edebiyat Wolfgang Herrdorf
Resim anestezisiz dişçi gibiydi
Durum: 20/08/2023| Okuma süresi: 4 dakika
Her şey kusursuz olmalı: Wolfgang Herrndorf
Kaynak: Mathias Mainholz
Yazar Wolfgang Herrndorf on yıl önce öldü. Kanserle olan kaderi birçok kişiyi etkiledi, en çok satan kitabı “Tschick” milyonlara ilham verdi. Şimdi bir biyografi, Herrndorf’un ancak bir ressam olarak başarısız olduğunda nasıl yazar olduğunu anlatıyor.
Wolfgang Herrndorf kendini tabancayla vurdu. 26 Ağustos 2013 akşamı, henüz 48 yaşında, Berlin’deki Hohenzollern Kanalı’nın kıyısında, kanser onu öldüremeden kendi canına kıydı. 2010 baharından bu yana, 1965 doğumlu yazar, görme bozuklukları ve epilepsi – zaten baş ağrıları – ile ilişkili, tedavi edilemez, ölümcül bir beyin tümörü olan glioblastoma teşhisi ile karşı karşıya kaldı.
“Kaç tane daha kitap yazabilirim?” Herrndorf’un tedavi eden doktora ilk sorusu olduğu sanılıyor. Ve o andan itibaren, ölüme karşı yarışta, Herrndorf’un 2010 sonbaharında yayınlanan en ünlü kitabı olan “Tschick” romanı yazıldı. Uzun tatillerde çalıntı bir Lada ile Eflak’a gitmek isteyen iki yabancı öğrenci Maik Klingenberg ve Andrej “Tschick” Tschichatschow hakkındaki hikaye, büyümenin romantik bir kutlamasıdır. Bugüne kadar milyonlarca kopya satan ve anında bir klasiğe dönüşen bir gençlik kitabı. Bir ekol olarak okunan, uyarlama olarak birçok tiyatro sahnesinde ve 2016 yılında sinemada da Fatih Akın’ın çektiği film.
ayrıca oku
Herrndorf’un ölümünden on yıl sonra, slogana göre yalnızca başlığında sanatçının soyadını taşıyan bir biyografi yayınlayan gazeteci Tobias Rüther, Herrndorf’un “bir gençlik kitabının ideal biçimi gibi bir şey yazmak” planı olduğunu açıklıyor. : Adı olmayan insanlar klasiktir. Aslında, Herrndorf’un bir sanatçı olarak kendi imajıyla, performans odaklı bir sporcu ailesinin tek çocuğu olarak sosyalleşmesiyle (baba: spor ve tarih öğretmeni, anne) ilgisi olabilecek klasiklere karşı bir tutkusu vardı. : dans öğretmeni) ve kişiliği. Rüther, “Yaptığı her şeye katlanmalı ve hatasız olmalı” diyor, hiçbir zaman salt mutfak psikolojisine girmeden.
Dürer veya Vermeer gibi boya
Herrndorf, Nürnberg’deki sanat akademisinde resim öğrencisiyken eski ustaları model almasıyla zaten dikkat çekiyordu. 1986’dan 1996’ya kadar Herrndorf çoğunlukla Vermeer veya Dürer’i kopyaladı ve taklit etti. O sırada bir profesörün kendisine “Yüksek atınızdan inin, rönesans bitti” dediği söyleniyor. 1980’lerin figürden arındırılmış post-modern Batı’sında, teknik olarak mükemmeliyetçi resim stiliyle kesinlikle hiçbir şey yapılamaz. Herrndorf yaşamı boyunca hiçbir zaman galerilere veya sanat dünyasına girmedi; bunun yerine yaratıcı gücü daha sonra illüstrasyonlarla (örneğin hiciv dergisi “Titanic”) ve kitap kapaklarıyla (örneğin Haffmans-Verlag için) zirveye ulaştı. Vermeer stilindeki Helmut Kohl portresi efsanedir. Ya da Rüther’in biyografisinin kapağında yer alan ve Herrndorf’u iddialı bir perspektiften gösteren otoportresi.
Kaynak: Rowohlt
Tobias Rüther’in “Herrndorf” biyografisinin en büyük avantajlarından biri, yazar Herrndorf’un başarısız ressam Herrndorf ile doğuşunu açıklamasıdır. Herrndorf bir keresinde “Benim için resim anestezisiz diş hekimi gibidir, artık yapamıyorum” demişti. Özellikle bilgisayarda yazmanın avantajı onun için şu şekilde karakterize edildi: “Sonsuz düzeltmeler yapabilirsin, bir gökyüzünü beş gün tanımlayamazsın ve sonra fark edersin: Onu fırlatıp atabilirsin.”
Tamamlamak yerine düzeltme eğilimi birçok sanat mesleğinden bilinmektedir. Herrndorf’ta mani belirtileri vardı. Rüther, Herrndorf’un ilk pop-edebi romanı “In Pluchgewittern”de (başlık, Ernst Jiinger’in “In Stahlgewittern” adlı romanına iddialı bir imadır) ciltli kapaktan ciltsiz baskıya geçerken 500’den fazla pasajı düzelttiğini yazıyor.
ayrıca oku
Herrndorf’un sanatsal kariyerinin trajedisi, yalnızca ölüme geri sayımda gerçekten üretken hale gelmesinde mi yatıyor? Saygıdeğer bir biyografi yazarı olarak Rüther bu soruyu doğrudan sormuyor ama cevabı belli. Genel olarak, bu sanatçı portresi özellikle başarılı çünkü Herrndorf’u hagiografik bir şekilde yüceltmiyor, ancak örneğin sosyal ve özel yaşamdaki zayıflıklarını ve tuhaflıklarını açıkça biliyor. Rüther’in kitabı, Herrndorf’un gelişimsel romanına ek olarak, 2000’lerde Berlin’deki hayata karşı tutumu o zamanlar yeni olan internet aracılığıyla çok önemli ölçüde düzenlenen bir yazı sahnesinin etnografisi olarak da etkileyicidir. Kathrin Passig, Holm Friebe veya Ulrike Sterblich gibi yazma, ironi ve bu Web 2.0 ile bir ilgisi olan yazarların etrafındaki sahne.
ZIA’nın (Merkezi İstihbarat Teşkilatı) ortak web günlüğüne ek olarak, “Wir höflichen Paparazzi” (kendi adı “Pappen”) forumu, Herrndorf’tan (2004) Passig’e (2006) Tex’e kadar uzanan bu yazı sahnesinin bir organıdır. Rubinowitz (2014), Klagenfurt’taki Ingeborg Bachmann Ödülü için düzenlenen okuma yarışmasına birkaç başarılı katılımcı katmıştır. Ressam olarak başarısız olan Herrdorf ve forum arkadaşları uzun bir edebiyat tarihi yazdılar ve bu biyografi, hakkında ilk okunan biyografidir.
Tobias Rüther: Herrndorf. Biyografi. Rowohlt Berlin, 384 sayfa, 25 Euro
Burası, üçüncü taraf içeriğini bulacağınız yerdir
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.
Resim anestezisiz dişçi gibiydi
Durum: 20/08/2023| Okuma süresi: 4 dakika
Her şey kusursuz olmalı: Wolfgang Herrndorf
Kaynak: Mathias Mainholz
Yazar Wolfgang Herrndorf on yıl önce öldü. Kanserle olan kaderi birçok kişiyi etkiledi, en çok satan kitabı “Tschick” milyonlara ilham verdi. Şimdi bir biyografi, Herrndorf’un ancak bir ressam olarak başarısız olduğunda nasıl yazar olduğunu anlatıyor.
Wolfgang Herrndorf kendini tabancayla vurdu. 26 Ağustos 2013 akşamı, henüz 48 yaşında, Berlin’deki Hohenzollern Kanalı’nın kıyısında, kanser onu öldüremeden kendi canına kıydı. 2010 baharından bu yana, 1965 doğumlu yazar, görme bozuklukları ve epilepsi – zaten baş ağrıları – ile ilişkili, tedavi edilemez, ölümcül bir beyin tümörü olan glioblastoma teşhisi ile karşı karşıya kaldı.
“Kaç tane daha kitap yazabilirim?” Herrndorf’un tedavi eden doktora ilk sorusu olduğu sanılıyor. Ve o andan itibaren, ölüme karşı yarışta, Herrndorf’un 2010 sonbaharında yayınlanan en ünlü kitabı olan “Tschick” romanı yazıldı. Uzun tatillerde çalıntı bir Lada ile Eflak’a gitmek isteyen iki yabancı öğrenci Maik Klingenberg ve Andrej “Tschick” Tschichatschow hakkındaki hikaye, büyümenin romantik bir kutlamasıdır. Bugüne kadar milyonlarca kopya satan ve anında bir klasiğe dönüşen bir gençlik kitabı. Bir ekol olarak okunan, uyarlama olarak birçok tiyatro sahnesinde ve 2016 yılında sinemada da Fatih Akın’ın çektiği film.
ayrıca oku
Herrndorf’un ölümünden on yıl sonra, slogana göre yalnızca başlığında sanatçının soyadını taşıyan bir biyografi yayınlayan gazeteci Tobias Rüther, Herrndorf’un “bir gençlik kitabının ideal biçimi gibi bir şey yazmak” planı olduğunu açıklıyor. : Adı olmayan insanlar klasiktir. Aslında, Herrndorf’un bir sanatçı olarak kendi imajıyla, performans odaklı bir sporcu ailesinin tek çocuğu olarak sosyalleşmesiyle (baba: spor ve tarih öğretmeni, anne) ilgisi olabilecek klasiklere karşı bir tutkusu vardı. : dans öğretmeni) ve kişiliği. Rüther, “Yaptığı her şeye katlanmalı ve hatasız olmalı” diyor, hiçbir zaman salt mutfak psikolojisine girmeden.
Dürer veya Vermeer gibi boya
Herrndorf, Nürnberg’deki sanat akademisinde resim öğrencisiyken eski ustaları model almasıyla zaten dikkat çekiyordu. 1986’dan 1996’ya kadar Herrndorf çoğunlukla Vermeer veya Dürer’i kopyaladı ve taklit etti. O sırada bir profesörün kendisine “Yüksek atınızdan inin, rönesans bitti” dediği söyleniyor. 1980’lerin figürden arındırılmış post-modern Batı’sında, teknik olarak mükemmeliyetçi resim stiliyle kesinlikle hiçbir şey yapılamaz. Herrndorf yaşamı boyunca hiçbir zaman galerilere veya sanat dünyasına girmedi; bunun yerine yaratıcı gücü daha sonra illüstrasyonlarla (örneğin hiciv dergisi “Titanic”) ve kitap kapaklarıyla (örneğin Haffmans-Verlag için) zirveye ulaştı. Vermeer stilindeki Helmut Kohl portresi efsanedir. Ya da Rüther’in biyografisinin kapağında yer alan ve Herrndorf’u iddialı bir perspektiften gösteren otoportresi.
Kaynak: Rowohlt
Tobias Rüther’in “Herrndorf” biyografisinin en büyük avantajlarından biri, yazar Herrndorf’un başarısız ressam Herrndorf ile doğuşunu açıklamasıdır. Herrndorf bir keresinde “Benim için resim anestezisiz diş hekimi gibidir, artık yapamıyorum” demişti. Özellikle bilgisayarda yazmanın avantajı onun için şu şekilde karakterize edildi: “Sonsuz düzeltmeler yapabilirsin, bir gökyüzünü beş gün tanımlayamazsın ve sonra fark edersin: Onu fırlatıp atabilirsin.”
Tamamlamak yerine düzeltme eğilimi birçok sanat mesleğinden bilinmektedir. Herrndorf’ta mani belirtileri vardı. Rüther, Herrndorf’un ilk pop-edebi romanı “In Pluchgewittern”de (başlık, Ernst Jiinger’in “In Stahlgewittern” adlı romanına iddialı bir imadır) ciltli kapaktan ciltsiz baskıya geçerken 500’den fazla pasajı düzelttiğini yazıyor.
ayrıca oku
Herrndorf’un sanatsal kariyerinin trajedisi, yalnızca ölüme geri sayımda gerçekten üretken hale gelmesinde mi yatıyor? Saygıdeğer bir biyografi yazarı olarak Rüther bu soruyu doğrudan sormuyor ama cevabı belli. Genel olarak, bu sanatçı portresi özellikle başarılı çünkü Herrndorf’u hagiografik bir şekilde yüceltmiyor, ancak örneğin sosyal ve özel yaşamdaki zayıflıklarını ve tuhaflıklarını açıkça biliyor. Rüther’in kitabı, Herrndorf’un gelişimsel romanına ek olarak, 2000’lerde Berlin’deki hayata karşı tutumu o zamanlar yeni olan internet aracılığıyla çok önemli ölçüde düzenlenen bir yazı sahnesinin etnografisi olarak da etkileyicidir. Kathrin Passig, Holm Friebe veya Ulrike Sterblich gibi yazma, ironi ve bu Web 2.0 ile bir ilgisi olan yazarların etrafındaki sahne.
ZIA’nın (Merkezi İstihbarat Teşkilatı) ortak web günlüğüne ek olarak, “Wir höflichen Paparazzi” (kendi adı “Pappen”) forumu, Herrndorf’tan (2004) Passig’e (2006) Tex’e kadar uzanan bu yazı sahnesinin bir organıdır. Rubinowitz (2014), Klagenfurt’taki Ingeborg Bachmann Ödülü için düzenlenen okuma yarışmasına birkaç başarılı katılımcı katmıştır. Ressam olarak başarısız olan Herrdorf ve forum arkadaşları uzun bir edebiyat tarihi yazdılar ve bu biyografi, hakkında ilk okunan biyografidir.
Tobias Rüther: Herrndorf. Biyografi. Rowohlt Berlin, 384 sayfa, 25 Euro
Burası, üçüncü taraf içeriğini bulacağınız yerdir
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları bu izni talep ettiğinden, kişisel verilerin iletilmesi ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konumuna getirerek, bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Buna, GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına verdiğiniz onay da dahildir. Bununla ilgili daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Onayınızı istediğiniz zaman anahtar ve sayfanın alt kısmındaki gizlilik aracılığıyla geri çekebilirsiniz.