Kültür Zorunlu itiraf
Bertolt Brecht ağaçlarla ilgili konuşmayı neden yasakladı?
Şu an: 12:34| Okuma süresi: 3 dakika
Brecht özellikle kavaklara düşkündü
Kaynak: Getty Images/Fred Stein Arşivi
Karanlık zamanlarda herkesin siyaset konuşması gerekir. Bertolt Brecht 1939'daki en ünlü şiirlerinden birinde bunu talep etmişti. Ancak şairin kendisi buna bağlı kalmadı. Özellikle Berlin'deki özel bir ağaç ona rahatlık veriyordu.
BENAğaçlardan bahsetmek yine suç mu? Günümüzde çoğunlukla sosyal medya üzerinden gerçekleşen kamusal siyasi söylemde, şu anda aşırı bir itiraf baskısı var. Özellikle ABD'deki fenomenlerin ve yıldızların Filistin yanlısı net bir açıklama yapması gerekiyor. Suçlu kararı için çok geç pozisyon almak yeterlidir.
Artık pop şarkıcılarının, sporcuların ve kozmetik danışmanlarının politik açıklamalarda bulunmaları beklenirken, kaçınılmaz olarak insanların “siyasetle ilgilenmiyorum” demesine izin verildiği ve bu nedenle her türlü konumlandırma baskısından kurtulduğu zamanlara duyulan nostalji hissediliyor. Özellikle adı geçen meslek gruplarında insanlar siyasi konularda çenelerini kapalı tuttuklarında daha minnettar oluyorlardı çünkü Orta Doğu'daki veya Vietnam'daki durum hakkında hüküm vermenin temel yetkinliklerinden biri olmadığını kabul ediyorlardı.
Bertolt Brecht'in 1939 tarihli “Sonra Doğanlara” adlı şiirinde dile getirdiği gibi henüz “karanlık zamanlarda” yaşamıyoruz. Tüm günah çıkarma formüllerinin sık sık alıntılanan ve aynı sıklıkla yanlış anlaşılan anasını içeriyor: “Bunlar ne zaman/ Ağaçlar hakkında konuşmak neredeyse suçtur/ Çünkü pek çok kötülüğe karşı sessizliği içerir!”
Ağaçlar hakkında konuşma ihtiyacı şu anda son derece belirgindir
O sıralarda Brecht, Nazilerden kaçarak altı yıldır sürgündeydi; Bugün ağaçlar Filistin bayraklarıyla süslenmediğinde ağaçlardan söz etmemize kızanlar, onları işgal eden ve zarar veren üniversitelerden kendilerine yiyecek getirmesini talep ediyorlar. Hiçbiri direniş yüzünden toplama kampına gitmiyor. Ancak toplama kampı benzeri koşullarda tutulan İsrailli rehinelerden bahsetmek, ağaçlardan bahsetmekten çok daha kınanacak bir şey. Sadece ağaçlarla ilgili bir sohbet, pek çok zulme dair sessizliği içermiyor, aynı zamanda Gazze hakkındaki bir sohbeti de içeriyor.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Şu anda ağaçlar hakkında konuşma ihtiyacı son derece güçlü. Dünyadaki durumun tam anlamıyla perişanlığı göz önüne alındığında, tüm medya “haberlerden kaçınma” adı verilen bir olguyu fark ediyor: İnsanlar artık Gazze ve Ukrayna'dan gelen haberlerle zihinsel dengelerini tehlikeye atmak istemiyor ve daha hoş konulara kaçıyorlar.
Brecht ayrıca 1945'ten sonra zamanın artık o kadar da karanlık olmadığı bir dönemde ıslık çaldı ve ağaçlardan çok bahsetti. Özellikle kavak ağaçları ona rahatlık veriyordu. Savaş sonrası soğuk dönemde bir zamanlar yakacak olarak kullanılmayan Berlin-Mitte'deki “Karlsplatz kavağını” bir şiirle kutladı. Ve 17 Haziran 1953'ten sonra Doğu Almanya'da rüyasında işçilerin parmaklarının suçlayıcı bir şekilde kendisini göstermesi nedeniyle iyimserliğini kaybettiğinde, ruh halindeki değişimi ifade edecek bir ağaç metaforu buldu: “Ak kavak, yerel bir güzellik / Bugün yaşlı bir cadı.”
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Bertolt Brecht ağaçlarla ilgili konuşmayı neden yasakladı?
Şu an: 12:34| Okuma süresi: 3 dakika
Brecht özellikle kavaklara düşkündü
Kaynak: Getty Images/Fred Stein Arşivi
Karanlık zamanlarda herkesin siyaset konuşması gerekir. Bertolt Brecht 1939'daki en ünlü şiirlerinden birinde bunu talep etmişti. Ancak şairin kendisi buna bağlı kalmadı. Özellikle Berlin'deki özel bir ağaç ona rahatlık veriyordu.
BENAğaçlardan bahsetmek yine suç mu? Günümüzde çoğunlukla sosyal medya üzerinden gerçekleşen kamusal siyasi söylemde, şu anda aşırı bir itiraf baskısı var. Özellikle ABD'deki fenomenlerin ve yıldızların Filistin yanlısı net bir açıklama yapması gerekiyor. Suçlu kararı için çok geç pozisyon almak yeterlidir.
Artık pop şarkıcılarının, sporcuların ve kozmetik danışmanlarının politik açıklamalarda bulunmaları beklenirken, kaçınılmaz olarak insanların “siyasetle ilgilenmiyorum” demesine izin verildiği ve bu nedenle her türlü konumlandırma baskısından kurtulduğu zamanlara duyulan nostalji hissediliyor. Özellikle adı geçen meslek gruplarında insanlar siyasi konularda çenelerini kapalı tuttuklarında daha minnettar oluyorlardı çünkü Orta Doğu'daki veya Vietnam'daki durum hakkında hüküm vermenin temel yetkinliklerinden biri olmadığını kabul ediyorlardı.
Bertolt Brecht'in 1939 tarihli “Sonra Doğanlara” adlı şiirinde dile getirdiği gibi henüz “karanlık zamanlarda” yaşamıyoruz. Tüm günah çıkarma formüllerinin sık sık alıntılanan ve aynı sıklıkla yanlış anlaşılan anasını içeriyor: “Bunlar ne zaman/ Ağaçlar hakkında konuşmak neredeyse suçtur/ Çünkü pek çok kötülüğe karşı sessizliği içerir!”
Ağaçlar hakkında konuşma ihtiyacı şu anda son derece belirgindir
O sıralarda Brecht, Nazilerden kaçarak altı yıldır sürgündeydi; Bugün ağaçlar Filistin bayraklarıyla süslenmediğinde ağaçlardan söz etmemize kızanlar, onları işgal eden ve zarar veren üniversitelerden kendilerine yiyecek getirmesini talep ediyorlar. Hiçbiri direniş yüzünden toplama kampına gitmiyor. Ancak toplama kampı benzeri koşullarda tutulan İsrailli rehinelerden bahsetmek, ağaçlardan bahsetmekten çok daha kınanacak bir şey. Sadece ağaçlarla ilgili bir sohbet, pek çok zulme dair sessizliği içermiyor, aynı zamanda Gazze hakkındaki bir sohbeti de içeriyor.
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.
Şu anda ağaçlar hakkında konuşma ihtiyacı son derece güçlü. Dünyadaki durumun tam anlamıyla perişanlığı göz önüne alındığında, tüm medya “haberlerden kaçınma” adı verilen bir olguyu fark ediyor: İnsanlar artık Gazze ve Ukrayna'dan gelen haberlerle zihinsel dengelerini tehlikeye atmak istemiyor ve daha hoş konulara kaçıyorlar.
Brecht ayrıca 1945'ten sonra zamanın artık o kadar da karanlık olmadığı bir dönemde ıslık çaldı ve ağaçlardan çok bahsetti. Özellikle kavak ağaçları ona rahatlık veriyordu. Savaş sonrası soğuk dönemde bir zamanlar yakacak olarak kullanılmayan Berlin-Mitte'deki “Karlsplatz kavağını” bir şiirle kutladı. Ve 17 Haziran 1953'ten sonra Doğu Almanya'da rüyasında işçilerin parmaklarının suçlayıcı bir şekilde kendisini göstermesi nedeniyle iyimserliğini kaybettiğinde, ruh halindeki değişimi ifade edecek bir ağaç metaforu buldu: “Ak kavak, yerel bir güzellik / Bugün yaşlı bir cadı.”
Burada üçüncü taraflardan içerik bulacaksınız
Gömülü içeriğin görüntülenmesi için, kişisel verilerin iletilmesine ve işlenmesine ilişkin geri alınabilir onayınız gereklidir; çünkü gömülü içeriğin sağlayıcıları, üçüncü taraf sağlayıcılar olarak bu izni gerektirir. [In diesem Zusammenhang können auch Nutzungsprofile (u.a. auf Basis von Cookie-IDs) gebildet und angereichert werden, auch außerhalb des EWR]. Anahtarı “açık” konuma getirerek bunu kabul etmiş olursunuz (herhangi bir zamanda iptal edilebilir). Bu aynı zamanda GDPR Madde 49 (1) (a) uyarınca belirli kişisel verilerin ABD dahil üçüncü ülkelere aktarılmasına ilişkin onayınızı da içerir. Bu konuda daha fazla bilgi bulabilirsiniz. Sayfanın altındaki anahtarı ve gizliliği kullanarak onayınızı istediğiniz zaman iptal edebilirsiniz.