısında sürekli unutulması.
Orada gördüğünüz onun karakterleri, diyalogları, hikayeleri. Birçok senaristte de durum böyledir. Bu zaten birçok senaristin (Andreas Pflüger gibi) film çalışmalarından vazgeçmesine neden oldu. Thomas Stuber'ın elinde değil. Ve eğer ikisi, Halle ya da Hiddensee'den insanlar ve sözde AfD müşterisi hakkındaki zaten marjinalleştirilmiş film anlatısından vazgeçerse, bu sonsuza kadar utanç verici olurdu. Hiç kimse bunu daha iyi, daha empatik, daha analitik bir şekilde yapamaz.
ayrıca oku
“Kruso” romanının film uyarlaması
Bu bir felaket olurdu. Belki de acilen kurulması gereken bir kamuya açık senaryo yönetmeni takas odasını aramalılar.
Bu arada, “Dicken”ın sonunda Ella Fitzgerald, Gershwin'in “Summertime” şarkısını söylüyor. Halle'nin üzerinde kurşun gibi bir gökyüzü var. Ve Henry hapishanedeki arkadaşını ziyaret eder. Ona kutsal içici Jack London'ın hoşuna gidecek bir şişe getirir ve dışarısının gerçekten içerisinden çok daha iyi olup olmadığını merak eder. “Şişman Adam Seviyor” ve Clemens Meyer’in açıklamalarından sonra zaten pek yaz havasını hissetmiyorsunuz.