Kültür Wiener Festwochen
Devrim niteliğinde ifadeler artı abartılı sanat, neden burada işe yarıyor?
16:24 itibarıyla| Okuma süresi: 4 dakika
Milo Rau'nun “Medea'nın Çocukları” filminden bir sahne
Kaynak: Michiel Devijver
WELT podcast'lerimizi buradan dinleyebilirsiniz
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları da bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Viyana'daki tiyatro festivali haftalardır kasabanın gündemindeydi: Kanlı boğa güreşleri ve sahnede çıplak rahibelerin dansının yanı sıra, solcu aktivizm balonu da şişiriliyor. Şu anda tiyatronun sunduğu en heyecan verici şey bu.
Milo Rau'nun bez çantası “Dünyaya bir devrim borçluyuz” diyor. Şimdi Cumhuriyet Evi olarak adlandırılan eski folklor müzesinde Viyana Festival Haftaları'nın yeni yöneticisiyle tanışabilirsiniz. Her şey yaratıcı ve doğaçlama görünüyor; pek çok posterden biri, içten yanmalı bir motorun edimsel olarak yok edildiğini duyuruyor. Rau basın toplantısı için büyük salona gidiyor. Avrupa seçimlerinin hafta sonunda FPÖ'ye karşı açılan davayla ilgili. Tabii ki bunların hepsi tiyatro.
Rau, önce FPÖ basın sözcüsünü, ardından da İbiza videosuyla FPÖ ile ÖVP koalisyonunu bozan Julian Hessenthaler'i ağırlıyor. Hessenthaler, parti yasağı çağrısında bulunan iddia makamının kilit tanığı olarak görünüyor. Savunma? AfD'nin eski başkanı Frauke Petry. Kamuoyunun gerçek isimlerinin yer aldığı toplam üç aşamalı mahkeme duruşması var: “Viyana Duruşmaları”: Hükümetin Corona önlemlerine, FPÖ'ye ve “iklim tutkalı” ve Filistin protesto kampları da dahil olmak üzere “iyi niyetlilerin ikiyüzlülüğüne” karşı . Rau, eski çağlarda demokrasinin, halk mahkemelerinin ve tiyatronun aynı anda ortaya çıktığını söylüyor.
Rau, nasıl dikkat çekeceğini bilen bir medya profesyonelidir. Festivalin açılışına ilişkin gazete yazıları cam bir dolapta asılı duruyor. Rau, kampanyacı arkadaşlarıyla birlikte, Viyana lüks markasına ait örgü fırtına maskeleri takarak “Özgür Viyana Cumhuriyeti”ni ilan etti. Devrimci söylem, devlet destekli festival gerçeğiyle çelişmiyor mu? Rau bunu görmezden geldi, elbette bunu biliyordu. Hatta son duruşmada kendisini, diğer şeylerin yanı sıra, suiistimali finanse etmekle bile suçladı. Rau “küratör sınıfının gücünü” eleştiriyor ve festivali demokratikleştirmek istiyor.
Sanat ne kadar özgür?
Viyana Festival Haftaları kasabada daha önce hiç olmadığı kadar konuşuluyor. Basın toplantısında gazeteciler, ilk duruşmada sözde korona inkarcılarına sahne verilmesinden rahatsız oldu. Şimdi sağa gelin, sonra sola. Akşam Rau yine büyük salonda oturuyor, bu kez seyircilerin arasında: Festival haftaları için gelecekteki bir “anayasa” taslağını hazırlayan bir yurttaş komitesi olan Cumhuriyet Konseyi iptal kültürünü tartışıyor. Teodor Currentzis'in konseri iptal edilmiş ve Omri Boehm'in “Avrupa Konuşması” daha önce anti-Semitizm suçlamalarıyla karşılanmıştı. Sanat ne kadar özgür?
Aktivizmle çapkın flört yabancılaştırıcı olsa da Rau'nun programı saygı uyandırıyor. Öne çıkanlar, kısa süre sonra unutamayacağınız tiyatro akşamlarıdır: Carolina Bianchi, nakavtla kendini oyun dışı bırakır, Angélica Liddell kendini kanlı bir boğa güreşine atar, Florentina Holzinger, çıplak rahibeleri dans ettirir. Tim Etchell'in şakşak şakşak numarası Viyana'nın tüm bölgelerini dolaşıyor. René Pollesch ve Peter Brook'un son çalışmaları şimdiden tiyatro tarihine geçti. Rau'nun yeni oyunu “Medeas Kinderen”de çocuklar, antik tarihi Belçika'daki acımasız bir suç vakasıyla birleştiriyor. Sıradan ya da rahat olmayan sanat.
ayrıca oku
Yönetmen Rieke Süßkow
Seyirci bunu kutluyor. Festival haftalarının biletlerinin hiç bu kadar çabuk tükenmediği söyleniyor. Çok sayıda etkinlik de ücretsiz giriş olanağı sunuyor. Bunların arasında yine Cumhuriyet Evi'ndeki büyük salonda Nhaka dans atölyesi var. Açıklanan şey, “ırkçılığa, emperyalizme ve yeni-sömürgeciliğe karşı mücadelede sanatın devrimci potansiyelini” araştıran “animist, sömürgecilik karşıtı bir pratik ve teori”dir. Dışarıda fırtına varken yere vurup gökyüzünü öpüyoruz.
Devrime hazırlanmak (dans etmek, alkışlamak, şarkı söylemek) yorucudur. Zimbabveli koreograf “Fazla düşünmeyin” diyor. “Vücut biliyor.” Dansçılardan biri uzuvları ritimle uzlaştırma çabama bakıyor. Sadece şöyle diyor: “Nefes al kardeşim!” İki saat sonra, bitkin katılımcılar – benim dışımda sadece açık tenli kadınlar, gencinden yaşlısına, klasik organik pazar izleyicileri – mutlu bir gülümsemeyle başarılı kültürel tahsisi kabul ediyorlar. Devrim? Aksine değil.
Akşam saatlerine kadar Haus der Republik'te bir koşuşturma var, “Dayanışma Mutfağı” elbette vegan yemek dağıtıyor. Festival devre arası kutluyor. Devrimci ifadeler artı abartılı sanat, işe yarıyor çünkü burada – Documenta'dan farklı olarak – tiyatro aracılığıyla toplumun iç gözlemi aynı zamanda sol kanat aktivizm balonunu da şişiriyor. Çelişkiler belirsiz bir sonuçla sahneye çıkıyor. Bu, Viyana Festival Haftalarını şu anda en heyecan verici tiyatro festivali haline getiriyor.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları da bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Devrim niteliğinde ifadeler artı abartılı sanat, neden burada işe yarıyor?
16:24 itibarıyla| Okuma süresi: 4 dakika
Milo Rau'nun “Medea'nın Çocukları” filminden bir sahne
Kaynak: Michiel Devijver
WELT podcast'lerimizi buradan dinleyebilirsiniz
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları da bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Viyana'daki tiyatro festivali haftalardır kasabanın gündemindeydi: Kanlı boğa güreşleri ve sahnede çıplak rahibelerin dansının yanı sıra, solcu aktivizm balonu da şişiriliyor. Şu anda tiyatronun sunduğu en heyecan verici şey bu.
Milo Rau'nun bez çantası “Dünyaya bir devrim borçluyuz” diyor. Şimdi Cumhuriyet Evi olarak adlandırılan eski folklor müzesinde Viyana Festival Haftaları'nın yeni yöneticisiyle tanışabilirsiniz. Her şey yaratıcı ve doğaçlama görünüyor; pek çok posterden biri, içten yanmalı bir motorun edimsel olarak yok edildiğini duyuruyor. Rau basın toplantısı için büyük salona gidiyor. Avrupa seçimlerinin hafta sonunda FPÖ'ye karşı açılan davayla ilgili. Tabii ki bunların hepsi tiyatro.
Rau, önce FPÖ basın sözcüsünü, ardından da İbiza videosuyla FPÖ ile ÖVP koalisyonunu bozan Julian Hessenthaler'i ağırlıyor. Hessenthaler, parti yasağı çağrısında bulunan iddia makamının kilit tanığı olarak görünüyor. Savunma? AfD'nin eski başkanı Frauke Petry. Kamuoyunun gerçek isimlerinin yer aldığı toplam üç aşamalı mahkeme duruşması var: “Viyana Duruşmaları”: Hükümetin Corona önlemlerine, FPÖ'ye ve “iklim tutkalı” ve Filistin protesto kampları da dahil olmak üzere “iyi niyetlilerin ikiyüzlülüğüne” karşı . Rau, eski çağlarda demokrasinin, halk mahkemelerinin ve tiyatronun aynı anda ortaya çıktığını söylüyor.
Rau, nasıl dikkat çekeceğini bilen bir medya profesyonelidir. Festivalin açılışına ilişkin gazete yazıları cam bir dolapta asılı duruyor. Rau, kampanyacı arkadaşlarıyla birlikte, Viyana lüks markasına ait örgü fırtına maskeleri takarak “Özgür Viyana Cumhuriyeti”ni ilan etti. Devrimci söylem, devlet destekli festival gerçeğiyle çelişmiyor mu? Rau bunu görmezden geldi, elbette bunu biliyordu. Hatta son duruşmada kendisini, diğer şeylerin yanı sıra, suiistimali finanse etmekle bile suçladı. Rau “küratör sınıfının gücünü” eleştiriyor ve festivali demokratikleştirmek istiyor.
Sanat ne kadar özgür?
Viyana Festival Haftaları kasabada daha önce hiç olmadığı kadar konuşuluyor. Basın toplantısında gazeteciler, ilk duruşmada sözde korona inkarcılarına sahne verilmesinden rahatsız oldu. Şimdi sağa gelin, sonra sola. Akşam Rau yine büyük salonda oturuyor, bu kez seyircilerin arasında: Festival haftaları için gelecekteki bir “anayasa” taslağını hazırlayan bir yurttaş komitesi olan Cumhuriyet Konseyi iptal kültürünü tartışıyor. Teodor Currentzis'in konseri iptal edilmiş ve Omri Boehm'in “Avrupa Konuşması” daha önce anti-Semitizm suçlamalarıyla karşılanmıştı. Sanat ne kadar özgür?
Aktivizmle çapkın flört yabancılaştırıcı olsa da Rau'nun programı saygı uyandırıyor. Öne çıkanlar, kısa süre sonra unutamayacağınız tiyatro akşamlarıdır: Carolina Bianchi, nakavtla kendini oyun dışı bırakır, Angélica Liddell kendini kanlı bir boğa güreşine atar, Florentina Holzinger, çıplak rahibeleri dans ettirir. Tim Etchell'in şakşak şakşak numarası Viyana'nın tüm bölgelerini dolaşıyor. René Pollesch ve Peter Brook'un son çalışmaları şimdiden tiyatro tarihine geçti. Rau'nun yeni oyunu “Medeas Kinderen”de çocuklar, antik tarihi Belçika'daki acımasız bir suç vakasıyla birleştiriyor. Sıradan ya da rahat olmayan sanat.
ayrıca oku
Yönetmen Rieke Süßkow
Seyirci bunu kutluyor. Festival haftalarının biletlerinin hiç bu kadar çabuk tükenmediği söyleniyor. Çok sayıda etkinlik de ücretsiz giriş olanağı sunuyor. Bunların arasında yine Cumhuriyet Evi'ndeki büyük salonda Nhaka dans atölyesi var. Açıklanan şey, “ırkçılığa, emperyalizme ve yeni-sömürgeciliğe karşı mücadelede sanatın devrimci potansiyelini” araştıran “animist, sömürgecilik karşıtı bir pratik ve teori”dir. Dışarıda fırtına varken yere vurup gökyüzünü öpüyoruz.
Devrime hazırlanmak (dans etmek, alkışlamak, şarkı söylemek) yorucudur. Zimbabveli koreograf “Fazla düşünmeyin” diyor. “Vücut biliyor.” Dansçılardan biri uzuvları ritimle uzlaştırma çabama bakıyor. Sadece şöyle diyor: “Nefes al kardeşim!” İki saat sonra, bitkin katılımcılar – benim dışımda sadece açık tenli kadınlar, gencinden yaşlısına, klasik organik pazar izleyicileri – mutlu bir gülümsemeyle başarılı kültürel tahsisi kabul ediyorlar. Devrim? Aksine değil.
Akşam saatlerine kadar Haus der Republik'te bir koşuşturma var, “Dayanışma Mutfağı” elbette vegan yemek dağıtıyor. Festival devre arası kutluyor. Devrimci ifadeler artı abartılı sanat, işe yarıyor çünkü burada – Documenta'dan farklı olarak – tiyatro aracılığıyla toplumun iç gözlemi aynı zamanda sol kanat aktivizm balonunu da şişiriyor. Çelişkiler belirsiz bir sonuçla sahneye çıkıyor. Bu, Viyana Festival Haftalarını şu anda en heyecan verici tiyatro festivali haline getiriyor.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak gömülü içeriğin sağlayıcıları da bu izni gerektirdiğinden, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.