Çok cesur, çok modern: Sandra Hüller uzun zamandır sinemada ve tiyatroda öncü bir oyuncu olarak kabul edildi. Oscar'larda iki filmle olduğu için Hollywood'da da biliniyorlar. Ve şimdi?
Çok hoş olmayan bir rüya gibi bir sahne: meslektaşlarınız apartman kapısında çalıyor ve orada kıyafetsiz duruyorsunuz. “Toni Erdmann” (2016) filmine yapılan ziyaretin şaşırtıcı bir şekilde olmayacağı değil. Bir yönetim danışmanlığındaki stratejist olan Ines, iş brunch'ını iyice hazırladı, somon pirzolaları düzenledi, köpüklü şarap yontdu ve çatal yardımıyla bir tasarımcı elbisesine zorladı.
Ancak son dakikada onun için netleşiyor: Elbise mümkün değil, hemen tekrar dışarı çıkması gerekiyor. Gözyaşları ve gözyaşları, sıkışmış, yarısı orada, yarısı dışarı, rüzgarlar, paniğe kapılır. Ama şimdi kapı zili çalar. Her şeyden önce, sonra ikinci kez. Bir noktada Ines kıyafetlerden savaştı. Ve sadece açık: çıplak.
Konuklarına da her şey olmadan partiye izin verildiğini, bir takım oluşturma önlemi olduğunu açıklıyor. Bunun üzerine bazı meslektaşları aslında soyunuyor ve sahte, ama aynı zamanda bir şekilde dairede kendi cesaretlerinin öforik. Buna Goosebumps diyebilirsiniz: Nadiren sinemada fiziksel olarak hissedilen dış utanç kavramıydı. Ve neredeyse bir oyuncu deliliği, Ines oynayan Sandra Hüller kadar özlü bir şekilde getiremezdi. Çünkü görünüşünüz çok cesur ve doğrudan görünüyor – yapayın tam tersi.
Bu tarifle Hüller, son yıllarda neslinin en bilinen Alman aktrisi oldu. Fransız yargı draması “Bir Sonbahar Anatomisi” (2023) ve Auschwitz filmi “The İlçe Bölgesi” (2023) ile 2024'te Oscar'da iki makale ile temsil edildi. Çok sayıda ödül aldı ve Cannes'da kutlandı. Uzun zamandır sinemadaki ve Almanya'daki tiyatroda büyük isimlerden biri olsa da, şimdi uluslararası alanda saçma sapan tavrının farkına vardınız.
Çünkü bir Hüller el yazması gibi bir şey varsa, karakterlerini o kadar rahatsız etmeden üretir ki, sadece oyunla ilgisi olmayı unutmayı sever. Her şeyi yapmak her zaman temel gibi görünüyor. Karakterleriniz mutlaka sempati değildir; Birçoğu başkalarının onlar hakkında ne düşündüğünü umursamıyor. Bazılarında, sigortalar bir noktada patlar. Sonra bazı tren molaları. “Toni Erdmann” da sarhoş edici bir şey var çünkü Ines ile cazibe daha da derine inmek için görebilirsiniz. Şimdi önemli değil!
Yani Hüller rahatsız edici durumlar tarafından caydırılabilir gibi görünmüyor. Ya da çok fazla bakmak, kameranın önünde dezavantajlı görünmek. Oyunculuk sadece bir “endişe korkusu”, bir zamanlar bir röportajda şunları söyledi: “On metrelik tahtada durduğumda da atlıyorum. Bir daha aşağı inmiyorum, nasıl olduğunu bilmek istiyorum. ” Hüller'in “Red Line” var, yönetmen Frauke Finsterwalder, siyah komedisini “Sisi & Ich” i (2023) bir süre önce Hollywood Reporter'a açıkladı. “Figürü için mantıklısa, her şeyi yapar.” Bununla birlikte, aynı zamanda “mükemmel bir saçmalık dedektörü” var – istediğiniz bir şeyin gereksiz veya uygunsuz olması durumunda. Bu ahlakla rollerine nüfuz ediyor. Bunları, alternatif bir yaşam ortamı olan aksi takdirde temas edemeyeceği şeyleri düşünmek ve deneyimlemek için bir araç olarak kullanın.
Hüller'in kadınları için tatlı bir şey
Sonra Avusturya İmparatoriçesi Elisabeth'in saf mahkeme hanımı Sztáray'ın Irma'sıdır. Regent banyoları ve yeni bir favori arkadaş ararken acı çekiyor. Ya da “Koridorlardaki” Melodram'daki şekerleme bölümünden Marion (2018): Forkliftli bir kadın, işte aptal olmayacak şekilde sertliği ve flört etmeyi bilen bir kadın. Her neyse, Hüller'in kadınlarının kendileri hakkında tatlı bir şeyleri yok. Aksine, hayata karşı kararlı bir tutum var. Bir zamanlar, kariyerinin başında, Basel Tiyatrosu'nda Shakespeares Julia idi. İlk başta bu bölümle boğuldu çünkü ünlü sevilen hayranlar çok nazikçe ortaya çıktı, bir keresinde söyledi. Ama sonra Julia'nın istediği şeyi yapabileceğini açtı: Romeo ona ibadet etmek için senaryo tarafından kutsallaştırıldı. “Bu yüzden istediğim her şeyi yaptım. Ve hala beni sevdi ”
Hüller'in başkalarını memnun etmek için özel bir ihtiyacı olmadığı izlenimini edinebilirsiniz – ki bu elbette düşmüş için en iyi tarife sahiptir. Bir aşağılıkta vurgulanır, ancak o zaman küçük bir sirkte yer almaya da hazırdır. Geçtiğimiz yıl olduğu gibi, aniden bir dünya izleyicisini bildiği gibi, büyük ödül töreninde avangard kıyafetlerde ve gece geç saatlerde ABD'de oturuyordu. Gemideydi. Ama her zaman görüşte bir ironi vardı: bu eğlenceyi şimdi benimle alıyorum, ama sadece düşünce bulmuyorum.
Olağanüstü yeteneği erken ortaya çıkmıştı. 1978'de doğdu ve Thuringia'da kırsal bir bölgede büyüdü, tiyatroya öğrenci olarak başladı, daha sonra Berlin'deki Schauspiel Üniversitesi'nde Ernst Busch okudu. Sonra Jena, Leipzig, Basel ve Münih'te aşamalardaydı, Goethe'nin Gretchen, Kleist'in Käthchen ve Grillparzers Medea'yı oynadı ve en iyi genç aktris ödüllendirildi.
“Requiem” (2006) 'dan beri sinema izleyicisi için bir terim olmuştur: İçinde, kendisinin şeytana takıntılı olduğunu düşünen genç bir epileptikti. Hans-Christian Schmid'in draması 1970'lerin başında Swabian'a yol açtı. Hüller tarafından canlandırılan Michaela, Bigotte'nin ebeveynlerinin evini Tübingen'de okumak için bırakıyor – “olayına”, aradığınız nöbetlere rağmen. Bir an için daha özgür bir yaşam olasılığı ortaya çıkıyor. Hüller, Michaela gibi Michaela veya yanılsama olarak seslendiğinde Deep Mor ile dans ettiğinde, sadece kaybını tanımakla kalmaz. Ama aynı zamanda sadece bir atış ücretsiz olduğunu bilen bir kadının radikalliği. Temsilcisi için Alman Film Ödülü'nü ve Berlinale'nin gümüş ayısını aldı. Daha sonra, Arte'nin Mart ayında gösterdiği “Sandra Hüller's Secret” belgeselinde rolü ortadan kaldırması zor olduğunu söylüyor. O zaman bunu kontrol altında tutmamıştı.
Bu arada, Leipzig'de yaşayan Hüller 40'tan fazla film çekti. Repertuarında Arthouse ve Kamauk komedisi “Fack Ju Göthe 3” yer alıyor. Arkasında bir ana plan var mı? Aksine, kendini çevrelemek istediği insanlar ve konular tarafından liderlik etmesine izin veriyor gibi görünüyor. Bu, tiyatrodaki büyük yapımları, örneğin Hamlet ve Penthesilea oynadığı Bochum'daki Johan Simons ile birlikte. Arte belgeselinde yönetmen Claudia Bauer, projelerinin seçimi söz konusu olduğunda, Hüller her zaman bir uyurgezer gibi görünüyordu. Sanki yolculuğun nereye gittiğini her zaman biliyormuş gibi.
Ve şimdi bu: dünya çapında şöhret. Tamamen farklı iki filmin eşzamanlı görünümü nedeniyle ortaya çıktı. Bir yandan, Fransız yönetmeni Justine Triet'in kendisine yazdığı “bir davanın anatomisi” var. Nadiren kararsız bir kadın figürüdür. Hüller, kocasını bir anlaşmazlık içinde pencereden dışarı ittiğinden şüphelenilen yazar Sandra Voyter'ı canlandırıyor. Mahkeme süreci, evliliğinizin ve yaşam tarzınızın bir çözümü haline gelir. Sadece yazan adamdan daha başarılı mıydı? Ya da belki bencil ve kaba? Ortaklar arasındaki güç boşluğu, başarıları ve başarısızlıkları samimi ayrıntılara ayrılmıştır. Tamamen güncel bir film – “hiç görmediğim veya okumadığım kadar modern” diyor Sandra Roh ve hantal, cana yakın ve çekici olmayan Hüller.
Ve sonra Jonathan Glazer'ın “ilgi bölgesi” var: içerik ve atmosferik tam sayacı. Burada, süreçleri denetlediği depo duvarında villa ve çok yıllık bahçe ile bir pastoral kuran Auschwitz komutanı Rudolf Höß'in karısı Hedwig Höß'i somutlaştırıyor. O dumana, çığlık atmaya, duvarın üzerindeki atışların gecekondu mahallesine başlamıyor. Drama, görmezden gelme yeteneğinin baskıcı bir görünümünü sunar. Bunun için en iyi uluslararası film için Oscar'ı aldı. En iyi önde gelen aktris olan Sandra Hüller, “bir vaka anatomisi” ile boşaldı. Ama Emma Stone, Carey Mulligan ve Annette Bening gibi aktrislere ek olarak bu kategoride ne bir şey aday gösterilecek! Hüller böyle bir şeye geçmeyecekti. “New York Times” ona böyle bir yükseltme beklemediğini söyledi. “Hayatımı seviyorum. Dairemi seviyorum. Günlük rutinimi beğendim. Doldurmam gereken hiçbir şey yok. “
“Sandra Hüller's Secret”: 7 Mart 2025'te Arte, saat 10: 15'te, 5 Nisan'a kadar Arte Media Kütüphanesi'nde mevcut
Çok hoş olmayan bir rüya gibi bir sahne: meslektaşlarınız apartman kapısında çalıyor ve orada kıyafetsiz duruyorsunuz. “Toni Erdmann” (2016) filmine yapılan ziyaretin şaşırtıcı bir şekilde olmayacağı değil. Bir yönetim danışmanlığındaki stratejist olan Ines, iş brunch'ını iyice hazırladı, somon pirzolaları düzenledi, köpüklü şarap yontdu ve çatal yardımıyla bir tasarımcı elbisesine zorladı.
Ancak son dakikada onun için netleşiyor: Elbise mümkün değil, hemen tekrar dışarı çıkması gerekiyor. Gözyaşları ve gözyaşları, sıkışmış, yarısı orada, yarısı dışarı, rüzgarlar, paniğe kapılır. Ama şimdi kapı zili çalar. Her şeyden önce, sonra ikinci kez. Bir noktada Ines kıyafetlerden savaştı. Ve sadece açık: çıplak.
Konuklarına da her şey olmadan partiye izin verildiğini, bir takım oluşturma önlemi olduğunu açıklıyor. Bunun üzerine bazı meslektaşları aslında soyunuyor ve sahte, ama aynı zamanda bir şekilde dairede kendi cesaretlerinin öforik. Buna Goosebumps diyebilirsiniz: Nadiren sinemada fiziksel olarak hissedilen dış utanç kavramıydı. Ve neredeyse bir oyuncu deliliği, Ines oynayan Sandra Hüller kadar özlü bir şekilde getiremezdi. Çünkü görünüşünüz çok cesur ve doğrudan görünüyor – yapayın tam tersi.
Bu tarifle Hüller, son yıllarda neslinin en bilinen Alman aktrisi oldu. Fransız yargı draması “Bir Sonbahar Anatomisi” (2023) ve Auschwitz filmi “The İlçe Bölgesi” (2023) ile 2024'te Oscar'da iki makale ile temsil edildi. Çok sayıda ödül aldı ve Cannes'da kutlandı. Uzun zamandır sinemadaki ve Almanya'daki tiyatroda büyük isimlerden biri olsa da, şimdi uluslararası alanda saçma sapan tavrının farkına vardınız.
Çünkü bir Hüller el yazması gibi bir şey varsa, karakterlerini o kadar rahatsız etmeden üretir ki, sadece oyunla ilgisi olmayı unutmayı sever. Her şeyi yapmak her zaman temel gibi görünüyor. Karakterleriniz mutlaka sempati değildir; Birçoğu başkalarının onlar hakkında ne düşündüğünü umursamıyor. Bazılarında, sigortalar bir noktada patlar. Sonra bazı tren molaları. “Toni Erdmann” da sarhoş edici bir şey var çünkü Ines ile cazibe daha da derine inmek için görebilirsiniz. Şimdi önemli değil!
Yani Hüller rahatsız edici durumlar tarafından caydırılabilir gibi görünmüyor. Ya da çok fazla bakmak, kameranın önünde dezavantajlı görünmek. Oyunculuk sadece bir “endişe korkusu”, bir zamanlar bir röportajda şunları söyledi: “On metrelik tahtada durduğumda da atlıyorum. Bir daha aşağı inmiyorum, nasıl olduğunu bilmek istiyorum. ” Hüller'in “Red Line” var, yönetmen Frauke Finsterwalder, siyah komedisini “Sisi & Ich” i (2023) bir süre önce Hollywood Reporter'a açıkladı. “Figürü için mantıklısa, her şeyi yapar.” Bununla birlikte, aynı zamanda “mükemmel bir saçmalık dedektörü” var – istediğiniz bir şeyin gereksiz veya uygunsuz olması durumunda. Bu ahlakla rollerine nüfuz ediyor. Bunları, alternatif bir yaşam ortamı olan aksi takdirde temas edemeyeceği şeyleri düşünmek ve deneyimlemek için bir araç olarak kullanın.
Hüller'in kadınları için tatlı bir şey
Sonra Avusturya İmparatoriçesi Elisabeth'in saf mahkeme hanımı Sztáray'ın Irma'sıdır. Regent banyoları ve yeni bir favori arkadaş ararken acı çekiyor. Ya da “Koridorlardaki” Melodram'daki şekerleme bölümünden Marion (2018): Forkliftli bir kadın, işte aptal olmayacak şekilde sertliği ve flört etmeyi bilen bir kadın. Her neyse, Hüller'in kadınlarının kendileri hakkında tatlı bir şeyleri yok. Aksine, hayata karşı kararlı bir tutum var. Bir zamanlar, kariyerinin başında, Basel Tiyatrosu'nda Shakespeares Julia idi. İlk başta bu bölümle boğuldu çünkü ünlü sevilen hayranlar çok nazikçe ortaya çıktı, bir keresinde söyledi. Ama sonra Julia'nın istediği şeyi yapabileceğini açtı: Romeo ona ibadet etmek için senaryo tarafından kutsallaştırıldı. “Bu yüzden istediğim her şeyi yaptım. Ve hala beni sevdi ”
Hüller'in başkalarını memnun etmek için özel bir ihtiyacı olmadığı izlenimini edinebilirsiniz – ki bu elbette düşmüş için en iyi tarife sahiptir. Bir aşağılıkta vurgulanır, ancak o zaman küçük bir sirkte yer almaya da hazırdır. Geçtiğimiz yıl olduğu gibi, aniden bir dünya izleyicisini bildiği gibi, büyük ödül töreninde avangard kıyafetlerde ve gece geç saatlerde ABD'de oturuyordu. Gemideydi. Ama her zaman görüşte bir ironi vardı: bu eğlenceyi şimdi benimle alıyorum, ama sadece düşünce bulmuyorum.
Olağanüstü yeteneği erken ortaya çıkmıştı. 1978'de doğdu ve Thuringia'da kırsal bir bölgede büyüdü, tiyatroya öğrenci olarak başladı, daha sonra Berlin'deki Schauspiel Üniversitesi'nde Ernst Busch okudu. Sonra Jena, Leipzig, Basel ve Münih'te aşamalardaydı, Goethe'nin Gretchen, Kleist'in Käthchen ve Grillparzers Medea'yı oynadı ve en iyi genç aktris ödüllendirildi.
“Requiem” (2006) 'dan beri sinema izleyicisi için bir terim olmuştur: İçinde, kendisinin şeytana takıntılı olduğunu düşünen genç bir epileptikti. Hans-Christian Schmid'in draması 1970'lerin başında Swabian'a yol açtı. Hüller tarafından canlandırılan Michaela, Bigotte'nin ebeveynlerinin evini Tübingen'de okumak için bırakıyor – “olayına”, aradığınız nöbetlere rağmen. Bir an için daha özgür bir yaşam olasılığı ortaya çıkıyor. Hüller, Michaela gibi Michaela veya yanılsama olarak seslendiğinde Deep Mor ile dans ettiğinde, sadece kaybını tanımakla kalmaz. Ama aynı zamanda sadece bir atış ücretsiz olduğunu bilen bir kadının radikalliği. Temsilcisi için Alman Film Ödülü'nü ve Berlinale'nin gümüş ayısını aldı. Daha sonra, Arte'nin Mart ayında gösterdiği “Sandra Hüller's Secret” belgeselinde rolü ortadan kaldırması zor olduğunu söylüyor. O zaman bunu kontrol altında tutmamıştı.
Bu arada, Leipzig'de yaşayan Hüller 40'tan fazla film çekti. Repertuarında Arthouse ve Kamauk komedisi “Fack Ju Göthe 3” yer alıyor. Arkasında bir ana plan var mı? Aksine, kendini çevrelemek istediği insanlar ve konular tarafından liderlik etmesine izin veriyor gibi görünüyor. Bu, tiyatrodaki büyük yapımları, örneğin Hamlet ve Penthesilea oynadığı Bochum'daki Johan Simons ile birlikte. Arte belgeselinde yönetmen Claudia Bauer, projelerinin seçimi söz konusu olduğunda, Hüller her zaman bir uyurgezer gibi görünüyordu. Sanki yolculuğun nereye gittiğini her zaman biliyormuş gibi.
Ve şimdi bu: dünya çapında şöhret. Tamamen farklı iki filmin eşzamanlı görünümü nedeniyle ortaya çıktı. Bir yandan, Fransız yönetmeni Justine Triet'in kendisine yazdığı “bir davanın anatomisi” var. Nadiren kararsız bir kadın figürüdür. Hüller, kocasını bir anlaşmazlık içinde pencereden dışarı ittiğinden şüphelenilen yazar Sandra Voyter'ı canlandırıyor. Mahkeme süreci, evliliğinizin ve yaşam tarzınızın bir çözümü haline gelir. Sadece yazan adamdan daha başarılı mıydı? Ya da belki bencil ve kaba? Ortaklar arasındaki güç boşluğu, başarıları ve başarısızlıkları samimi ayrıntılara ayrılmıştır. Tamamen güncel bir film – “hiç görmediğim veya okumadığım kadar modern” diyor Sandra Roh ve hantal, cana yakın ve çekici olmayan Hüller.
Ve sonra Jonathan Glazer'ın “ilgi bölgesi” var: içerik ve atmosferik tam sayacı. Burada, süreçleri denetlediği depo duvarında villa ve çok yıllık bahçe ile bir pastoral kuran Auschwitz komutanı Rudolf Höß'in karısı Hedwig Höß'i somutlaştırıyor. O dumana, çığlık atmaya, duvarın üzerindeki atışların gecekondu mahallesine başlamıyor. Drama, görmezden gelme yeteneğinin baskıcı bir görünümünü sunar. Bunun için en iyi uluslararası film için Oscar'ı aldı. En iyi önde gelen aktris olan Sandra Hüller, “bir vaka anatomisi” ile boşaldı. Ama Emma Stone, Carey Mulligan ve Annette Bening gibi aktrislere ek olarak bu kategoride ne bir şey aday gösterilecek! Hüller böyle bir şeye geçmeyecekti. “New York Times” ona böyle bir yükseltme beklemediğini söyledi. “Hayatımı seviyorum. Dairemi seviyorum. Günlük rutinimi beğendim. Doldurmam gereken hiçbir şey yok. “
“Sandra Hüller's Secret”: 7 Mart 2025'te Arte, saat 10: 15'te, 5 Nisan'a kadar Arte Media Kütüphanesi'nde mevcut