Film “Film Eleştirmeni”
Tarantino’nun son filminin konusu bu.
12:51 itibariyle| Okuma süresi: 3 dakika
Quentin Tarantino, Ocak ayında Altın Küre’de
Kaynak: Zengin Polk/NBC/Getty Images
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesi için geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
Quentin Tarantino’nun onuncu filminin ne hakkında olacağı konusunda yıllarca spekülasyonlar yapıldı: bir aksiyon filmi, bu kadar net görünüyordu. Şimdi yönetmen büyük hocası Pauline Kael’e bir anıt dikmek istiyor gibi görünüyor. Sadece: Pauline Kael kimdi?
WQuentin Tarantino’nun yazmayı bırakmadan önceki onuncu ve son filminin ne olabileceği konusunda hepimiz spekülasyon yapmadık mı: Kill Bill için üçüncü bir bölüm? Star Trek’in devamı mı? İki karakteri birleştiren bir “Django/Zorro” mu? Hepsi yanlış, tamamen yanlış. Genellikle iyi bilgilendirilen ticaret dergisi The Hollywood Reporter, Tarantino’nun onuncu filminin adının The Movie Critic olacağını ve ana karakterin bir aksiyon kahramanı değil, bir film eleştirmeni olacağını duyuruyor.
Kurgusal değil ama gelmiş geçmiş en etkili eleştirmen: “New Yorker” için çeyrek asırdır çalışan Pauline Kael. Parlayan eleştirisiyle, muhtemelen başarılı olmak için “Bonnie ve Clyde” yazdı, 1970’lerde Yeni Hollywood sinemasına dahil oldu ve her şeyden önce, Martin Scorsese ve Robert Altman’ın kariyerlerini destekledi. Kael’in düşmanları tarafından aşağılayıcı bir şekilde “Paulettes” olarak adlandırılan genç hayranlardan oluşan bir çevre topladı. Yönetmen Paul Schrader kendisini eski bir “Paulette” olarak tanımladı. Evet, eleştirmenin eleştirmenleri vardı ve çok az değil. Meslektaşı Roger Ebert, “birinci şahıs bakış açısını” film eleştirisinin odak noktası yaptığını yazdı. Abartılı sözlerle kendini şımartmayı severdi, tarafsızlıktan ve sınırsız öznellikten yoksun olmakla suçlanırdı.
Pauline Kael 1976
Kaynak: resim ittifakı / Everett Koleksiyonu
Tarantino’nun ilk filmi Reservoir Dogs’un galasından birkaç ay önce, 1991’de (Parkinson hastalığına yakalandığında) yazmayı bıraktığı için Kael’in herhangi bir Tarantino filmi hakkında eleştirisi yok. Ancak Tarantino’nun Kael ile (tek yönlü) bağlantısı çok daha eskilere dayanmaktadır. Tarantino 15 yaşındayken (1978’de) televizyonda üzerinde kalıcı bir etkisi olacak bir şey gördü: Bir televizyon sunucusu Pauline Kael’e The Body Snatchers Are Coming adlı korku filminin marşını sordu. Filmi ondan başka neredeyse hiç kimse beğenmedi (bu güne kadar pek değişmedi), ancak o “Body Eater” yeniden yapımını kararlı bir şekilde savundu.
Tarantino, “‘Bu vahşi yaşlı kadın kim’ diye düşündüm ve kütüphaneye gidip onun yazılarını buldum. Estetiğimi geliştirmede hiçbir yönetmen ondan daha etkili olmadı. Hiç film okuluna gitmedim ama o benim hayali film okulumun profesörüydü.”
Şimdi herkes bir film eleştirmeninin nasıl bir film kahramanına dönüştürüleceğini merak ediyor. Sadece henüz denenmedi. Film eleştirmenleri ekranda nadir görülen bir olgudur. Woody Allen, Do It Again Sam’den biridir (ve gerçek hayatını geride bırakıp eski filmlere girmek ister), Bob Balaban Lady in the Water’da (oldukça kibirli) bir tanesini oynar ve eğer alanı müziğe genişletiyorsanız ve tiyatro eleştirmenleri, bulunabilecek neredeyse hiçbir sevimli örnek yok: Kendisi de ünlü bir eleştirmen olan Leonard Maltin, “Gremlins 2” de kısa sürede boğuldu.
“Fil Adam” filminde John Hurt
Kaynak: resim ittifakı/arte
Şimdi de Film Eleştirmeni. Hiçbir şey doğrulanmadı, ne rol model Pauline Kael, ne bir oyuncu kadrosu, ne de çekim başlangıcı. Hikaye, 1970’lerin sonlarında Los Angeles’ta geçiyor ve bu, Pauline Kael’in taraf değiştirdiği kısa süreyi gösteriyor: 1979’da, Warren Beatty’den yapımcı olarak Paramount’a katılmak için gelen kazançlı bir teklifi kabul etti. Yönetmen James Toback, bir senaryonun her zaman sadece başlangıç malzemesi olduğunu ve çekim sırasındaki koşullara uyarlandığını anlamadığı için onunla çalışmayı reddetti. Paramount Pazarlama Direktörü Donald Simpson, neredeyse tüm projelerini yerle bir etti. Ortaya tek bir şey çıktı: David Lynch’in The Elephant Man’i. Sekiz Oscar adaylığı aldı.
Tarantino’nun son filminin konusu bu.
12:51 itibariyle| Okuma süresi: 3 dakika
Quentin Tarantino, Ocak ayında Altın Küre’de
Kaynak: Zengin Polk/NBC/Getty Images
WELT podcast’lerimizi buradan dinleyebilirsiniz.
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesi için geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
Quentin Tarantino’nun onuncu filminin ne hakkında olacağı konusunda yıllarca spekülasyonlar yapıldı: bir aksiyon filmi, bu kadar net görünüyordu. Şimdi yönetmen büyük hocası Pauline Kael’e bir anıt dikmek istiyor gibi görünüyor. Sadece: Pauline Kael kimdi?
WQuentin Tarantino’nun yazmayı bırakmadan önceki onuncu ve son filminin ne olabileceği konusunda hepimiz spekülasyon yapmadık mı: Kill Bill için üçüncü bir bölüm? Star Trek’in devamı mı? İki karakteri birleştiren bir “Django/Zorro” mu? Hepsi yanlış, tamamen yanlış. Genellikle iyi bilgilendirilen ticaret dergisi The Hollywood Reporter, Tarantino’nun onuncu filminin adının The Movie Critic olacağını ve ana karakterin bir aksiyon kahramanı değil, bir film eleştirmeni olacağını duyuruyor.
Kurgusal değil ama gelmiş geçmiş en etkili eleştirmen: “New Yorker” için çeyrek asırdır çalışan Pauline Kael. Parlayan eleştirisiyle, muhtemelen başarılı olmak için “Bonnie ve Clyde” yazdı, 1970’lerde Yeni Hollywood sinemasına dahil oldu ve her şeyden önce, Martin Scorsese ve Robert Altman’ın kariyerlerini destekledi. Kael’in düşmanları tarafından aşağılayıcı bir şekilde “Paulettes” olarak adlandırılan genç hayranlardan oluşan bir çevre topladı. Yönetmen Paul Schrader kendisini eski bir “Paulette” olarak tanımladı. Evet, eleştirmenin eleştirmenleri vardı ve çok az değil. Meslektaşı Roger Ebert, “birinci şahıs bakış açısını” film eleştirisinin odak noktası yaptığını yazdı. Abartılı sözlerle kendini şımartmayı severdi, tarafsızlıktan ve sınırsız öznellikten yoksun olmakla suçlanırdı.
Pauline Kael 1976
Kaynak: resim ittifakı / Everett Koleksiyonu
Tarantino’nun ilk filmi Reservoir Dogs’un galasından birkaç ay önce, 1991’de (Parkinson hastalığına yakalandığında) yazmayı bıraktığı için Kael’in herhangi bir Tarantino filmi hakkında eleştirisi yok. Ancak Tarantino’nun Kael ile (tek yönlü) bağlantısı çok daha eskilere dayanmaktadır. Tarantino 15 yaşındayken (1978’de) televizyonda üzerinde kalıcı bir etkisi olacak bir şey gördü: Bir televizyon sunucusu Pauline Kael’e The Body Snatchers Are Coming adlı korku filminin marşını sordu. Filmi ondan başka neredeyse hiç kimse beğenmedi (bu güne kadar pek değişmedi), ancak o “Body Eater” yeniden yapımını kararlı bir şekilde savundu.
Tarantino, “‘Bu vahşi yaşlı kadın kim’ diye düşündüm ve kütüphaneye gidip onun yazılarını buldum. Estetiğimi geliştirmede hiçbir yönetmen ondan daha etkili olmadı. Hiç film okuluna gitmedim ama o benim hayali film okulumun profesörüydü.”
Şimdi herkes bir film eleştirmeninin nasıl bir film kahramanına dönüştürüleceğini merak ediyor. Sadece henüz denenmedi. Film eleştirmenleri ekranda nadir görülen bir olgudur. Woody Allen, Do It Again Sam’den biridir (ve gerçek hayatını geride bırakıp eski filmlere girmek ister), Bob Balaban Lady in the Water’da (oldukça kibirli) bir tanesini oynar ve eğer alanı müziğe genişletiyorsanız ve tiyatro eleştirmenleri, bulunabilecek neredeyse hiçbir sevimli örnek yok: Kendisi de ünlü bir eleştirmen olan Leonard Maltin, “Gremlins 2” de kısa sürede boğuldu.
“Fil Adam” filminde John Hurt
Kaynak: resim ittifakı/arte
Şimdi de Film Eleştirmeni. Hiçbir şey doğrulanmadı, ne rol model Pauline Kael, ne bir oyuncu kadrosu, ne de çekim başlangıcı. Hikaye, 1970’lerin sonlarında Los Angeles’ta geçiyor ve bu, Pauline Kael’in taraf değiştirdiği kısa süreyi gösteriyor: 1979’da, Warren Beatty’den yapımcı olarak Paramount’a katılmak için gelen kazançlı bir teklifi kabul etti. Yönetmen James Toback, bir senaryonun her zaman sadece başlangıç malzemesi olduğunu ve çekim sırasındaki koşullara uyarlandığını anlamadığı için onunla çalışmayı reddetti. Paramount Pazarlama Direktörü Donald Simpson, neredeyse tüm projelerini yerle bir etti. Ortaya tek bir şey çıktı: David Lynch’in The Elephant Man’i. Sekiz Oscar adaylığı aldı.