San Casciano Dei Bagni'nin bronzları elli yıldır İtalya'da en önemli antika bulgudur. Etrüsklerin iyileştirici inancından ve onların fedakarlık kültünden bahsediyorlar. Heykellerin şimdi Berlin'de gösterilmesinin daha laik nedenleri var.
Siena'nın yetmiş kilometre güneydoğusunda, bir Toskana tepesindeki San Casciano Dei Bagni köyüdür. Bölgede kırktan fazla yerde, yerden 40 derece sıcak su bastı. 5. yüzyıla kadar 5. yüzyıl öncesi, termal su, bugünkü Toskana'yı içeren Etruria'da yıkandı. Özellikle “Bagno Grande” nin kaynağı, karaciğer bozuklukları, karın şikayetleri ve üreme zorlukları durumunda, göz hastalıklarında ve işitme kaybında sağlık açisi olarak bir sığınak olarak kabul edildi.
Yıldırım flaşı yaklaşık 2000 yıl önce buraya gitti. Ve Etrüskler böyle bir daha yüksek, ilahi şiddet durumunda yapmaları gerekeni yaptılar: “Fulgur koşulunun” ritüeli. Site kapatıldı. Flaşın “dokunduğu” her şey gömüldü, kelimenin tam anlamıyla “gömüldü”, bir yazıt tahtası kuruldu ve konumu “kutsandı”. Şimdilik, buna denildi: Banyo Yasak!
Yüzmeye izin verildiğinde bile, kimse yerdeki hazineden şüphelenmedi. Yakında bir termal banyo yapan Romalılar değil. Hıristiyan olduklarında bile ve pagan spa tekrar kapandı. Banyoyu çok daha sonra genişleten Medici şüpheli değildi. Aynı şekilde, bugün üç havuzlu halka açık banyo alanına gelen ziyaretçiler. Sadece 2021'den beri kazılmış: düzinelerce heykel ve sanat nesnesi ortaya çıktı. Şimdi “San Casciano Dei Bagni'nin Bronzları” ilk kez İtalya dışında, James-Simon Galerisi'nde, Müze Adası'ndaki Berlin'deki Devlet Müzeleri Özel Sergi Salonu'nda görülebilir.
Olağanüstü kalitede adak hediyeleri
Sıcak su banyosunda hava geçirmez ve yağmacılardan bir çatı tavaları tabakasından korunan bronzlar, tabiri caizse “sous video” olarak korunmuştur. Arkeologlar, yoğun doldurulmuş kampı bulduklarında hevesliydiler – kapakta yatan bronz bir flaş onları sıcak şeride götürdüler. Berlin Antika Koleksiyonu'nda araştırma görevlisi olan Agnes Schwarzmaier, son elli yılın en önemli eski eserlerinden birinden de bahsediyor. Etrüsk kültürüne yeni bir bakış açısı atıyor.
Çocuk heykelleri, vücudun ve organların kısımları şeklinde çok sayıda heykel, termal banyo ve arkeolojik bulguların kazılmasıyla iyileştirici bir kültün merkezine tanıklık eder. Ziyaretçiler kaynak tanrıçası Fere Havens'i ödünç aldılar, aynı zamanda Apoll ve Asklepius ve kızı Hygieia. Gözlerin ve kulakların çocuk sahibi olma arzusunu yerine getirmesinin yanı sıra yüksek çocuk mortalitesi ve rahatlama ciddi hastalıkların örneklenmesini istediler.
İlahi-tıbbi yardım arayışında, sembolik kurbanları adlandırılan adak hediyelerini bırakmak yaygındı. Genellikle sesten yapılmıştır. Bununla birlikte, termal çamurda, esas olarak bronz, sanatsal olarak olağanüstü kalitenin birçoğu bulundu.
M.Ö. 2. yüzyıldan kalma bir çocuğun heykeli, özellikle kör bir matematik ve elinde serbestçe dönebilir bir top ile etkileyici. Kurucunun adını ve kökenini ortaya çıkaran tunik üzerine uzun bir üç çizgili yazıt kazınmıştır. Banyonun iyileştirici gücüne bilinmeyen inanç olmadan, böyle ayrıntılı bir figür tasarlanmazdı.
Bir başka olağanüstü heykel, deforme olmuş uzuvları ve asimetrik olarak deforme olmuş göğüs arasında büyük acı çekmesi gereken genç bir adamı temsil eder. Ayaksız bacağındaki gravür sayesinde, romantize adını biliyoruz: Önemli Etrüsk ailesi Marcni Crapilu üyesi Lucius Marcius Grabillo. Ayak ve bacakların altı adını, yani vücudun hastalıklı kısımlarını kutladı. İyileşme sayesinde isterse iyileşme umudu olsun, araştırma kanıtlanmalıdır.
Bulma da muhteşemdir, çünkü Etrüsk kültürünün daha önce Roma hakimiyetini uyarladığı ve asimile ettiği varsayılandan daha uzun sürdüğü hakkında bilgi verir. Yazıtlar Etruskischer ve Latin senaryosunda ve karışık formlarda bulundu. Özellikle Etrüskler muhtemelen kurban geleneklerinden vazgeçmediler, ancak onlara verdiler. Bu, termal yayın kültürel eritme kabında kazı gösterir. Arkeolojik bulgular, sergi kitabında okurken (yayıncı Schnell & Steiner, 24 Euro), “eski bir iyileşme ve bakım etiği” bile ortaya çıkaracaktı.
Bu, hiçbir şekilde antik çağdan bakımı ve farkındalık eğilimleriyle bir projeksiyon değildir: “Sağlık temel konuydu,” diyor Agnes Schwarzmaier, “ve tanrılarla materyalist bir bağlantıda bulundunuz.” İlahi yardım istiyorsanız, tanrılara da bir şey vermek zorunda kaldınız. Gelecek, San Casciano Dei Bagni'nin kutsal kaynağının ne kadar zengin olduğunu gösterecek. Belediye kazıya devam etmek istiyor ve köyde bir müze bulmak istiyor.
Bronzların sergisi ilk olarak 2023'te Roma'daki Palazzo del Quirinale'de, daha sonra 2024'te Napoli Ulusal Arkeoloji Müzesi'nde ve nihayet 2025'in başlarına kadar Reggio Calabria Ulusal Arkeoloji Müzesi'nde gösterildi. Şimdi James Simon Galerisi'nde görülebilmesi de materyalist bir geçmişe sahip. 2024'te Berlin Antika Antika Koleksiyonu, İtalya'ya bir dizi arkeolojik nesne – öncelikle Apulian vazolar – olarak kaldı. Muhtemelen aşırı ıslıklardan geldiler ve Schwarzmaier'e göre “tamamen birleştirilmiş bir provenans” vardı. Geri dönüş karşılığında, eski koleksiyona İtalyan müzelerinden uzun vadeli krediler ve Berlin'deki San Casciano Dei Bagni'nin bronzlarını gösterebilme sözleşmesi verildi.
“San Casciano Dei Bagni'nin Bronzları. Çamurdan Bir Sansasyon”, 12 Ekim 2025'e kadar, James-Simon Galerisi, Berlin
Siena'nın yetmiş kilometre güneydoğusunda, bir Toskana tepesindeki San Casciano Dei Bagni köyüdür. Bölgede kırktan fazla yerde, yerden 40 derece sıcak su bastı. 5. yüzyıla kadar 5. yüzyıl öncesi, termal su, bugünkü Toskana'yı içeren Etruria'da yıkandı. Özellikle “Bagno Grande” nin kaynağı, karaciğer bozuklukları, karın şikayetleri ve üreme zorlukları durumunda, göz hastalıklarında ve işitme kaybında sağlık açisi olarak bir sığınak olarak kabul edildi.
Yıldırım flaşı yaklaşık 2000 yıl önce buraya gitti. Ve Etrüskler böyle bir daha yüksek, ilahi şiddet durumunda yapmaları gerekeni yaptılar: “Fulgur koşulunun” ritüeli. Site kapatıldı. Flaşın “dokunduğu” her şey gömüldü, kelimenin tam anlamıyla “gömüldü”, bir yazıt tahtası kuruldu ve konumu “kutsandı”. Şimdilik, buna denildi: Banyo Yasak!
Yüzmeye izin verildiğinde bile, kimse yerdeki hazineden şüphelenmedi. Yakında bir termal banyo yapan Romalılar değil. Hıristiyan olduklarında bile ve pagan spa tekrar kapandı. Banyoyu çok daha sonra genişleten Medici şüpheli değildi. Aynı şekilde, bugün üç havuzlu halka açık banyo alanına gelen ziyaretçiler. Sadece 2021'den beri kazılmış: düzinelerce heykel ve sanat nesnesi ortaya çıktı. Şimdi “San Casciano Dei Bagni'nin Bronzları” ilk kez İtalya dışında, James-Simon Galerisi'nde, Müze Adası'ndaki Berlin'deki Devlet Müzeleri Özel Sergi Salonu'nda görülebilir.
Olağanüstü kalitede adak hediyeleri
Sıcak su banyosunda hava geçirmez ve yağmacılardan bir çatı tavaları tabakasından korunan bronzlar, tabiri caizse “sous video” olarak korunmuştur. Arkeologlar, yoğun doldurulmuş kampı bulduklarında hevesliydiler – kapakta yatan bronz bir flaş onları sıcak şeride götürdüler. Berlin Antika Koleksiyonu'nda araştırma görevlisi olan Agnes Schwarzmaier, son elli yılın en önemli eski eserlerinden birinden de bahsediyor. Etrüsk kültürüne yeni bir bakış açısı atıyor.
Çocuk heykelleri, vücudun ve organların kısımları şeklinde çok sayıda heykel, termal banyo ve arkeolojik bulguların kazılmasıyla iyileştirici bir kültün merkezine tanıklık eder. Ziyaretçiler kaynak tanrıçası Fere Havens'i ödünç aldılar, aynı zamanda Apoll ve Asklepius ve kızı Hygieia. Gözlerin ve kulakların çocuk sahibi olma arzusunu yerine getirmesinin yanı sıra yüksek çocuk mortalitesi ve rahatlama ciddi hastalıkların örneklenmesini istediler.
İlahi-tıbbi yardım arayışında, sembolik kurbanları adlandırılan adak hediyelerini bırakmak yaygındı. Genellikle sesten yapılmıştır. Bununla birlikte, termal çamurda, esas olarak bronz, sanatsal olarak olağanüstü kalitenin birçoğu bulundu.
M.Ö. 2. yüzyıldan kalma bir çocuğun heykeli, özellikle kör bir matematik ve elinde serbestçe dönebilir bir top ile etkileyici. Kurucunun adını ve kökenini ortaya çıkaran tunik üzerine uzun bir üç çizgili yazıt kazınmıştır. Banyonun iyileştirici gücüne bilinmeyen inanç olmadan, böyle ayrıntılı bir figür tasarlanmazdı.
Bir başka olağanüstü heykel, deforme olmuş uzuvları ve asimetrik olarak deforme olmuş göğüs arasında büyük acı çekmesi gereken genç bir adamı temsil eder. Ayaksız bacağındaki gravür sayesinde, romantize adını biliyoruz: Önemli Etrüsk ailesi Marcni Crapilu üyesi Lucius Marcius Grabillo. Ayak ve bacakların altı adını, yani vücudun hastalıklı kısımlarını kutladı. İyileşme sayesinde isterse iyileşme umudu olsun, araştırma kanıtlanmalıdır.
Bulma da muhteşemdir, çünkü Etrüsk kültürünün daha önce Roma hakimiyetini uyarladığı ve asimile ettiği varsayılandan daha uzun sürdüğü hakkında bilgi verir. Yazıtlar Etruskischer ve Latin senaryosunda ve karışık formlarda bulundu. Özellikle Etrüskler muhtemelen kurban geleneklerinden vazgeçmediler, ancak onlara verdiler. Bu, termal yayın kültürel eritme kabında kazı gösterir. Arkeolojik bulgular, sergi kitabında okurken (yayıncı Schnell & Steiner, 24 Euro), “eski bir iyileşme ve bakım etiği” bile ortaya çıkaracaktı.
Bu, hiçbir şekilde antik çağdan bakımı ve farkındalık eğilimleriyle bir projeksiyon değildir: “Sağlık temel konuydu,” diyor Agnes Schwarzmaier, “ve tanrılarla materyalist bir bağlantıda bulundunuz.” İlahi yardım istiyorsanız, tanrılara da bir şey vermek zorunda kaldınız. Gelecek, San Casciano Dei Bagni'nin kutsal kaynağının ne kadar zengin olduğunu gösterecek. Belediye kazıya devam etmek istiyor ve köyde bir müze bulmak istiyor.
Bronzların sergisi ilk olarak 2023'te Roma'daki Palazzo del Quirinale'de, daha sonra 2024'te Napoli Ulusal Arkeoloji Müzesi'nde ve nihayet 2025'in başlarına kadar Reggio Calabria Ulusal Arkeoloji Müzesi'nde gösterildi. Şimdi James Simon Galerisi'nde görülebilmesi de materyalist bir geçmişe sahip. 2024'te Berlin Antika Antika Koleksiyonu, İtalya'ya bir dizi arkeolojik nesne – öncelikle Apulian vazolar – olarak kaldı. Muhtemelen aşırı ıslıklardan geldiler ve Schwarzmaier'e göre “tamamen birleştirilmiş bir provenans” vardı. Geri dönüş karşılığında, eski koleksiyona İtalyan müzelerinden uzun vadeli krediler ve Berlin'deki San Casciano Dei Bagni'nin bronzlarını gösterebilme sözleşmesi verildi.
“San Casciano Dei Bagni'nin Bronzları. Çamurdan Bir Sansasyon”, 12 Ekim 2025'e kadar, James-Simon Galerisi, Berlin