Madrid'deki Arco uzun zamandır genişlik kütlesi için büyük bir satış gösterisi olmuştur. Ancak sanat fuarı odaklandı ve gittikçe daha fazla uluslararası koleksiyoncu çekti. Bu aynı zamanda İspanyol başkentinin kendisinden kaynaklanmaktadır.
Madrid moda. İspanyol başkenti küresel sanat ticaretindeki statüsünü sürekli olarak artırabildi. Çağdaş sanat için Arco Ticaret Fuarı, Covid 19 pandemiden bu yana 100.000 ziyaretçi eşiğini ilk kez tekrar çizdi, ancak İspanya'nın 2024'te yüzde 3,2'lik sağlam ekonomik büyüme bağlamında tek başına görülmedi.
Sanat fuarı, Mart ayı başlarında, Maastricht Tefaf'ın önünde veya paralel olarak (bir haftadan fazla süren) ve Mexico City'deki Zona Maco'dan sonra sabit tarihi var. Arco Direktörü Maribel López, uluslararası koleksiyoncuların bu randevuyu takvimde kaydettikleri gerçeği sayesinde. 2019'dan itibaren, tersine dönmeye devam etti ve şimdi daha fazla başarıya sahip olan selefi Carlos Urroz ile tersine çevrildi.
Genel halkı gömmeden neredeyse 260 davet edilen galeri ve 140.000'den fazla ziyaretçiyle “Feria” nın eski “Volksfest” karakterinden gelen pazar ve modaya uygun emisyonlara odaklandı. 36 eyaletten 214 galeri (López'in kendi kendine uygulanan 200 katılımcının sınır değerinin hemen üzerinde) sergi salonlarında alan buldu.
“Madrid vızıltı ve hums,” dedi dünyayla yaptığı röportajda. Orta ve Güney Amerika'dan güçlü bir üst sınıf, uzun panik metropolüne yerleşti veya birçok yerleşik, aynı zamanda genç sanat alıcıları da dahil olmak üzere bir ikamet yeri aldı. Yaklaşık 350 International'ın yanı sıra – ve bu yıl yeni – Madrid'de yaşayan 130 koleksiyoncu çoğunlukla Latin Amerika'da ikamet ediyor. Bu da derhal başarıyla yapılan işlemlere yansıyan. Sergi standlarında önceki yıllardan daha fazla alımlar yapıldı, ilgili taraflar zaman zaman sırada durdu.
2022'de başlatılan “parfil” (profiller) bölümüne ek olarak, bu yılki Amazon bölgesine odaklanmanın odak noktasıydı: “Wametisé” denilson Baniwa ve María Wills tarafından küratörlüğünde “Amazofuturismus” olarak adlandırıldı. López, Arco'nun orijinal bir “ev sahibi ülke veya bir ulus devleti” sunmak için eskimiş olduğunu söyledi. “Sınırlar ayrıldığından, sulara, kulüplere ve kültür alışverişine güveniyoruz: bir önceki yıl Akdeniz veya Karayipler gibi.”
Rio Negro'nun üst kısımlarının yerli dünya görüşleri ve dünyanın yaratılışının wametisé mitinde “yaşamın büyük yılanı” gibi evrensel, manevi ve kozmolojik kavramların yerli dünya görüşleri, aynı zamanda güncel sosyal sorunlar, çevrenin ve korunması biçimlendirici konulardır. Sanatsal uygulama açısından, yerel malzemeler, tekstil, ahşap ve pigmentler buna göre bulundu. Devre panolarından inşa edilen uzay infazları gibi birçok fotoğrafçılığa ek olarak, Instituto de Visión (New York, Bogotá) galerisindeki “Anakart/Ana Dünya” serisinden Lina Mazenett ve David Quiroga tarafından görüldü.
Fuar Helga de Alvear'a veda etti
Tüm Madrid Sanat Dünyası gibi Arco'nun Doyenne'i Helga de Alvaar, bu yılki fuarın deneyimlenmesi artık mümkün değildi. Hala başucu üzerinde çalıştı, ancak açılıştan bir ay önce sanat satıcısı ve önemli koleksiyoncu 88 yaşında öldü. Standında, 1936'da Hunsrück'ta doğan De Alvear, uzun alkışlarla saygı ve tanındı. Ve galerinin sanat yönetmeni Alberto Gallardo González de Castejón'un altını çizdiği gibi “bir renk ve neşeli aksan” koy.
Man Ray'den Heimo Zoberig'e yapılan çalışmalar, son yıllarda De Alvaar tarafından satın alınmıştı ve ortak bir şey vardı: hepsi satılık değildi, ancak Extremadura'daki Cáceres'de özel olarak kurulan müzelerinin kapsamlı koleksiyonunun bir parçası olarak kalıyor.
Gallardo González görünür ve fark edilir bir şekilde üzgün olan “Helga de Alvear, fuarın omurgasına aitti ve Madrid ve tüm İspanya'nın çağdaş tarihinin bir parçasıydı.” Dedi. Bu yıl üst üste 30. katılımınız olurdu. Calle del Doctor'daki galeri 26 Nisan 2025'te sonsuza dek kapanmadan önce, Portekizli José Pedro Croft'un soyut geometrik resimleri “Duplo/Dobles” başlığı altında görülebilir.
Galeri sahibi Max Hetzler (Berlin, Paris, Londra) üst üste ikinci yıl arco'ydu. Porselen ve gümüş ve alüminyum kemerleri olan şehvetli bir ayar kutusu olan Edmund de Waal'ın göz alıcı olarak “Müzik Dolu Bir Ev, II” gösterdi, benzer çalışmalar Charim (Viyana) galerisinde Ticaret Fuarı'na dönen benzer çalışmalar görüldü. Lizbon'dan Vera Cortês bir ARCO gazisidir. Galeri sahibi “birçok satışla” fuara güçlü bir katılım “yaşamıştı. Diğer şeylerin yanı sıra, heykeltıraş Joana ESC tarafından alanın ve dünyaya dayalı değerli metal çalışmalarının dilbilgisini, titreşimlerini ve enerjilerini sundu. Cortês, ikisi “Portekiz ve İspanyol özel koleksiyonlarına girdi” dedi.
Her zamanki gibi, Rosemarie Schwarzwälder Katharina Grosse (2024, 300.000 Euro'dan “” Adsız “tarafından mevcut büyük bir tablo sundu. Viyana galeri sahibi, uzun yıllar boyunca Arco Master Guest, 1936'da Milano'da doğan Amalia del Ponte ve onun pleksiglas küboid “Tropi” (1965) gösterdi. “Kadınların sanat tarihi ve sanat pazarındaki konumunun uzun zamandır uzun bir bilgiydi”, Kara Orman'ı vurguladı ve hala maalesef Madrid'e nadiren fuarın dışında geldiğini belirtti.
Madrid, büyüyen sanat metropolü
Değişim Değişikliği: Güney Madrid'deki Usera'nın İşçi Bölgesi'nde, Küba kolektifi Los Carpinteros ve Claribel Calderius'tan sanatçılar Marco Castillo, stüdyolarını Lagerhallen'de kurdu. Tıpkı Franco'nun yat “Azor” ı satın aldığı ve onu 46 parçalı bir sanat enstalasyonuna (“Azor: Síndrome de Guernica”) ve ortağı, performans sanatçısı ve ressam kristina Lucas'ta işleyen Fernando Sánchez Castillo gibi. Aynı bina şimdi Küba'da ve Arjantin koleksiyoncusu Juan ve Patricia Vergez'in doğduğu Ella Fontanals-Cisneros'tan en önemli özel sanat koleksiyonlarından ikisine geçti.
Yıllarca, İspanyol başkenti sanatçıları cezbetti, ancak Paris'ten Alarán Bourdais gibi, burada kalmak için yeni bir yer veya Berlin'den Carlier Gebauer'ın nasıl bir şube açtığı uluslararası galeriler de çekti. “Madrid bu yıllarda çok özel bir an yaşıyor,” dedi Marco Castillo, Küba “Reparto” Reggaeton Music'teki özel stüdyosu Fiesta'da: “Herkes burada yapmak istiyor.”
Orta ve Güney Amerika'dan zenginler, uzun zamandır “küçük karacalar” olarak adlandırılan sofistike Calle Serrano hakkında Barrio Salamanca'ya çekiliyor. Bu, gayrimenkul ve sanat pazarında nakit akışı sağlar. Madrid “Yeni Miami” idi, fuarda, örneğin Pablo Pedronzo Dutra'nın (Galería de Las Misiones, Montevideo) ağzından zaten söylendi.
Şubat 2024'teki “ekonomist” Şubat 2024'te Latin Amerika'nın büyük ölçekli sermayesinin ayrıntılı bir analizini yayınlamasına rağmen, karşılaştırmalar gecikiyor ve daha da fazla olduğu gibi. Her halükarda, Madrid şehir bölgesinin muhafazakar bölgesel hükümeti, göçmen olan bu göçmen göçmen üst sınıfın büyük ölçüde barındırılmasını sağlar. Servet vergileri ve 2024'ten beri alınan “büyük varlıklar için dayanışma vergisi”, Madrid'in otonom topluluğunda tamamen iade edilmektedir. Başkanı Isabel Díaz Ayuso'ya zaten “İspanyol Trump” olarak adlandırıldı.
Gerçek Donald ve Musk and Co.'nun eşleri, Adn Galeria'da (Barcelona) Eugenio Merino (“Beyaz Yıkama”) tarafından Gastro Bulaşık Makinesi'ndeki plakalara basıldı. Medya varlığını yıllık Arco heyecanı ile hasat eden bir sanatçı için her zamanki gibi, buzdolabında gerçekçi bir Franco veya satıştan sonra yakılması gereken Felipe VI'dan yaklaşık altı metre “ninot” plastik. İspanyol kralı hala açılışa geri döndü.
Siyasi bulaşık makinesi 22.000 avro Berlin “Spree Collection” a gitti. Ancak, yüzde 21'lik KDV, İspanyol sanat pazarını artırıyor. Arco'daki galeriler ise kısa süreli bir ışıkla protesto etti. Yönetmen López'i ekledi.
Madrid moda. İspanyol başkenti küresel sanat ticaretindeki statüsünü sürekli olarak artırabildi. Çağdaş sanat için Arco Ticaret Fuarı, Covid 19 pandemiden bu yana 100.000 ziyaretçi eşiğini ilk kez tekrar çizdi, ancak İspanya'nın 2024'te yüzde 3,2'lik sağlam ekonomik büyüme bağlamında tek başına görülmedi.
Sanat fuarı, Mart ayı başlarında, Maastricht Tefaf'ın önünde veya paralel olarak (bir haftadan fazla süren) ve Mexico City'deki Zona Maco'dan sonra sabit tarihi var. Arco Direktörü Maribel López, uluslararası koleksiyoncuların bu randevuyu takvimde kaydettikleri gerçeği sayesinde. 2019'dan itibaren, tersine dönmeye devam etti ve şimdi daha fazla başarıya sahip olan selefi Carlos Urroz ile tersine çevrildi.
Genel halkı gömmeden neredeyse 260 davet edilen galeri ve 140.000'den fazla ziyaretçiyle “Feria” nın eski “Volksfest” karakterinden gelen pazar ve modaya uygun emisyonlara odaklandı. 36 eyaletten 214 galeri (López'in kendi kendine uygulanan 200 katılımcının sınır değerinin hemen üzerinde) sergi salonlarında alan buldu.
“Madrid vızıltı ve hums,” dedi dünyayla yaptığı röportajda. Orta ve Güney Amerika'dan güçlü bir üst sınıf, uzun panik metropolüne yerleşti veya birçok yerleşik, aynı zamanda genç sanat alıcıları da dahil olmak üzere bir ikamet yeri aldı. Yaklaşık 350 International'ın yanı sıra – ve bu yıl yeni – Madrid'de yaşayan 130 koleksiyoncu çoğunlukla Latin Amerika'da ikamet ediyor. Bu da derhal başarıyla yapılan işlemlere yansıyan. Sergi standlarında önceki yıllardan daha fazla alımlar yapıldı, ilgili taraflar zaman zaman sırada durdu.
2022'de başlatılan “parfil” (profiller) bölümüne ek olarak, bu yılki Amazon bölgesine odaklanmanın odak noktasıydı: “Wametisé” denilson Baniwa ve María Wills tarafından küratörlüğünde “Amazofuturismus” olarak adlandırıldı. López, Arco'nun orijinal bir “ev sahibi ülke veya bir ulus devleti” sunmak için eskimiş olduğunu söyledi. “Sınırlar ayrıldığından, sulara, kulüplere ve kültür alışverişine güveniyoruz: bir önceki yıl Akdeniz veya Karayipler gibi.”
Rio Negro'nun üst kısımlarının yerli dünya görüşleri ve dünyanın yaratılışının wametisé mitinde “yaşamın büyük yılanı” gibi evrensel, manevi ve kozmolojik kavramların yerli dünya görüşleri, aynı zamanda güncel sosyal sorunlar, çevrenin ve korunması biçimlendirici konulardır. Sanatsal uygulama açısından, yerel malzemeler, tekstil, ahşap ve pigmentler buna göre bulundu. Devre panolarından inşa edilen uzay infazları gibi birçok fotoğrafçılığa ek olarak, Instituto de Visión (New York, Bogotá) galerisindeki “Anakart/Ana Dünya” serisinden Lina Mazenett ve David Quiroga tarafından görüldü.
Fuar Helga de Alvear'a veda etti
Tüm Madrid Sanat Dünyası gibi Arco'nun Doyenne'i Helga de Alvaar, bu yılki fuarın deneyimlenmesi artık mümkün değildi. Hala başucu üzerinde çalıştı, ancak açılıştan bir ay önce sanat satıcısı ve önemli koleksiyoncu 88 yaşında öldü. Standında, 1936'da Hunsrück'ta doğan De Alvear, uzun alkışlarla saygı ve tanındı. Ve galerinin sanat yönetmeni Alberto Gallardo González de Castejón'un altını çizdiği gibi “bir renk ve neşeli aksan” koy.
Man Ray'den Heimo Zoberig'e yapılan çalışmalar, son yıllarda De Alvaar tarafından satın alınmıştı ve ortak bir şey vardı: hepsi satılık değildi, ancak Extremadura'daki Cáceres'de özel olarak kurulan müzelerinin kapsamlı koleksiyonunun bir parçası olarak kalıyor.
Gallardo González görünür ve fark edilir bir şekilde üzgün olan “Helga de Alvear, fuarın omurgasına aitti ve Madrid ve tüm İspanya'nın çağdaş tarihinin bir parçasıydı.” Dedi. Bu yıl üst üste 30. katılımınız olurdu. Calle del Doctor'daki galeri 26 Nisan 2025'te sonsuza dek kapanmadan önce, Portekizli José Pedro Croft'un soyut geometrik resimleri “Duplo/Dobles” başlığı altında görülebilir.
Galeri sahibi Max Hetzler (Berlin, Paris, Londra) üst üste ikinci yıl arco'ydu. Porselen ve gümüş ve alüminyum kemerleri olan şehvetli bir ayar kutusu olan Edmund de Waal'ın göz alıcı olarak “Müzik Dolu Bir Ev, II” gösterdi, benzer çalışmalar Charim (Viyana) galerisinde Ticaret Fuarı'na dönen benzer çalışmalar görüldü. Lizbon'dan Vera Cortês bir ARCO gazisidir. Galeri sahibi “birçok satışla” fuara güçlü bir katılım “yaşamıştı. Diğer şeylerin yanı sıra, heykeltıraş Joana ESC tarafından alanın ve dünyaya dayalı değerli metal çalışmalarının dilbilgisini, titreşimlerini ve enerjilerini sundu. Cortês, ikisi “Portekiz ve İspanyol özel koleksiyonlarına girdi” dedi.
Her zamanki gibi, Rosemarie Schwarzwälder Katharina Grosse (2024, 300.000 Euro'dan “” Adsız “tarafından mevcut büyük bir tablo sundu. Viyana galeri sahibi, uzun yıllar boyunca Arco Master Guest, 1936'da Milano'da doğan Amalia del Ponte ve onun pleksiglas küboid “Tropi” (1965) gösterdi. “Kadınların sanat tarihi ve sanat pazarındaki konumunun uzun zamandır uzun bir bilgiydi”, Kara Orman'ı vurguladı ve hala maalesef Madrid'e nadiren fuarın dışında geldiğini belirtti.
Madrid, büyüyen sanat metropolü
Değişim Değişikliği: Güney Madrid'deki Usera'nın İşçi Bölgesi'nde, Küba kolektifi Los Carpinteros ve Claribel Calderius'tan sanatçılar Marco Castillo, stüdyolarını Lagerhallen'de kurdu. Tıpkı Franco'nun yat “Azor” ı satın aldığı ve onu 46 parçalı bir sanat enstalasyonuna (“Azor: Síndrome de Guernica”) ve ortağı, performans sanatçısı ve ressam kristina Lucas'ta işleyen Fernando Sánchez Castillo gibi. Aynı bina şimdi Küba'da ve Arjantin koleksiyoncusu Juan ve Patricia Vergez'in doğduğu Ella Fontanals-Cisneros'tan en önemli özel sanat koleksiyonlarından ikisine geçti.
Yıllarca, İspanyol başkenti sanatçıları cezbetti, ancak Paris'ten Alarán Bourdais gibi, burada kalmak için yeni bir yer veya Berlin'den Carlier Gebauer'ın nasıl bir şube açtığı uluslararası galeriler de çekti. “Madrid bu yıllarda çok özel bir an yaşıyor,” dedi Marco Castillo, Küba “Reparto” Reggaeton Music'teki özel stüdyosu Fiesta'da: “Herkes burada yapmak istiyor.”
Orta ve Güney Amerika'dan zenginler, uzun zamandır “küçük karacalar” olarak adlandırılan sofistike Calle Serrano hakkında Barrio Salamanca'ya çekiliyor. Bu, gayrimenkul ve sanat pazarında nakit akışı sağlar. Madrid “Yeni Miami” idi, fuarda, örneğin Pablo Pedronzo Dutra'nın (Galería de Las Misiones, Montevideo) ağzından zaten söylendi.
Şubat 2024'teki “ekonomist” Şubat 2024'te Latin Amerika'nın büyük ölçekli sermayesinin ayrıntılı bir analizini yayınlamasına rağmen, karşılaştırmalar gecikiyor ve daha da fazla olduğu gibi. Her halükarda, Madrid şehir bölgesinin muhafazakar bölgesel hükümeti, göçmen olan bu göçmen göçmen üst sınıfın büyük ölçüde barındırılmasını sağlar. Servet vergileri ve 2024'ten beri alınan “büyük varlıklar için dayanışma vergisi”, Madrid'in otonom topluluğunda tamamen iade edilmektedir. Başkanı Isabel Díaz Ayuso'ya zaten “İspanyol Trump” olarak adlandırıldı.
Gerçek Donald ve Musk and Co.'nun eşleri, Adn Galeria'da (Barcelona) Eugenio Merino (“Beyaz Yıkama”) tarafından Gastro Bulaşık Makinesi'ndeki plakalara basıldı. Medya varlığını yıllık Arco heyecanı ile hasat eden bir sanatçı için her zamanki gibi, buzdolabında gerçekçi bir Franco veya satıştan sonra yakılması gereken Felipe VI'dan yaklaşık altı metre “ninot” plastik. İspanyol kralı hala açılışa geri döndü.
Siyasi bulaşık makinesi 22.000 avro Berlin “Spree Collection” a gitti. Ancak, yüzde 21'lik KDV, İspanyol sanat pazarını artırıyor. Arco'daki galeriler ise kısa süreli bir ışıkla protesto etti. Yönetmen López'i ekledi.