DUzun zamandır beklenen ve acilen ihtiyaç duyulan film finansmanı reformu 1 Ocak 2025'te yürürlüğe girecek. Claudia Roth'un Kültür Bakanlığı'nın iddialı bir reform teklifi, baharda Alman film yapımcılarının çoğunluğu tarafından sıcak bir şekilde karşılandı. Ancak uygulamanın, yani yasama sürecinin zamanında işleyip işleyemeyeceği giderek belirsizleşiyor.
Production Alliance Association'ın sinema bölümü başkanı ve yapımcısı Janine Jackowski, yaz tatilinden önce reformun başlatılması için siyasi karar alıcılardan net bir sinyal alınması gerektiğini söylüyor. Alman film lokasyonu şu anda diğer Avrupa ülkeleriyle karşılaştırıldığında “rekabetçi değil”. Birçoğunun zaten Almanya'daki üreticilerin aldığından çok daha cazip bir vergi teşvik modeli var.
Jackowski, şu anda yapım şirketiyle aslında Almanya'da çekilmesi gereken bir film çektiğini, ancak şu anda yüzde 40'a varan vergi teşvikinin sunulduğu Macaristan, İtalya ve Fransa'da çekildiğini söylüyor. Bu tür teşviklerin ardındaki mantık, ilgili ülkelerdeki film çekimlerinin, film şirketlerinin olası tüm harcamalarından kat kat daha fazla gelir sağlamasıdır. Sonuç olarak çoğu durumda ülke ekonomisi bundan faydalanır.
ayrıca oku
Almanya için planlanan reform, üretim maliyetlerinin yüzde 30'una kadar vergi teşviki sağlıyor. Üretim ittifakının başkanı Björn Böhning, eğer planlar uygulanmazsa, yalnızca “aptal bir Alman pazarından” söz edilebileceğini söylüyor; bu da, tam tersine, fonların çok cömertçe dağıtıldığı eski bir modele atıfta bulunuyor. para”. O günler bitti.
Jackowski ve Böhning, “Stüdyolar boş” diyor. Yapılan bir anket, Alman film ve televizyon yapımcılarının yüzde 90'ının geleceğe dair karamsar olduğunu ortaya koydu. Üretimdeki yavaşlama nedeniyle pek çok aktör taahhütte bulunmuyor ve sektörde birkaç yıl önce duyurulan vasıflı işçi sıkıntısından artık söz edilmiyor. Şu ana kadar yılın en iyi Alman sineması listelerinde yalnızca iki Alman yapımı yer aldı: “Chantal in Fairytale Land” ve “A Million Minutes” – “bir uyarı işareti” diyor Böhning.
Listelerde yalnızca iki Alman filmi var
Planlanan reform üç bölümden oluşuyor. Bir tarafta yeniden yazılacak olan Film Finansmanı Kanunu (FFG) var; Eylül ayında çıkarılabilecek bir kanun tasarısı var. Ayrıca yayıncılar ve internet üzerinden yayın hizmetleri için vergi teşvik modeli ve yatırım yükümlülüğü de bulunmaktadır. Bu iki bileşen tartışmalıdır ancak anlamlı bir etki yaratabilmesi için reform yapılan FFG ile karar verilmesi gerekir. Ve henüz burada yasa taslağı yok.
Sorun ne? Vergi teşvik modeli, aslında film finansmanından sorumlu olan federal eyaletler tarafından henüz kabul edilmiş değil. Tüm uzmanlar bunun gerekliliğini kabul ediyor ancak devletlerin maliyetlerin yüzde 50'sini karşılaması gerekecek. Şu ana kadar bu yönde bir isteklilik yok gibi görünüyor. Çünkü zaten kısıtlı bütçeler var. Björn Böhning bu tür endişeleri paylaşmıyor. Toplanması gereken gerçek fonlar çok yüksek değil, maksimum vergi kayıpları (en azından şu anda) 200 ila 300 milyon euro arasında, bunun yarısı 16 federal eyalete yayılmış durumda ve “sonuçta çok fazla para değil” ” – ama Almanya'nın çıkarına.
Yatırım yükümlülüğü ise öncelikle yayıncılar ve yayıncılar tarafından eleştiriliyor. Basitçe söylemek gerekirse, video hizmeti sağlayıcıları net satışlarının yüzde 20'sine kadarını Almanca yapımlara yeniden yatırmalıdır. Yayıncılar ve yayıncılar bu düzenlemeyi piyasanın özgürlüğüne ve bağımsız kararlara bir müdahale olarak görüyor. Avrupa'da toplam 13 ülkenin böyle bir yatırım yükümlülüğü var ama farklı düzeylerde. Fransa bir Alman modeli olarak hizmet ediyor.
ayrıca oku
Böyle bir yasa, Sky Deutschland gibi şirket içi kurgusal prodüksiyonlardan tamamen vazgeçen sağlayıcılar için sorun anlamına gelebilir; diğerleri ise kotaların kendilerine dayatılmasını istemiyor. Üreticilerin, beş yıl sonra müşteriler tarafından kısmen veya tamamen kendilerine iade edilen yapımların haklarını alma hedefi de reddediliyor. Bu, Netflix ve Amazon gibi yayıncılar tarafından başka bir kamulaştırma biçimi olarak görülüyor, sonuçta ödeyecekleri para da, diğer yandan yapımcılar yazarlıklarından pay aldıklarına dikkat çekiyorlar.
Prodüksiyon ittifakı şimdi reform için bir kampanya başlatıyor; örneğin şöyle diyor: “2025'te film finansmanı reformu olmazsa sinema boş kalacak” veya: “2025'te film finansmanı reformu olmazsa ekran siyah kalacak” !” Bununla birlikte, (nispeten karmaşık) gerçek, Claudia Roth'un baş yetkilisinin geniş kapsamlı bir teklif geliştirdiği gerçeğini de içeriyor – ancak bunun federal eyaletlerle yeterince tartışılmadığı açık. Şimdi uygulamada sorun var.
Dernek lideri Böhning, FDP lideri Christian Lindner'in maliye bakanlığının (vergi indirimi modeline kesinlikle karşı çıkmadığını) artık “bu konuya derinlemesine daldığını” söylüyor. BKM aynı zamanda federal eyaletlerin yanı sıra yayıncılar ve yayıncılarla da yoğun görüşmelerde bulunuyor. Artık “kırılma zamanı” geldi.
Production Alliance Association'ın sinema bölümü başkanı ve yapımcısı Janine Jackowski, yaz tatilinden önce reformun başlatılması için siyasi karar alıcılardan net bir sinyal alınması gerektiğini söylüyor. Alman film lokasyonu şu anda diğer Avrupa ülkeleriyle karşılaştırıldığında “rekabetçi değil”. Birçoğunun zaten Almanya'daki üreticilerin aldığından çok daha cazip bir vergi teşvik modeli var.
Jackowski, şu anda yapım şirketiyle aslında Almanya'da çekilmesi gereken bir film çektiğini, ancak şu anda yüzde 40'a varan vergi teşvikinin sunulduğu Macaristan, İtalya ve Fransa'da çekildiğini söylüyor. Bu tür teşviklerin ardındaki mantık, ilgili ülkelerdeki film çekimlerinin, film şirketlerinin olası tüm harcamalarından kat kat daha fazla gelir sağlamasıdır. Sonuç olarak çoğu durumda ülke ekonomisi bundan faydalanır.
ayrıca oku
Almanya için planlanan reform, üretim maliyetlerinin yüzde 30'una kadar vergi teşviki sağlıyor. Üretim ittifakının başkanı Björn Böhning, eğer planlar uygulanmazsa, yalnızca “aptal bir Alman pazarından” söz edilebileceğini söylüyor; bu da, tam tersine, fonların çok cömertçe dağıtıldığı eski bir modele atıfta bulunuyor. para”. O günler bitti.
Jackowski ve Böhning, “Stüdyolar boş” diyor. Yapılan bir anket, Alman film ve televizyon yapımcılarının yüzde 90'ının geleceğe dair karamsar olduğunu ortaya koydu. Üretimdeki yavaşlama nedeniyle pek çok aktör taahhütte bulunmuyor ve sektörde birkaç yıl önce duyurulan vasıflı işçi sıkıntısından artık söz edilmiyor. Şu ana kadar yılın en iyi Alman sineması listelerinde yalnızca iki Alman yapımı yer aldı: “Chantal in Fairytale Land” ve “A Million Minutes” – “bir uyarı işareti” diyor Böhning.
Listelerde yalnızca iki Alman filmi var
Planlanan reform üç bölümden oluşuyor. Bir tarafta yeniden yazılacak olan Film Finansmanı Kanunu (FFG) var; Eylül ayında çıkarılabilecek bir kanun tasarısı var. Ayrıca yayıncılar ve internet üzerinden yayın hizmetleri için vergi teşvik modeli ve yatırım yükümlülüğü de bulunmaktadır. Bu iki bileşen tartışmalıdır ancak anlamlı bir etki yaratabilmesi için reform yapılan FFG ile karar verilmesi gerekir. Ve henüz burada yasa taslağı yok.
Sorun ne? Vergi teşvik modeli, aslında film finansmanından sorumlu olan federal eyaletler tarafından henüz kabul edilmiş değil. Tüm uzmanlar bunun gerekliliğini kabul ediyor ancak devletlerin maliyetlerin yüzde 50'sini karşılaması gerekecek. Şu ana kadar bu yönde bir isteklilik yok gibi görünüyor. Çünkü zaten kısıtlı bütçeler var. Björn Böhning bu tür endişeleri paylaşmıyor. Toplanması gereken gerçek fonlar çok yüksek değil, maksimum vergi kayıpları (en azından şu anda) 200 ila 300 milyon euro arasında, bunun yarısı 16 federal eyalete yayılmış durumda ve “sonuçta çok fazla para değil” ” – ama Almanya'nın çıkarına.
Yatırım yükümlülüğü ise öncelikle yayıncılar ve yayıncılar tarafından eleştiriliyor. Basitçe söylemek gerekirse, video hizmeti sağlayıcıları net satışlarının yüzde 20'sine kadarını Almanca yapımlara yeniden yatırmalıdır. Yayıncılar ve yayıncılar bu düzenlemeyi piyasanın özgürlüğüne ve bağımsız kararlara bir müdahale olarak görüyor. Avrupa'da toplam 13 ülkenin böyle bir yatırım yükümlülüğü var ama farklı düzeylerde. Fransa bir Alman modeli olarak hizmet ediyor.
ayrıca oku
Böyle bir yasa, Sky Deutschland gibi şirket içi kurgusal prodüksiyonlardan tamamen vazgeçen sağlayıcılar için sorun anlamına gelebilir; diğerleri ise kotaların kendilerine dayatılmasını istemiyor. Üreticilerin, beş yıl sonra müşteriler tarafından kısmen veya tamamen kendilerine iade edilen yapımların haklarını alma hedefi de reddediliyor. Bu, Netflix ve Amazon gibi yayıncılar tarafından başka bir kamulaştırma biçimi olarak görülüyor, sonuçta ödeyecekleri para da, diğer yandan yapımcılar yazarlıklarından pay aldıklarına dikkat çekiyorlar.
Prodüksiyon ittifakı şimdi reform için bir kampanya başlatıyor; örneğin şöyle diyor: “2025'te film finansmanı reformu olmazsa sinema boş kalacak” veya: “2025'te film finansmanı reformu olmazsa ekran siyah kalacak” !” Bununla birlikte, (nispeten karmaşık) gerçek, Claudia Roth'un baş yetkilisinin geniş kapsamlı bir teklif geliştirdiği gerçeğini de içeriyor – ancak bunun federal eyaletlerle yeterince tartışılmadığı açık. Şimdi uygulamada sorun var.
Dernek lideri Böhning, FDP lideri Christian Lindner'in maliye bakanlığının (vergi indirimi modeline kesinlikle karşı çıkmadığını) artık “bu konuya derinlemesine daldığını” söylüyor. BKM aynı zamanda federal eyaletlerin yanı sıra yayıncılar ve yayıncılarla da yoğun görüşmelerde bulunuyor. Artık “kırılma zamanı” geldi.